Στη θάλασσα να πας,
εκεί στο ακροθαλάσσι,
στη μεριά που ρίχνει
το κύμα πόντο - πόντο
αέρινες βελονιές για
να φτιάξει την ανυπέρβλητη
ομορφιάς δαντέλα
της ακτής.
*
Η παραμυθία σε γέννησε
και φοβάμαι να σε πιστέψω.
Πώς να εμπιστευτώ
ένα παιδί που τρέχει μακριά
από τη μάνα του για να πάει
να ξαπλώσει στον ίσκιο
της ακακίας.
*
Τρεμόπαιζαν οι βλεφαρίδες σου
κι ήταν σαν να άνοιγες
μια μεγάλη βεντάλια
για να σκιάσεις το πρόσωπο
και να το διατηρήσεις ακέραιο
από τα ακατανόητα μάτια.
*
Οι νόμοι της ζούγκλας
μπήκαν στη ζωή μας
απ' όταν εμπιστευθήκαμε
τα ματωμένα φεγγάρια
ενός θέρους που σφαγιάστηκε
πάνω στον ποδόγυρο
των γυναικών.
*
Έμεινες από καύσιμα
στην ανηφόρα κι είχες
πολλά χιλιόμετρα
να διανύσεις ώσπου
να φτάσεις στο περίπτερο
της ψυχής.