Δευτέρα 15 Φεβρουαρίου 2010

εμπύρετος όψις

Και θάρθει η μέρα και θάρθει η μέρα
Που θα τραφούν τα λουλούδια με άμμο
Στην τροχιά της ζωής σου εσύ θα καις
Αμμόλοφοι θα σε κυνηγούν
Και πέτρες θα σε πετυχαίνουν
Εκεί στο καύκαλο του τζιτζικιού
Που έπεσε από το δέντρο
Πρώτος θα έρθει ο ληστής
Με ένα καρφί
Και κουδουνάκι στο αυτί να τρέμει
Χορούς θα στήνει το πλοκάμι του ήλιου
Και το φεγγάρι ντέφια θα πουλά στους δρόμους
Ακριβοθώρητη ακριβή η μέρα στο Μεγανήσι
Τρελούς χορούς θα στήνουν οι ψαράδες
Μόνο με την ηχώ σου θα μιλάς
Και με τα σπλάχνα της γριάς μπουρού
Σε ακτές ασημοφίλητες θα λειώνεις με αμόνι
Του χελιδονιού τις μέρες
Χλοερές εσπερίδες θα χτυπούν τα σήμαντρα
Ναυάγια θα εκπορθεί το γιγάντιο μάτι του γλάρου
Και θάρθει η μέρα που οι φυλές
Θα σμίγουν στο βωμό
Οι ομπρέλες των χαμομηλιών
Θα δυναμώνουν αίμα
Γλυκόθωρες πασχαλίτσες θα σε κοιτούν στα μάτια
Πίσω από τις πλάτες των ωκεανών
Θα στιχουργείς το ποίημα
Ιτιές θα ανεβάζουν τους ορυζώνες των κυκλώπων
Εσύ τραγούδι
Και φιλί ηδονικό
Στης πεταλίδας τον σκούρο ύπνο
Και μιαν αυγή που σαν το χρέος σου ξοφλήσεις
Θα έρθει ο ύπνος της θάλασσας να σε ξυπνήσει
Ωραίος και γαλήνιος
Θα βγεις στη κορυφή του κόσμου
Για να διαβάσεις εξαρχής
Τους δρόμους της παλάμης
Πρωθύστερος με μια σχισμή στο πέτο
Θα προσδοκάς τροφή από τα θαλασσοπούλια
Αιώνες θα συμπράττουν την απουσία σου
Εδώ θα μείνεις τυλιγμένος στη κλωστή της χλόης
Κάτω από τη γέρικη καρυδιά
Με τους νεκρούς αρματηλάτες να συνομιλείς
Αηδόνια θα σου φέρνουν το ψωμί
Και την καρό κουβέρτα του ζητιάνου
Είσαι ο νόστος στο τσίγκινο πλοιάριο του Νότου
Μακρύς- μακρύς ο δρόμος θα σε κυκλώνει με ευχές
Και θάρθει η μέρα της Αποκαθήλωσης των λουλουδιών
Εγώ θα καρτερώ με το μαντήλι του κάβου αδειανό
Μυριάδες οι στιγμές και μύρια στρατεύματα
Θα προσκολλούν τους ήλιους
Μαργαριτάρι
Μαργαριτάρι μαύρο
Εργαστήριο του βυθού
Πάνω στην άμμο θα στραγγίζει τις αμαρτίες σου
Θα είμαι εκεί με ένα σκουφί κυκλάμινου
Να σε γιατρέψω
Χωρίς αλάτι
Χωρίς αφρό
Χωρίς το κάματο των κυμάτων
Απελευθερωμένη και ταπεινή να σου μιλώ
Στις χίλιες και μία Λέξεις των κόκκων της ρίζας
Και θάρθει η μέρα και θάρθει η μέρα
Που θα τραφούν τα λουλούδια με άμμο
Στην τροχιά της ζωής σου εσύ θα καις
Εμπύρετος η όψη μου μεταναστεύει