Σάββατο 2 Νοεμβρίου 2013

Με πολιορκούν τα σύννεφα που στα γόνατα κρύβεις




Μικρό πουλί μελωδίας λεπτό αγριοκάλαμο
Με πολιορκούν τα σύννεφα
Που στα γόνατα κρύβεις
Όταν βγαίνεις νικητής
Απ' την ξόβεργα
Και του αγέρα τα σεντόνια
Στα δυο διαρρηγνύεις
Χωρίς να λαβωθείς
Είναι που υπάρχεις πάνω στου κόσμου
Την αιθέρια κορδέλα σαν τραγούδι γιορτής!

Μικρό πουλί χνουδάκι τρελό του έρωτα
Σπαταλώ τις χάντρες των ματιών μου
Να σε βλέπω να σπαθίζεις τα σύννεφα
Με τα λεπτά της πνοής σου ποδαράκια
Βαμβάκι να παίρνεις στιλπνό
Τις πληγές να φροντίζεις σιωπώντας
Μη και κακοφορμίσει της καρδιάς
Ο αιμάτινος κλώνος όταν φτάσεις κοντά στα χείλη της άνοιξης!

Μικρό πουλί φιλντισένια της αυγής όψη
Σε αριθμητήριο σχολικό καταμετρώ
Και στα δάκτυλα αθροίζω
Τις γλυκές που μου έταξες ώρες
Κι ας μην ήρθες ποτέ σου κοντά μου
Μες τις φλέβες κυλάς
Ποταμός και με πίνεις
Ανεμόσκαλα να σωθώ ξεδιπλώνω
Πριν βουλιάξω και μπω μες τη μέθη της καινούργιας σελήνης!

Μικρό πουλί μαγιολούλουδο μωβ μες τη κρήνη
Στο λαιμό σου προστρέχω
Φυλαχτό να κρεμάσω διπλό
Την πικρή μου μοναξιά
Να βυθίσω στο χέρι σου θέλω
Στων νυχιών σου το διάφανο τέμπλο
Νικητής τροπαιούχος να μπω
Στον ναό σου ικέτης πιστός με το γράμμα στον ώμο!

Μικρό πουλί του αχάτη κρουστό περιλαίμιο
Τραγουδώ των ματιών σου
Την υγρή γεωγραφία
Σε πελάγη σε ψάχνω
Και στα μήκη του κόσμου
Μοναχό να σε βρω δίχως ταίρι
Άσπρα στέφανα λεμονιάς να σου φέρω
Κι αρώματα μύρια της μακρινής Φοινίκης
Βασιλιά κι ουρανό να σε κάνω στης ψυχής μου τα άγια βάθη!