Φύγε από τον σταθμό
Ενρίκε το τρένο της
τελευταίας γραμμής
δεν θα έρθει ποτέ.
Άδικα περιπλανήθηκες
από σταθμό σε σταθμό
να το περιμένεις.
Το τρένο της τελευταίας
γραμμής, άδειο από
επιβάτες, ακύρωσε
το δρομολόγιο του
κι έμεινε στην αφετηρία.
Κανείς δεν το χρειάστηκε
μόνο ένα πετεινάρι έχει
στην πρώτη κουκέτα του
για επιβάτη.
Τυχερό υπήρξε αυτό το πτηνό.
Ευτυχώς έγκαιρα
αντιλήφθηκε το τσεκούρι
και το έσκασε από τα χέρια
της μικρής μαρκησίας
που σουπίτσα ήθελε
να το κάνει.
Μαντεψιές κάνει τώρα
και για αλλαγή του καιρού
προειδοποιεί.
Άδικα περιμένεις Ενρίκε
καιρός να πας σπίτι
το τρένο αποσύρθηκε.
Αύριο έλα να πάρεις
το πρώτο τρένο της γραμμής.
Το πετεινάρι θα είναι εκεί.
Μόνο θέση θα έχει
αλλάξει και θα έχει
διαλέξει το τελευταίο
λαϊκό βαγόνι για κατάλυμα.
Εκεί που λαγοκοιμούνται
οι εργάτες και τα
κορίτσια φορούν
κλαρωτά φορέματα
πριν βγουν στο θυσιαστήριο.
Απλόχερα τους δίνει
την αγάπη του
κι αυτοί άδολα σ' αυτό
ανταποκρίνονται.
Το βαγόνι της τελευταίας
γραμμής σε περιμένει
Ενρίκε μαζί με το άγρυπνο
για πάντα πετεινάρι.
Φύγε από το σταθμό
Ενρίκε το αποψινό
τρένο δεν θα ρθει.
Άδικα έδωσες το τσίγκινο
κέρμα σου στον ζητιάνο
της εισόδου.
Παραδόξως στο ψάθινο
καπέλο του είχε έναν
σωρό από ατόφιο χρυσάφι.
Έβγαζε μάτι ανάμεσα
στον τόσο χρυσό το
δικό σου ευτελές κέρμα.
Ο ζητιάνος θα αλλάξει
σταθμό Ενρίκε αύριο
το πρωί.
Στον καινούργιο
σταθμό θα του ρίχνουν
αφειδώς δεσμίδες
από κολλαριστά
χαρτονομίσματα.
Μην απορείς διόλου
έτσι είναι το γραφτό.
Μεγιστάνας θα γίνει
ο ταπεινός ζητιάνος
και θα διαφεντέψει
στη μεγάλη πολιτεία.
Αυτός σαν πρώτος άρχων
που θα στεφθεί από τον λαό
θα φτιάξει πολλές
παιδικές χαρές, επαύλεις
και μεγάλα λαϊκά στάδια
να τρέχουν τα παιδιά
που ορφάνεψαν νωρίς.
Καρτέρεψε τον στον
πρώτο πρωινό συρμό
να τον γνωρίσεις.
Το πετεινάρι κι ο ζητιάνος
περιμένουν στωικά εσένα
καλέ μου Ενρίκε να ρθεις
και σπαραχτικά σε ικετεύουν
τη νύχτα να απαρνηθείς
και τα αηδόνια της αυγής
που κελαηδούν πλάι
στους συρμούς να διαλέξεις.
Εκεί ο κόσμος σου
μικρέ μου, καλέ Ενρίκε.
