Αλαβάστρινο το τοπίο λευκό
Έξω από το παράθυρο
Φόρεσε τα καινούρια της ρούχα
Απόβραδο Κυριακής
Βαρύθυμα άναψε ένα τσιγάρο
Λειαίνεται έτσι λίγο η μοναξιά, σκέφτηκε
Ο καπνός του τσιγάρου τέμνονταν
Με τους καπνούς μιας ζωής
Αλαβάστρινος ο ορίζοντας παλαιωμένος
Έξω από το παράθυρο
Σήμα κινδύνου!
Εντός της όλα σε μια ευκίνητη ακινησία
Την προσκαλούσαν ανυπόμονα
Για πού;
Άφησε στη μέση ένα ταξίδι
Καρό τετράγωνη βαλίτσα στο πάτωμα
Ένα ταξίδι στα τέσσερα σημεία
Ενός ανήλικου τόπου
-Ανυποψίαστα ύποπτη λοιπόν
Διπλό συν στην έφηβη σιωπή -
Μια γόπα τρέμιζε στο στόμα της
Σαν μια ασυγκίνητη κιτρινισμένη διαδρομή
Εντός της έξω απ το παράθυρο
Χιόνιζε την επάνοδο στη ζωή
Το ταξίδι χόρευε δίπλα σε ένα κυρτό
Μαχαίρι
Αύριο είπε κι έφυγε
Αλαβάστρινο το τοπίο βραχύ
Έξω από το παράθυρο
Κλείδωσε τέσσερις φορές τη πόρτα
Κρεμασμένη στον φώσφορο η νύχτα σάστιζε