Το παραπάτημα
Έπλεναν τα πόδια τους στην κρήνη. Για στόμιο είχε
στις ρωγμές της μια σειρά από μούσκλια.
Έσταζε το νερό και ήταν παγωμένο σαν
πρωτανοιξιάτικος καταρράκτης ορεινού χωριού.
Αψηφούσαν το κρύο και πλένονταν με πλάκες
από σαπούνια γλυκερίνης. Γλιστρούσαν τα σαπούνια
από τα χέρια τους με αποτέλεσμα το ρυάκι να έχει
πλημμυρίσει με αφρούς και χοντρές φουσκάλες.
Εποχή τρύγου
οργιαστικοί χοροί-
χυμοί στα πόδια.
Οι γυναίκες απέφευγαν την ψυχρολουσία και κατέφευγαν στα λιγότερο ψυχρά ρυάκια. Τα παιδιά παράτολμα βρέχονταν από πάνω ως κάτω και χόρευαν εκστατικούς διονυσιακούς χορούς. Απολάμβαναν την μυσταγωγία του νερού ανυπομονώντας σφόδρα να ριχτούν στη δουλειά. Είχαν τρύγο σήμερα και τα λεπτά είχαν κολλήσει μυστηριακά. Φορούσαν κοντοπαντέλονα με τιράντες, ψαθί στο κεφάλι και ξεχαρβαλωμένα ρολόγια.
Σειρά αμπελιών
ώριμα τα σταφύλια-
ώρα του μούστου..
Έφτασαν στο πατητήρι. Οι άντρες σήκωσαν τα παντελόνια ψηλά, Οι γυναίκες φορούσαν πρόχειρα τσίτια. Τα παιδιά ήταν ντυμένα με σορτσάκια. Πατούσαν τα σταφύλια και ο χυμός έρεε. Οι τρίχες των ανδρών κοκκίνιζαν κι έμοιαζαν με το κοκκινάδι των γυναικών. Τα πρόχειρα τσίτια των γυναικών μούσκεψαν και διέγραφαν καθαρά τα σώματα τους. Ένα παιδί έπεσε σούμπιτο μες τους χυμούς. Όταν βγήκε στην επιφάνεια τσαντισμένο αποχώρησε ξεσπώντας σε αλαλαγμούς.
Ξινό σταφύλι
κρασοπότηρα άδεια-
θρηνούν βαρέλια.
