Σάββατο 9 Μαρτίου 2024

haibun

Το ιερό σκεύος

Από το πρωί έβρεχε ασταμάτητα. Στο σπίτι ήταν όλα ήσυχα. Η γάτα στη μαξιλάρα της, το καναρίνι κουρνιασμένο στο κλουβί κι η μικρή αράχνη στον ατελή ιστό της. Αυτή μόνη ντυμένη βαριά με κασκόλ και γάντια περίμενε να κοπάσει λίγο η βροχή για να φύγει και να βγει έξω.

Σκούρα σύννεφα-
ήρθαν τα πρωτοβρόχια
η γη ξεδιψά.

Κατά το μεσημεράκι η βροχή χαμήλωσε λίγο. Βγήκε έξω πήρε το ποδήλατο της κι έφυγε. Η αποστολή της ήταν να πάει στο ταχυδρομείο να ρίξει ένα γράμμα. Ποδηλατώντας στη βροχή νόμιζε πως οι σιγανές ψιχάλες έβγαιναν από ένα ιερό σκεύος κι έπεφταν χαλαρά επάνω της και την έραιναν.

Χλόη στον κήπο-
βγήκαν τα χρυσάνθεμα
ήλιοι κίτρινοι.

Στο δρόμο προς το ταχυδρομείο συνάντησε μια πολύ κοντινή της φίλη που έκανε κι αυτή ποδηλασία. Την ακολούθησε ώσπου στο τέλος κατέληξαν στο μικρό καφέ για να πιουν ένα αφέψημα. Εκεί της μίλησε με θέρμη για τον τελευταίο μεγάλο της έρωτα και για το περιεχόμενο του γράμματος που είχε στείλει.

Στολίδια της γης-
σκούφοι των κυκλάμινων
οι μίσχοι λεπτοί.