*
Φεγγριστό το φως
Ανέλπιδο
Κλέβω δυο δέσμες
να ταξιδέψω
στη χώρα των σπονδών
Εκεί που οι μούσες
κρεμούν
στα παράθυρα
δαντελωτά κουρτινάκια
νοσταλγίας!
*
Κρύο δωμάτιο
Οι τοίχοι ξερνούν
απόγνωση
Σε περίμενα ολημερίς
Μαδώντας της ψυχής
το επίχρισμα
Κι εσύ έστειλες λαμπρό
το φως
να με διώκει
Το σκούρο της καρδιάς
αδρά να τονίζει!
*
Εγκατάλειψη
Χτες πέταξε ένα πουλί
Σήμερα ήρθε πλέριο
το φως
Ξεκίνα από τους τοίχους
Δωσ' τους ανάσες
Ύστερα σπάσε το πλέγμα
Τα χέρια μπορούν
ό,τι το μυαλό
πολύτιμα θυσιάζει...
*
Στα μάτια ένα πλέγμα
Αγκαθωτό
Όμοιο με τα
σκοτωμένα όνειρα
Προλαβαίνεις;
Το παράθυρο
βυθισμένο στο φως
Αρκεί;
Σκέψου τη ψυχή
να λουλουδίζει
σε δωμάτια φθοράς
και βγες στο ξέφωτο
ίδιος Ωρίων!
*
Μακραίνει το φως
Μακραίνει η ζωή
Στενεύουν οι επιλογές
Αύριο θα χρωματίσω
τους τοίχους
Κι αυτό το παράθυρο
θα το ξηλώσω
Πονούν τα σκοτωμένα
σίδερα;
Τα δύο πρώτα ολιγόλεκτα έλαβαν μέρος στο δρώμενο
της Μαρίας Νικολάου "25 Λέξεις"...τα τρία επόμενα
ήρθαν μεταγενέστερα σαν συνέχεια των παραπάνω
κι είπα να μη μείνουν παραπονούμενα....