Ζούμε σκαρφαλωμένοι
στη σκεπή της κόλασης
για να δούμε τα λουλούδια.
Kobavashi Issa
Σαν λιβελούλα
Στης νύχτας τα φανάρια
Πετά η ψυχή
Πως περικλείει
Τον ουράνιο θόλο
Χρυσός αετός
Μες στους μπαξέδες
Όρισες την αγάπη
Με δυο χαρακιές
Καθώς βραδιάζει
Φεγγίζουν στα μάρμαρα
Χλωμά καντήλια
Φοράς καπέλο
Σαν φτάνεις στα περβόλια
Να κλέψεις ανθούς
Μιλιά δεν βγάζω
Σαν είναι ν' αντικρίσω
Τα κρύα καρφιά
Γύρη λουλουδιών
Φερμένη απ' τους κήπους
Κυκλώνει πυρσούς
Καθώς χαράζει
Τ' αστέρια καταθέτουν
Τα βέλη στο φως
Καμένη πλαγιά
Να 'ρθουν τα χαμομήλια
Μ' άσπρες τις φούστες
Ανέμου βουή
Πλησιάζει τα στάχυα:
Δρεπανοφόρος
Λιτά πως φτιάχνεις
Τις τρίλιες αηδόνι μου
Κάθε χαραυγή!
Μες στο τριβείο
Ισχνό το "σ' αγαπώ" σου
Θρυμματίστηκε
Κρεμάς φυλακτό
Στον κόρφο της Άνοιξης:
Μια πεταλίδα
Σε μια παρτίδα
Που χάνω αέναα.
Το όφελός μου!