Τετάρτη 28 Οκτωβρίου 2009

ροές δακρύων

Στις ραφές της ζωής
Βυθίζονται τα θαλάσσια βλέμματα
Μικρών μεταναστών
Έγχρωμες κλωστές διαπνέουν
Τα σιρίτια των ορίων
Ντυμένη αποχρωματισμούς
Απρόσμενων προσδοκιών βγαίνω
Στο κρύο κατάστρωμα της πατρίδας
Πάνω στα γόνατα μιας ξένης Ηπείρου
Αγκυροβολώ
Κι οι αλυκές του ανέμου
Σκισμένα διαβατήρια μού εκδίδουν
Βουλιάζω μέσα στο φως αόρατων σειρήνων
Κι αποστηθίζω ένα παράπονο Οδύσσειο
«Για ένα νανούρισμα ήρθα στη ζωή
Κι η θάλασσα με ξεγέλασε»
Αθόρυβα καταδύομαι σε λησμονημένα ναυάγια
Κι ένα ανεβατό μοιρολόι αυτόχθονο τυχαία εμβολίζω
Καταδιώκομαι
Βελόνες και πόρπες αρχαίες τρυπούν το κορμί
Τις ασπάζομαι
Γεμάτα τα αμπάρια με θέλγητρα
Κι αρώματα ακριβά
Μια αλληλουχία άσαρκων φιλοδοξιών
Χαμένων...
Καταφεύγω απελπισμένη
Στο μέγιστο πράσινο των άστρων
Και σε λιμένες απροστάτευτους
Τα χάρτινα ιστία μου καταθέτοντας άδοξα
Μετανάστης ενός χαμένου Απρίλη
Πάτρια πάθη οριοθετώ
Και με φτερούγες αλλότριες αιωρούμαι
«Για ένα σκισμένο χάρτη ήρθα τη ζωή
Και ροές δακρύων πικρών με διαπλάτυναν»
Αγκαλιάζω υδρόγειους αναστεναγμούς
Στα σύνορα εσύ με ανακρίνεις