Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018

Πρωινή σαγήνη

Αποτέλεσμα εικόνας για ξημέρωμα

Χάραξε στο σύμπαν των πουλιών
Στα ηλεκτρικά σύρματα τα μυστικά τους πεντάγραμμα
κρυφά μεταφέρουν, ο ουρανός να τα δεχτεί.
Τραβήχτηκε στα μαύρα πέρατα το δίχτυ της νύχτας
Ξημέρωσε.
Στο μέτωπο της γης λαμπύρισαν αίφνης
οι λεπίδες μιας πρωτόφαντης χαράς.
Χαρά του έφηβου πριν πάει στο ραντεβού με το πρώτο χάδι.

Πάνω στο άρμα του πρόβαλε ο ήλιος
σκορπώντας τις ζεστές του γλώσσες στο αχνό γαλάζιο.
Χρυσάφι μάζευε το χώμα στις πόρους του
γλυκά να καρπίσει το σιτάρι, το τριφύλλι, το ξινόχορτο.
Βγήκα στη βεράντα με το θαύμα να μιλήσω
κι ήρθε μια δέσμη ηλιαχτίδων κι έδεσε
στους ώμους μου ένα απαστράπτον φουλάρι μεταξωτό.
Έλαμπα όπως λάμπουν τα ξάρτια της φρεγάτας
σαν μπαίνει αργά στο λιμάνι για να δέσει.

Κάθισα στην αιώρα του πεύκου.
Φύσαγε και το φόρεμά μου και μικρό γίνονταν ιστίο.
Ταξίδευα στη γεμάτη αινίγματα θάλασσα,
γύρω οργίαζε η ορχήστρα των τζιτζικιών και των εντόμων.
Εξαίσια αυγή που κόμπο - κόμπο μοίραζε 
το φως της στις αγριοσυκιές της ακτής.

Στο σπίτι η μητέρα ήταν απορροφημένη στις πρωινές ειδήσεις.
Κάποιοι μιλούσαν για την αποκατάσταση της αλήθειας.
(Μιας αλήθειας που τεχνηέντως αποσιωπούσαν)
Την δέσμια με βαριές αλυσίδες ασήκωτες
σαν τα πέτρινα χρόνια της φτωχής ηρωίδας
στην αγαπημένη εκπομπή της μαμάς.

Την προέτρεψα να βγει στην πρωινή δροσιά,
μια παρτίδα σκάκι να παίξουμε με τον ήλιο,
μια αλήθεια να του ψιθυρίσουμε στ' αυτί,
για μιαν ελπίδα που ζωντανή την κρατάμε για χρόνια
γιατί καλά γνωρίζουμε πως αν άμορφο γίνει είδωλο,
χαράμι θα πάνε τα αυγινά χαμόγελα
κι ο έφηβος που κουρνιάζει βαθιά μέσα μας
μονάχος του θα μείνει να ξιφουλκεί το αλλόκοτο κενό.

Έλαβε μέρος στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" που επάξια διοργάνωσε
η Μαρία μας με μια σειρά από αξιόλογες συμμετοχές