Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025

17σύλλαβες βολές

*
Μονάχος φεύγω 
ξωπίσω η σκιά μου 
οικτρή παγίδα. 

*
Ήρθα κοντά σου 
μαντήλι μουσκεμένο 
δάκρυα χαράς.

*
Ψητό μπιφτέκι 
ο σκύλος ρουθουνίζει 
χραπ το αρπάζει. 

*
Στο πρωτοβρόχι 
σκίστηκε η ομπρέλα 
πονούν τα πλευρά. 

*
Μες στο στρατώνα
περίσσευσαν δύο όπλα.
τόσοι κι οι νεκροί. 

*
Στου σκαντζόχοιρου
τη μυτερή βελόνα 
κλωστή πέρασα. 

*
Όλα σωπαίνουν 
η φωνή του κόρακα 
σχίζει τα βουνά. 

*
Στου σκαντζόχοιρου 
το μυτερό το ρύγχος 
γάντζο πέταξα. 

*
Τρελό ζαρκάδι 
γλύτωσες το σφαγείο 
στο παρά τρίχα.

*
Εύκολα μετρώ 
μες στης λίμνης τα νερά 
εκατό πάπιες. 

Οι αχυράνθρωποι

Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν είναι 
φτιαγμένοι από οστά και σάρκα 
παρά μόνο από άχυρα και σωρούς ξυλαράκια.
Είναι οι γνωστοί αχυράνθρωποι. 
Συχνάζουν σε σαλόνια, σε τυπογραφεία, σε
κοιμητήρια κι άλλοτε στη σφαίρα του μυαλού.
Όταν εκτεθούν στον δυνατό άνεμο 
αποσυγκροτούνται και τα υλικά τους 
πετάνε στα τέσσερα σημεία 
του ορίζοντα. 
Είναι αδιανόητο πόσα πολλά χιλιόμετρα 
διασχίζουν μόλις στις ριπές του αέρα μπουν.
Θα είσαι τυχερός να μην βρεθείς εκεί κοντά.
Κι αν όχι, πρόσεξε. 
Τα υλικά τους θα σε πλήξουν πολλές 
φορές ανεπανόρθωτα .
Ακίδες τα άχυρα τους θα στοχεύσουν 
πρώτα τα μάτια σου κι ύστερα τα ευαίσθητα 
σου ώτα. 
Βεργούλες τα ξυλαράκια θα πληγώσουν 
στήθος, μέτωπο, γάμπες κι ωμοπλάτη. 
Όσο κι αν το αμφισβητείς έτσι είναι. 
Πίστεψε με το έχω υποστεί. 
Έχε μαζί σου χάλκινες πανοπλίες 
για να σωθείς από τη λαίλαπα. 
Κι αν αυτό δεν φτάνει πάρε άλλα μέτρα
πιο δραστικά. 
Δούρειους ίππους κατασκεύασε 
που θα σε γλυτώσουν από ένα 
βέβαιο θάνατο ή από μια μόνιμη τύφλωση.
Τρανό παράδειγμα εγώ. 

Πλημμυρίδα

Αν μ' αγαπούσες θα άδειαζες 
τη σάρκα του καρπουζιού και
στο κοίλο μέρος του θα έβαζες
κεράκια ρεσώ για να φέγγουν 
τις νύχτες μου μα και νά βλέπω 
τα καλοσυνάτα μάτια των νεκρών 
που έπιασαν πρόωρα στασίδι
στα σύννεφα. 

Αν μ' αγαπούσες θα έσπαγες με μια
κίνηση του χεριού στα δυο το πεπόνι 
Εγώ θα σε θαύμαζα και θα αφαιρούσα 
τα κουκούτσια, κρατώ πολύ χώμα 
από τις πεζούλες της πατρίδας
γόνιμο πολύ και θα φυτρώσουν. 
Πεινούν τα παιδιά στους καταυλισμούς.

Αν μ' αγαπούσες θα έβγαζες από 
τα αθλητικά μου παπούτσια τα 
κορδόνια.
Όχι για να τα πλύνεις ή για να τα
κοντύνεις αλλά για να με προστατέψεις 
από κάθε απονενοημένη κίνηση. 
Βλέπεις οι ράγες μου πέφτουν μακριά
και με παπούτσια χωρίς κορδόνια δεν
τις φτάνω.

Αν μ' αγαπούσες θα καλλιτεχνούσες 
πάνω στην άμμο το όνομα μου κι ας 
το σβιούσε το κύμα γρήγορα. 
Εγώ θα είχα πάρει το σήμα και θα
σε προσκαλούσα να έρθεις στο άλογο 
που έχω δέσει στο κοντινότερο 
αρμυρίκι από χθες το πρωί. 

Αν μ' αγαπούσες θα μου έπλεκες 
ένα καλάθι από καλάμια και λυγαριές. 
Εκεί να βάλω τις πέτρες μου, τα 
αρώματα μου, τα σαπούνια μου, τα τρία 
μου κεντήματα και τα είδη ραπτικής.
Ειδικά τα είδη ραπτικής γιατί κοίταξε 
πώς ξηλώθηκε από το πέτο του κόσμου 
η μπουτονιέρα που έβαζα τη γαρδένια 
Δεν του αρμόζει καθόλου η ασχήμια δεν 
συμφωνείς;