Τετάρτη 11 Μαΐου 2016

Μικρός Θεός



Εσύ όπου κι αν πας
Εδώ θα είσαι...
Φύλλα χαλκού γανιασμένα
Στο κάδρο σκιές
Μια "καλημέρα" απ' τα παλιά
Στον τοίχο
Διαβάζω τα ίχνη σου
Και εισβάλλει στο δωμάτιο
Η πολυμορφία του ουρανού
Ο καταρράκτης όλων των διαλέκτων
Χαράζει τα υψίπεδα
Και παγερά μέμφεται
Τις σπάταλες σιωπές σου

Κι έτσι στα ξαφνικά
Σπάει ο καθρέφτης
Παραμελώ τα είδωλα
Χτενίζω τα μαλλιά μου
Στην αυλαία των λογισμών
Επαίρομαι την απουσία σου
Τα αγάλματα συναινούν
Τείνουν τα χέρια τους
Ένα αγκάλιασμα στιγμιαίο
Ένα δάκρυ που μετεωρίζεται
Χαράμι μη γίνει στο χτες
Κι εσύ να ξεγελάς τις ώρες
Στα ουράνια πάρκα πλάι στους κύκνους

Δεν έχω συμμαχήσει
Με το κρύο
Τα φεγγερά αγαπώ απογεύματα
Τη βροχή που έρχεται
Ταξιδιώτισσα
Μια πρόσκληση στέλνω
Στους τρελούς εραστές
Να παραστούν στη γιορτή
Γιατί εγώ γιορτάζω
Κάθε που το δάκρυ μετεωρίζεται
Άθυρμα μη γίνει στο χιόνι
Καλώ τους γενναίους
Απαράβατος όρος
Να λούζονται κάθε χάραμα
Στων δροσοσταλίδων την πόρπη

Εσύ όπου κι αν πας εδώ θα είσαι...
Μικρός Θεός που επιστρέφει στο βωμό
Χάρη να δώσει!