Θα σου φέρω κροκάλες από τον
Ρουσσούμ γιαλό της Αλοννήσου.
Επάνω τους να σχεδιάζεις φεγγάρια,
ήλιους, ουράνια τόξα και τον αλύγιστο
Προμηθέα άντε και τον Σίσυφο.
Κι αν το πενάκι σου φθάρθηκε, καινούργιο
θα σου φέρω αγορασμένο από παζάρια στα
νότια της χώρας.
Μην αναστενάζεις.
Όλα θα στα φέρω.
Χρώματα πολλά: ώχρα, καφέ κυρίως
και οπωσδήποτε γαλάζιο.
Θα παραλείψω το λευκό
Δεν θα το χρειαστείς, έχεις το λευκό σου
δέρμα να το ταιριάξεις στα σύννεφα
και στους γλάρους.
Κι αν βαρεθείς τα τοπία, τις θάλασσες,
τα λουλούδια και τους θεούς μία διέξοδο
θα σου προτείνω.
Την προσωπογραφία μου να κάνεις.
Με χάραξε ο χρόνος μην αργείς.
Σπατάλησα βλέμματα κοίταξέ με.
Ξοδεύτηκα στο γέλιο και στη χαρά
πλησίασέ με.
Όμορφα εσύ να με κοιτάξεις και στον
καμβά να ενσταλάξεις όσα χαμόγελα
σου οφείλω.
Μόνο στάσου με σπουδή σε εκείνη
την ελίτσα που έχω στην δεξιά παρειά.
Μην την παραποιήσεις, είναι ευαίσθητη
και θα πληγωθεί.
Ζωγράφισε την όπως ακριβώς δείχνει.
Τρεμάμενη σαν φλόγα και σαν μικρό
στον άνεμο χορτάρι.
Αν τα καταφέρεις, θα ανταμειφθείς
με δύο φιλιά πάνωθε της.
Δυο φιλιά που χρόνια σου χρωστάω.
Στο τάζω.
