Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2025

Ολιγολεκτα

Αμελητέο πλην καθ' όλα δυνατό 

Δαγκωτό θα σου πάρω το φιλί
έτσι που από μια μόνη ρανίδα 
αίματος δικού σου 
νεαρός βλαστός να γενώ 
στα μάτια σου να αναρριχηθώ
κλεφτά.

*
Παρελθούσες εικόνες 

Στον εγκαταλελλειμένο  
σιδηροδρομικό σταθμό 
ακούστηκε ο θόρυβος 
από ένα τρένο που πλησίαζε.
Ξαφνιάστηκε.
Ο σταθμός ήταν κλειστός
εδώ και δυο δεκαετίες. 
Τρένο δεν περνούσε πια.
Έρημος ο σταθμός.
Στις ράγες χτες το απόγευμα 
είδε να φυτρώνει μια 
ανυπόμονη μαργαρίτα. 
Η μόνη ζωή εκεί. 
Την σκέφτηκε τώρα κάτω 
από το συμπαγές σίδερο 
να πεθαίνει. 
Αντί να τα γίνει ως είθισται 
θύμα μιας μυστικής αγάπης 
έμελλε να στενάξει 
κάτω από την επέλαση 
ενός αμείλικτου παρελθόντος.

*
Αδιαμαρτύρητα.  

Τα πόδια της ήταν παγωμένα,
τα χέρια της πολύ κρύα 
Έλεγες και θα πέσουν
αμαχητί πάνω στο παρκέ. 
Σήκωσε τα χέρια στην 
ανάταση.
Δεν θα γυμνάζονταν 
απλά θα παραδίδονταν 
στο σκληρό περίβλημα 
του χειμώνα όπως τα ψάρια 
με υποταγή ενδίδουν 
στόν παγωμένο φλοιό 
της λίμνης.