Το κλαδί της μοναξιάς τρίζει
Μαζεύονται έντομα με μυριόφορα φτερά
Ακουμπούν τα λεπτά τους πόδια στις στέγες
-Εκείνες που ένα βράδυ εσύ εγκατέλειψες-
Πετούν με συστολή σε ένα αναχωρητικό χρώμα
Και διασκεδάζουν με τη καρδιά
Του άδειου κελύφους τους
Το κλαδί περισφίγγει τη μοναξιά με υγρά γάντια
Και το κομμένο νούφαρο της λίμνης
Αναθρώσκει ασημένια κύμβαλα βροχής
Στάσου, κερνάω απόψε άφιλτρο τσιγάρο
Σε χαρτί ποτισμένο με άρωμα βανίλιας
Οι εξώκοσμοι ναύτες φωτογραφίζονται δίπλα
Στα εξογκωμένα μάτια της νεκρής ακρίδας
Μεταμφιέζομαι σε γύρη
Και παίζω στα χέρια μια πολύγωνη κερήθρα
Η μέλισσα είναι κατά δική μου
Μου περιφράζει οράματα της νύχτας
Όταν σεπτά αναγεννιούνται
Τα λεπιδόπτερα μάτια της χλόης
Η πατίνα της μοναξιάς εξαπλώνεται στο δασύλλιο
Άκου το βόμβο των εντόμων
Στη μετάσταση της πεταλούδας
Άχρονος ο θεός επιστρέφει
Μαζεύονται έντομα με μυριόφορα φτερά
Ακουμπούν τα λεπτά τους πόδια στις στέγες
-Εκείνες που ένα βράδυ εσύ εγκατέλειψες-
Πετούν με συστολή σε ένα αναχωρητικό χρώμα
Και διασκεδάζουν με τη καρδιά
Του άδειου κελύφους τους
Το κλαδί περισφίγγει τη μοναξιά με υγρά γάντια
Και το κομμένο νούφαρο της λίμνης
Αναθρώσκει ασημένια κύμβαλα βροχής
Στάσου, κερνάω απόψε άφιλτρο τσιγάρο
Σε χαρτί ποτισμένο με άρωμα βανίλιας
Οι εξώκοσμοι ναύτες φωτογραφίζονται δίπλα
Στα εξογκωμένα μάτια της νεκρής ακρίδας
Μεταμφιέζομαι σε γύρη
Και παίζω στα χέρια μια πολύγωνη κερήθρα
Η μέλισσα είναι κατά δική μου
Μου περιφράζει οράματα της νύχτας
Όταν σεπτά αναγεννιούνται
Τα λεπιδόπτερα μάτια της χλόης
Η πατίνα της μοναξιάς εξαπλώνεται στο δασύλλιο
Άκου το βόμβο των εντόμων
Στη μετάσταση της πεταλούδας
Άχρονος ο θεός επιστρέφει