Τετάρτη 23 Αυγούστου 2017

Βηματισμοί

Αποτέλεσμα εικόνας για βηματισμοί

Έλα να σου μάθω τους βηματισμούς
Που κάνει ο γλάρος πάνω στο κύμα
Πριν ευθύβολα στη λεία του ριχτεί
Έλα το συρτάκι να σου δείξω
Που ο πουνέντες χορεύει φιλικά 
Ανάμεσα στις καλαμιές

Στις προβλήτες να πάμε
Τα θαλάσσια να συλλέξουμε αρώματα
Να μουδιάζουν τα μέλη ηδονικά
Να βγει κι ο γρύλος απ' την κρύπτη του
Τ' άρματα του να μας κρεμάσει στους ώμους
Κι όταν στα μπροστινά του πόδια σταθεί
Θα του ζητήσουμε μια λύση να βρει στο αίνιγμα της ζωής
Καρτέρεψε τις απαντήσεις, αξίζουν!

Η ζωή είναι ένα χαρτονόμισμα
Στα χέρια του μικρού Χριστού
Που δεν ξέρει πως να το ξοδέψει
Ένα ράμφος που άπληστα δαγκάνει
Κι αν δεν χορτάσει σχεδιάζει
Μαζί με φύκια της ακτής την επόμενη συνωμοσία

Οι πατημασιές στην άμμο μοιάζουν
Με τις στερνές αναπνοές των πεθαμένων
Μπρος στα βρεγμένα πέδιλα του βαρκάρη
Πλεύρισε....

Έλαβε μέρος στο 17ο Συμπόσιο Ποίησης της αγαπημένης μας Αριστέας που επάξια παίρνει και τα πιο πολλά εύσημα για τις όλες κινήσεις της και τις προτροπές της


Παρασκευή 18 Αυγούστου 2017

το νυφικό της Μαρίας

Αποτέλεσμα εικόνας για black & white bride in the mirror

Θα έρθει μια επίσημη Κυριακή
Που θα είναι όλα φιλικά μες στο σπίτι
Ο καθρέφτης θα αντανακλά το πρόσωπό σου
Η γάτα θα χουζουρεύει δίπλα στο τζάκι
Ο σκύλος θα πατά αφηρημένος τα πλήκτρα στο πιάνο
Η Μαρία με το γιορτινό χαμόγελο
Θα τεντώνει και θα διπλώνει
Τα σεντόνια που κοιμήθηκες
Τ' άρωμα τους θα διαπερνάει τους τοίχους
Όμορφα θα χυλώνει η σούπα στο τσουκάλι
Στρώσε το καλό τραπεζομάντηλο
Εκείνο με τα γεωμετρικά κεντίδια
Η Μαρία δεν χρειάζεται προικιό
Έχει δυο μάτια γαλανά σαν τους ωκεανούς
Που μέσα τους ναυάγησαν τα τρία ποντοπόρα με τους όνυχες

Θα έρθει μια μέρα καλοσυνάτη                        
Που βιαστικά θα φοράς το σακάκι
Στις τσέπες σου άδεια η χρυσή ταμπακιέρα
Η στάχτη στο τασάκι θα βαραίνει το βλέμμα σου
Γκρίζα θα βάφεται η οροφή γκρίζα κι η επιτοίχια κόρη
Ο παπαγάλος θα ανοιγοκλείνει το ράμφος του
Σαν να θέλει κάτι να σου πει εμπιστευτικά
Μιαν αλήθεια μιαν πτυχή από έναν έρωτα αφανέρωτο
Ένα τραγούδι που στοιχειώνει γεφύρια
Πάντα ένα τραγούδι κι' ένας έρωτας θα σε καλούν
Κι οι γέφυρες θα σε βγάζουν στη βραχώδη κοίτη
Όμορφο βιαστικό και μ' αμφίβολα τα μάτια
Πού πας χωρίς μια θύμηση;
Ποιες συμπιέζεις διαδρομές μες στο χάρτη του νου;

Θα έρθει ένας καιρός φιλικός
Που τα θαύματα ορατά θα είναι
Αθόρυβα θα ανοίγει η πόρτα μες στο σπίτι
Απρόσκλητος να μπει ο αντάρτης βοριάς
Με το τσόχινο καπέλο στο χέρι
Όμηρο να πάρει τη μοναξιά μας
Να σταυρώσει ξυστά το καρβέλι μας
Να ματώσει το μέτωπο της απουσίας
Πηχάκια να ξεπροβάλλουν στις ρωγμές της κάμαρας
Εκεί να σταθείς
Εκεί να στοιβάξεις τα χειρόγραφα
Ζωή να πάρουν οι γραφές
Ζωή να γενείς
Σαν ένα μεγάλο φανταχτερό πουλί
Να γυρνάς μες στα δώματα
Της μικρής Μαρίας το νυφικό πέπλο να γεμίζεις
Άστρα και πέρλες λαμπερές
Μόνο στην οροφή μην πηγαίνεις
Χάσκει βαρύς ο ουρανός από πάνω

Έλαβε μέρος στο 17ο Συμπόσιο Ποίησης της αγαπημένης μας Αριστέας που επάξια παίρνει και τα πιο πολλά εύσημα για τις όλες κινήσεις της και τις προτροπές της

Τετάρτη 2 Αυγούστου 2017

Η πέμπτη λέξη

Αποτέλεσμα εικόνας για η πέμπτη λέξη

Πονάει το χώμα
Κάθε κόκκος του κι ένα απέλπιδο έλα
Φύτεψε ένα αγριόσκοινο μια ήμερη φτέρη
Μια σκιερή συκομουριά
Χάιδεψε το αγκωνάρι που παραπαίει
Κατολισθαίνει η γη
Γλύφει τις ρίζες το άσκεπο νερό
Μαύρα αρπακτικά χορεύουν ένα γύρω
Στα μνήματα τα πετραδάκια παίζουν τρίλιζα
Αφιονισμένος καιρός ιδρωμένος

Στηρίζεσαι πάνω στους καμπυλωτούς φράκτες
Φυσάει ένα αεράκι αποχωρισμού
Στις κληματαριές κάθισε ένας σπίνος
Με φιλικά τιτιβίσματα
Πιο πέρα το παιδί με το σημάδι στο μέτωπο
Παρακάμπτει τη συννεφιά μ' ένα του νεύμα
Βρίσκει ένα κοχύλι
Μιλάει με τη γη
Μιλάει με τα αδέσποτα κοτσύφια
Χαιρετάει τους ανύποπτους γλάρους
Κι ύστερα στο χώμα χαράζει τ΄αρχικά του
Λιγοστεύει ο πόνος
Μερώνει ο άνεμος
Τρεμοπαίζει στη συκιά ένα φύλλο
Στο σταθμό ο ξένος σκίζει μια ανεπίδοτη επιστολή

Όταν σε συναντήσω μαζί θα συνταιριάξουμε τα κομμάτια
Μυσταγωγικά στο ζωνάρι της αργίλου θα ακουμπήσω τις λέξεις
Πόνος νερό αέρας φωτιά κι μια άλλη κρυφή που για χαμένη την είχα...