Κινήσαμε πρωί πρωί
δίπλα στ' ακροθαλάσσι
και κάναμε μια προσευχή
τ' άδικο να περάσει
Ήρθανε χρόνια δύσκολα
πίκρα και νικοτίνη
κάηκαν οι φτερούγες μας
στης πυρκαγιάς τη δίνη
Μ' αδίκησαν τα μάτια σου
π' αλλού τώρα θωρούνε
σκλαβώθηκαν τα χείλη μου
μα δεν στο μαρτυρούνε
Εδώ θέλω να έρχεσαι
ψηλό τ' ανάστημα σου
να σε τυλίγω μουσικές
να γίνομαι ένδυμα σου
Να συγχωρώ τα λάθη σου
να σβήνω αμαρτίες
στα κύματα να βρέχομαι
ν' αλλάζω αφετηρίες
Μ' αδίκησαν τα μάτια σου
π' αλλού τώρα θωρούνε
σκλαβώθηκαν τα χείλη μου
μα δεν στο μαρτυρούνε.
