Χωρίς αποφάσεις 

Θα βγω ψηλά σ' ένα βουνό 

τα σύννεφα να πιάσω 

μέσα στις ελατοκορφές 

πνοές για να μοιράσω 

Ξοδεύτηκα μες τη ζωή 

σε δρόμους να γυρίζω 

κι είπα να πάρω ένα στρατί 

χωρίς να αποφασίζω 

Ανώφελα όλα γύρω μου

τρένο που δεν τσουλάει 

ράγες που μείναν ορφανές 

κέρμα που δεν μετράει

Ξοδεύτηκα μες τη ζωή 

σε δρόμους να γυρίζω 

κι είπα να πάρω ένα στρατί 

χωρίς να αποφασίζω 

*

Του απαρνημένου 

Στου απαρνημένου την αυλή 

συχνάζουν κορασίδες 

που έχουν τα στήθη τους στητά 

και φέρνουν καταιγίδες 

Χωρίς φωτιά να καίγομαι 

σπινθήρας να πετιέμαι 

να καίω και να φλέγομαι 

καπνός και να λυγιέμαι

Ήρθα κι εγώ μια χαραυγή 

προσκύνημα να κάνω 

να δω κορίτσια σαν νερά

την ομορφιά να υφάνω 

Χωρίς φωτιά να καίγομαι 

σπινθήρας να πετιέμαι 

να καίω και να φλέγομαι 

καπνός και να λυγιέμαι

Στρατιώτης λιποτάχτης 

Διπλόχορδα σου έφερα 

μπουζούκια κουρδισμένα 

τον πόνο σου να τραγουδάς

για της καρδιάς τα καμμένα 

Με καις στάχτη γίνομαι 

στρατιώτης λιποτάχτης 

μες στα όνειρα πνίγομαι 

ξέθωρος ένας χάρτης 

Πλαγιάζω πάνω στα κύματα 

στους βυθούς κατεβαίνω

κοράλλια βουτώ κι αναθήματα 

της αγάπης όρκο σβησμένο 

Με καις στάχτη γίνομαι 

στρατιώτης λιποτάχτης 

μες στα όνειρα πνίγομαι 

ξέθωρος ένας χάρτης 

*

Του φεγγαριού καδένα 

Έριξα απόψε τα χαρτιά 

για σένανε αγάπη 

πολλά βρήκα ανομήματα 

βλαστήμια και απάτη 

Καλά δεν σε λογάριασα 

χελι γλιστράς και φεύγεις 

το δάκρυ που σου άφησα 

μια σκιά που αποφεύγεις 

Αμάρτησαν τα χέρια μου

σε χάδια πληρωμένα 

απλώθηκε το βλέμμα μου 

σε φεγγαριού καδένα 

Καλά δεν σε λογάριασα 

χελι γλιστράς και φεύγεις 

το δάκρυ που σου άφησα 

μια σκιά που αποφεύγεις 

Ο βυθός 

Σ' αγαπώ κι είναι ατελείωτα 

τα χιλιόμετρα που τρέχω.

σαν πουλί αξημέρωτα 

κελαηδώ για να αντέχω 

Σε θεϊκές μουσικές χαρίζομαι 

και εισβάλω στο βυθό σου

είμαι κοντά σε οσμίζομαι 

παραμύθι μαγικό σου

Η μοίρα για εμάς έπλεξε 

δίχτυ σφιχτό και υφάδι 

Η καρδιά μας ανέπτυξε 

τραχύτητα που τα σπάει 

Σε θεϊκές μουσικές χαρίζομαι 

και εισβάλω στο βυθό σου

είμαι κοντά σε οσμίζομαι 

παραμύθι μαγικό σου

*

Το όστρακο 

Σε θέλω κι είναι αχαλίνωτος 

ο πόθος που σου κρύβω 

το κορμί σου ένας περίπατος 

σ' εξοχή κι όλο στρίβω 

Πλαγιάζω στα λουλούδια σου

κορφολογώ τη ψυχή σου

γεννιέμαι μες τα λόγια σου

θάλασσα βαθιά η φωνή σου

Σε θέλω κι όστρακο γίνομαι 

να παίζεις με το κύμα 

στο άγγιγμα σου αφήνομαι 

κάνε κι εσύ ένα βήμα 

Πλαγιάζω στα λουλούδια σου

κορφολογώ τη ψυχή σου

γεννιέμαι μες τα λόγια σου

θάλασσα βαθιά η φωνή σου

Τρελή σερπαντίνα 

Σβήνεις ξανά αστέρι μου 

στον ουρανό πεθαίνεις

απόψε γίνε ταίρι μου

εξαρχής να με μαθαίνεις 

Σε κράτησα στα χέρια μου 

τρελή μου σερπαντίνα 

δεν χώρας είσαι έννοια μου

αστείρευτη μια πομπίνα 

Στα ύψη πας και χάνεσαι 

ανεμόπτερο στα χάη 

σε κυνηγώ μα δεν πιάνεσαι

κι η καρδιά σταματάει 

Σε κράτησα στα χέρια μου 

τρελή μου σερπαντίνα 

δεν χώρας είσαι έννοια μου

αστείρευτη μια πομπίνα

*

Λυγαριά

Απόψε εγώ σου δίνομαι 

σε πλάγιασα στο χώμα 

αετός και παραδίδομαι 

στο αφίλητο σου στόμα 

Λυγίζεις το κορμάκι σου

σαν λυγαριά και σκορπιεσαι 

γίνομαι το μεράκι σου

μα όσο πας με αρνιέσαι 

Χρόνια μακριά σου χάνομαι 

λουλούδι σε υγρό τάφο

σε αγγίζω και πιάνομαι 

στίχους πρόχειρα γράφω 

Λυγίζεις το κορμάκι σου

σαν λυγαριά και σκορπιεσαι 

γίνομαι το μεράκι σου

μα όσο πας με αρνιέσαι.