Κλείσε μου τα μάτια
θα βλέπω με τους πόρους.
Σφάλισε μου το στόμα
θα μιλώ με το δέρμα.
Κάλυψε μου τα αυτιά
θα ακούω με τα νεύρα.
Σφράγισε μου τη μύτη
θα οσμίζομαι με τις παρειές.
Ψαλίδισε μου τα μαλλιά
θα ομορφαίνω με τον έρωτα.
Βγάλε μου τα νύχια
θα γρατζουνάω με τα μολύβια.
Ξερίζωσε μου την καρδιά
θα αγαπάω με το αίμα.
Σύντριψε μου τον θώρακα
θα αναπνέω με τις ραβδώσεις.
Δέσε μου τα χέρια σφιχτά
θα αγγίζω με τις φλέβες.
Κόψε μου τα πόδια σύριζα
θα περπατάω με τη φαντασία.
Σύλησε τα όλα μπορείς.
Ένα μονάχα αλώβητο θα κρατήσω.
Δεν θα στο παραδώσω.
Το μυαλό.
Αυτός είναι ο στόχος.
Δεν θα το βρει ποτέ σφαίρα.
Δεν θα το κάμψει η συντριβή
κι η αδράνεια.
Εκεί σταθμεύει η ζωή μου όλη.
Με τις ήττες της και τις εκπορθήσεις.
Με τις μάχητες και τις ανακαταλήψεις.
Με τα αδήριτα θέλω και τα εκατοντάδες
μαντήλια που μέσα τους κρύβω
τους διαλεχτούς σπόρους μην και χαθούν
στο διάβα των αιώνων απ' τη γη.
