Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2008

οι δικές σου στιγμές

Με κέρασες υποβρύχιο
για να αναπνεύσω τη ρωγμή σου!

Απόψε είχες γεννητούρια
η παλιά σου γραφομηχανή έτεκε
Την απούσα γραφή

Η σκαπάνη σου χτύπησε
πάνω στο κλαμένο μανουάλι
Σου άξιζε το όνομα Προμηθέας

Διένειμες τη φωνή σου
περιέκλειε πάντα μία ταραχή
Μήπως έφταιγε η μάντρα του Ομήρου;

Όταν έβγαινες από την θάλασσα φορούσες
το νερό του φεγγαριού
Μην το μαρτυρήσεις στους δορυφόρους ψαράδες

Στα ερτζιανά κύματα επιπλέεις
με το σωσίβιο
της Μακρινίτσας

Στον μεγάλο στρατώνα
ανάφλεξες την ζώουσα στάχτη
Συνομιλούσες με το μεζεδοπωλείο η "Ελλάς"

Φόρεσες την εθνική σου στολή
για να υποδεχτείς τον έρωτα
Πόσο όμορφος ήσουν πάνω στον ιστό σου!

Επικροτώ το χαμόγελό σου
μόνο όταν γυμνό παραδίδεται
στους ρωμαϊκούς λέοντες

Όταν αντίκρισα το άγαλμα σου
κρυφόπαιζε το δεξί σου μάτι
ποτέ δεν αποκάλυψα το μυστικό
στην θάλασσα των αντιφρονούντων ναυαγών

Κοχλαστά τα φθινόπωρα σου
στα ρακοκάζανα ο Διόνυσος
ζεμάτιζε φύλλα κέδρου!

Με κέρασες υποβρύχιο
για να αναπνεύσω τη ρωγμή σου!