Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009

ο κήπος με τα αγάλματα

Η σάλα ευρύχωρη λάιμ λαμπιόνια
Αναβόσβηναν στους καθρέπτες
Θυμάμαι ακόμα σαν τώρα τα μάτια σου
-Στο μούχρωμα του δειλινού-
Πίσω από την παλιά εταζέρα
Περιεργαζόσουν ένα παλιό κινέζικο βάζο
Γνωστές παραστάσεις
Μια κινέζα αυτοκράτειρα, ένα σκυλί,
Λουλούδια του λωτού
Κι ασύμμετρες χαράξεις αφαιρετικές
Το αφήνω ασχολίαστο
Τι πάθος…τα μάτια σου!
Λησμονώ το τατουάζ στο μπράτσο σου
Άγκυρα, γοργόνα ή αψίδα;
Μου διαφεύγει
Φαντάσου!
Το σώμα που τόσο αγάπησα

Ένα απόγευμα βγήκες από το σπίτι
Για ένα μικρό περίπατο στη πόλη
Όλα τακτοποιημένα
Στο κήπο τα αγάλματα
Μυημένα λες στις πληγές σου
Φόρεσαν κόκκινα σανδάλια
Στο ίδιο νούμερο με εσένα
Αφουγκράστηκα το αέρα σου
Να απομακρύνεται

Μελί το δειλινό
Η σάλα, το σπίτι γέμισε πυγολαμπίδες
Σημάδι αποχωρισμού
Εις μάτην έτρεξα, δεν σε πρόλαβα
Κάτω από την νεραντζιά άφησες
Μια φωτογραφία σου δυσδιάκριτη
Πρόβαλε μόνο καθαρά ένα τατουάζ
Στο στήθος σου
Μια κινέζα αυτοκράτειρα συνοφρυωμένη
Το βάζο τσάκισε σε κομμάτια
Σε αποχαιρέτησα με τον ήχο
Της αγαπημένης σου μπαλάντας