Σε εσένα
Θέριεψαν τα κλαδιά
Ακίδες του ουρανού
κεντούν το Άγιο σώμα
του Απρίλη
Πληγωμένο ξύλο
Πόσα ακάνθινα στεφάνια
δικά σου
θα σκηνοθετήσουν
τη σταύρωση του!
Ποιος σου είπε
πως δεν ματώνει ο ουρανός
τα κλωνιά της γης
σαν τον αγγίξουν;
Μια θυσία κι ένας έρωτας
κι απότοκος τους
μια γραφή σιβυλλικη
να τοξεύει
το άπειρο!
Εφορμούν οι μάγοι κλώνοι
Σκυτάλη παίρνοντας
απ' τον αγέρα
Εφορμά κι η ψυχή
να σε φτάσει
στα προπύργια που ζεις
του ουρανού
Με μια δέντρινη σκάλα
που τα ύψη
αγκυλώνει!
Το πρώτο κατά σειρά έλαβε μέρος στις "25 λέξεις "
που διοργάνωσε επιτυχώς η Μαρία Νικολάου
Καλό Πάσχα
