Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Το περβόλι με τις πιπερίτσες

Αποτέλεσμα εικόνας για πιπερίτσες

Στο ανεμόκαμα της εφηβείας μαμά
Είχα την καρδιά σου για αντήλιο
Είχα τη ματιά σου για λιμάνι
Είχα την φωνή σου για ονειροδρόμιο  
Μόνη μη μείνω

Σ' εκείνο το περβόλι με τις πιπερίτσες
Ένα απόγευμα ξάφνου μεγάλωσα
Στο έκρυψα μαμά
Για τον απλό μεγάλο λόγο
Πως το στοργικό σου χάδι λαχταρούσα ακόμα

Μικρό παιδί να μείνω
Ταχταρίσματα να μου κάνεις
Στροβιλιστά να γυρίζω γύρω από την ποδιά σου
Στα γόνατά σου τη φωνή μου να καλημερίζω

Μπήκα στην κάμαρα μου και δάκρυσα
Ξυλόγλυπτα αναφάνηκαν μπροστά μου
Τα σκεφτικά σου χέρια
Τ' αγκάλιασα βιαστικά
Λυγαριές κλαίγανε
Στης μέσης σου το δρομάκι σείοντας το άρωμά τους
Πόσο σ' αγαπούσα

Δεν σου μίλησα
Σκεφτική στο τραπέζι έκοβα το ψωμί
Μέτραγα τις βελονιές στο τραπεζομάντηλο
Έκανα χρόνια να σε δω ίσα στα μάτια
Φοβόμουν και τις φουρκέτες
Μα πιο πολύ με ταλάνιζε η σιωπή σου που αγάπη φώναζε

Ποτέ μου δεν μεγάλωσα μαμά
Ποτέ δεν πέταξα τη φανελένια σου κούκλα
Ποτέ δεν έσκισα το τετράδιο με τις ιχνογραφίες
Κοντά μου σε ήθελα βιαστική  κι αγέραστη
Σαν πεταλίδα μυθική να γλυκαίνεις το χαμόγελο μου
Ολοδική μου μαμά να μου ξυπνάς
Ολόδροσες μελωδίες στο πάνινο μου καπελάκι

Μέχρι και σήμερα
Μυστικά σου κρατάω ακόμα
Τα πρώτα μου σκιρτήματα
Εκείνο το γλυκό μεθύσι κάτω από τις νεραντζιές
Αν στα φανέρωνα μαμά ίσως σε βάραινα
Ίσως έπαιρναν απόσταση τα φιλιά μας

Φοβόμουν το κεντρί της Άνοιξης
Που επωάζονταν στα βλέφαρά μου
Μην μας χωρίσει
Μην μας αφήσει μ' άκληρες τις χούφτες
Εκεί που κρυφά ακουμπούσες
Το καλοσιδερωμένο μου μαντήλι
Και το ζεστό γλυκό σου άρτο!

Έλαβε μέρος στο 16ο Συμπόσιο Ποίησης που με
φροντίδα και αγάπη διοργάνωσε η φίλη μας Αριστέα

Παρασκευή 26 Μαΐου 2017

η δική σου προίκα

Αποτέλεσμα εικόνας για μαμά

Μαμά το παλιό ανοιξιάτικο φουστάνι μου φθάρθηκε
Έριξαν τα γαζιά αμφίβολα ερωτηματικά
Τα κουμπιά έχασαν την επίχρυση τους βάση
(Πώς έλαμπαν θυμάσαι;
Σαν γιορτή αστεριών έλαμπαν
Στον Αυγουστιάτικο καμβά του νησιού)
Ολοκόκκινο φόρεμα της πασχαλιάς και του κεφιού
Μάζεψε στα μανίκια
Μα πιο πολύ αυτό που με λυπεί
Είναι το κόκκινο γιακαδάκι μαμά που ξεθώριασε
Ωχρό με σκουρόχρωμες κηλίδες έγινε
Σαν τα λατρευτά σου χέρια
Που τα παραμόρφωσε το στιλέτο του χρόνου
Κι όμως αυτό το ανοιξιάτικο φουστάνι
Παρά τη φθορά του δεσπόζει ακόμη στη ζωή μου
Βελτιώνει τη φορά των ονείρων μου
Σε θυμίζει!

Συχνά πυκνά το πλένω
Σιδερώνω το φαρδύ φιόγκο της μέσης
Ράβω με κλεφτές βελονιές τη χειροποίητη δαντέλα
Προσέχω τις πιέτες μην και ξεφύγουν
Κι ύστερα μαμά
Στο φως το αφήνω να μιλάει με τα γαρύφαλλα
Να χαιρετά το σγουρόκλωνο άρωμα σου
Γιατί από πάντοτε μοσχομύριζες μαμά
Έκλεινες μες στα μάτια σου γιασεμιά
Τα μαγουλά σου λούζονταν στο κίτρο
Και τα μαλλιά σου -όμοιες μεταξοκλωστές-
Ευώδιαζαν πράσινο σαπούνι και σταχτόνερο πλύσης
Μ' αυτά τ' αρώματα με μάγευες μαμά
Με ξελόγιαζες τ' απομεσήμερα κυρίως
Τότε που με έπαιρνες απ' το χέρι και με πήγαινες
Στους μεθυσμένους αμπελώνες και στους κήπους
Μύρα να αντλήσουμε κεντράδια και σφιχτόδετα τσαμπιά
Να γεμίσει το τσίγκινο πιάτο των φτωχών
Γλυκό ψωμί αγκαθωτά αγκιναράκια και τσακιστές ελιές

Για όλα φρόντιζες μαμά
Για το καρβέλι για το υνί για το χαμόγελο για τη φωτιά
Ξερόκλαδα μάζευες κι έφτιαχνες
Στεφάνια γελαστά κουκλάκια καλάθια και σταυρούς
Άνοιγες τα σεντούκια κι ακουμπούσες
Τα πλουμιστά υφαντά των πρωινών ωρών
Ύπνο δεν χόρταινες μαμά
Λαγοκοιμόσουν μην κι έρθει ο μέγας αστερισμός
Χρυσάφια να αποθέσει στο παραγώνι μας
Μη τυχόν και διαβούν εκείνα τα άσπρα πουλιά
-Που ανθρώπινη λαλιά είχαν-
Τα μυστικά της μοίρας να σου πουν
Πως τα καρτερούσες...
Για όλα γνοιαζόσουν εσύ
Για το σαπούνι τη σπορά την πλύση την ανεμόσκαλα
Την καλή μουριά που ξέραινες τα σύκα
Να μην μας βρει ο χειμώνας χωρίς γλύκισμα δικό σου
Γι αυτό σ' αγαπούσα
Γι αυτό θα σ' αγαπώ για πάντα
Κι ας φθάρθηκε το καλό μου φουστάνι
Κι ας ξεγελάστηκες πως το μαγκάνι του χρόνου δεν θα το άγγιζε
Εσύ μου έμαθες να υπομένω να μάχομαι και να γεύομαι
Να δένω σμιχτά τα χέρια
Σαν τους ωραίους φιόγκους της Κυριακής
Πριν ακόμα ηχήσει η πρώτη καμπάνα!

Έλαβε μέρος στο 16ο Συμπόσιο Ποίησης που με
φροντίδα και αγάπη διοργάνωσε η φίλη μας Αριστέα

Τρίτη 9 Μαΐου 2017

Μικρές αποστάσεις

Σχετική εικόνα

Οι δρόμοι που άνοιξε η ψυχή σου
Είναι πνιγμένοι στ' ασφοδέλια
Χωμάτινοι δρόμοι στενοί
Που πάνω τους οι χωρικοί σέρνουν τ' άροτρα
Αξημέρωτα μιλάς με τους αγγέλους
Στοιβάζεις τ' άχυρο
Ελέγχεις την κίνηση των αστερισμών
Τίποτα να μην μείνει τυχαίο ή αζύγιαστο
Κι έπειτα με ευθύβολο βλέμμα εκποιείς
Τα πολύτιμα πετράδια της νύχτας
Κι ακριβά  μου φέρνεις αρώματα
Απ' τα ριζά του βράχου βγαλμένα
Σκαπανέας τ' ονείρου ολημερίς προσκυνάς
Της γης την έγκατη μήτρα
Σαν μητέρα σαν πόρνη σαν αδερφή
Κι όπως αγέρας εσπερινός
Αισθαντικά χωρίς κλειδί επιστρέφεις
Αφήνοντας αποτυπώματα στίλβης στο κορμί μου

Τα συρματόσκοινα που έδεσες
Στης ψυχής μου το ιστίο
Ανάλαφρα είναι δίχτυα του βυθού
Έτσι που να μην αγκυλώνονται οι λέξεις
Έτσι που να μην μαδούν
Τα υψηλά του κόσμου οράματα
Κάθε ξημέρωμα εκεί ακουμπώ
Τα γαλάζια φτερά μου
Καψαλισμένα στις άκριες
Από εκείνες τις φωτιές του έρωτα
Που ηδονικά με περνούσες
Αδυνατώ να μην σε έχω
Προσπερνώ την πρωινή αχλή 
Κανονίζω το βήμα μου
Στου ήλιου να βγω το ιερατείο
Σινιάλα να σου στείλω και φιλήματα
Μαζί με το κομπόδεμα της συντριβής
Ξέρεις εσύ!

Τα επίχρυσα ρολόγια των προγόνων σου
Τα κλειδώνω στην καρυδένια συρταριέρα
Μην τα ακούς!
Μην τα πιστέψεις!
Μην τους δοθείς!
Ονειρικά κι αν σου τάξουν ταξίδια
Μην υποκύψεις
Εσύ ο μόνος οδηγός
Εσύ ο άρτος το αίμα κι ο οδυρμός
Εσύ η άκανθος και τα υδρόφυτα
Για σκέψου για λίγο μαζί να πλέουμε
Στις άβατες λίμνες της λήθης
Αγνοί ωραίοι κι άμωμοι
Να ξανοιγόμαστε στο χρόνο
Να μην μετρούν πλέον οι στιγμές
Να μην ωριμάζει ο καρπός στις λαγόνες
Να μην ανασαίνει ο σπόρος στο κιούπι
Όλα έγκλειστα στη φωτιά
Όλα μαζί και μυστικά
Όλα χαραγμένα σε παλίμψηστα αρχαία
Που κάποιος ιεροφάντης εντολέας
Στο αυγινό φως αμυδρά θα ανασύρει
Ένα Σάββατο του Απρίλη
Σαν κι εκείνο το Σάββατο που κρυφά από εμένα απέδρασες

Έλαβε μέρος στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" που με επιτυχία
διοργάνωσε η καλή φίλη me(maria) όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε
πολλές ποιοτικές και δυνατές συμμετοχές!!

Σάββατο 6 Μαΐου 2017

εκείνα που δεν σου 'πα


Σχετική εικόνα


Στο σπίτι σε περιμένουν τα τριαντάφυλλα
Με τη δροσό του πρωινού τα έκοψα 
Αγκυλώθηκε λίγο το δάκτυλό μου 
Αλλά μικρή η θυσία 
Έλα να δεις πως μοσχοβολά ο χώρος 
Έλα να ανάψεις το φανάρι της ψυχής μου 
Μικρή νιώθω ναυαγός 
Γύρω μου βράχοι συρματόσκοινα σκουριασμένα
Κι ένας εφιαλτικός ίσκιος να με καταδιώκει
Δως' μου το χέρι σου
Έχασα το δρόμο 
Μαζί να βγούμε στην αυγινή αχλή
Να σκαλίσουμε τα χορταριασμένα παρτέρια
Δες πως έπνιξαν τα χόρτα το μικρό δεντράκι
Καρυδιά μου είχες πει πως είναι
Τότε που γελαστός τη φύτευες στο χώμα
Κιτρίνισαν τα φύλλα της
Έγυρε ο κορμός της
Ξέχασε να καρπίζει και να μιλά
Φοβάμαι...

Παράμερα μια καλαμιά ακατάπαυστα θροΐζει:
Χρησμούς μελωδίες αινίγματα
Πώς να τα εξηγήσω χωρίς τη δική σου ματιά;
Θυμάσαι εκείνο το παιχνίδι με τους γρίφους
Που παίζαμε τα βαρετά βράδια του Νοέμβρη
Πόσο δύσκολα τους έλυνα
Πέθαινες στα γέλια ξεχείλιζες ομορφιά
Κι εγώ τραβούσα την κουρτίνα να δω το φεγγάρι
Να μου φανερώσει τη λύση
Ή κατέφευγα στα βιβλία
Να ψαύσω τις μαγικές λέξεις
Θυμάσαι;
Στο τέλος πάντα τα κατάφερνα
Ήταν ανοιχτός ο ορίζοντας
Απλωμένα τα χέρια
Κι ας με περιέπαιζες σαν παιδί μικρό
Ήταν διάφανα τα κρίνα το ξημέρωμα 
Είχα γιορντάνια δακτυλίδια βραχιόλια
Είχα εσένα και μπόλικο ουρανό να γράφω τους στίχους
Τώρα άγουρος απόμεινα καρπός στυφός
Που κανείς δεν θέλω να τον γευτεί
Σ' αποθύμησα...

Μην αργείς
Ετοίμασα το δείπνο με καλούδια του Απρίλη
Έβαλα και το καλό μου φουστάνι
Εκείνο που μου χάρισες ένα μαγιάτικο δείλι
Πώς να βρω την κουμπότρυπα;
Πώς να δέσω το βιολετί φιόγκο;
Πώς να με δω στον καθρέφτη;
Μια αίσθηση πνιγμού με καταπίνει
Ακούς το σκυλί πώς αλυχτά;
Κοφτερά ξεπροβάλλουν δρεπάνια
Πολλά επιστρέφουν ψέματα
Άγριοι με περισφίγγουν ζόφοι
Φοβάμαι
Σ' αποθύμησα
Μην αργείς
Άναψα μυριάδες κεριά μην και σκοντάψεις
Έλα να ξεδιψάσω
Στο σπίτι σε περιμένουν τα τριαντάφυλλα
Στο πηγάδι το νερό μουρμουρίζει ερωτόλογα δικά σου
Τα πρώτα του νου μου λεξιλόγια
Σε περιμένω!

Έλαβε μέρος στο δρώμενο "Παίζοντας με τις λέξεις" που με επιτυχία
διοργάνωσε η καλή φίλη me(maria) όπου είχαμε την ευκαιρία να δούμε
πολλές ποιοτικές και δυνατές συμμετοχές!!