Κυριακή 7 Ιανουαρίου 2024

haibun

Ο πίνακας

Μπήκε σε ένα κάπως σαραβαλιασμένο λεωφορείο και διάλεξε κάθισμα από την μεριά της θάλασσας. Ο οδηγός κάθισε στη θέση του και ξεκίνησε. Είχε ένα παχύ μαύρο μουστάκι και μάσαγε σπόρους. Η διαδρομή ήταν ειδυλλιακή. Ασημένιες ελιές, που και που πεύκα και οι γαλάζιες γάζες της θάλασσας σου έκοβαν την ανάσα.

Μηχανότρατα-
σπαρταράνε τα ψάρια
βόλοι χαλαζιού.

Έφτασε στην πόλη το σούρουπο. Όλα γύρω ήταν στολισμένα κι από τα μεγάφωνα ακούγονταν στη διαπασών γιορτινή μουσική. Κατευθύνθηκε προς την γκαλερί που ήταν στο κέντρο της παλιάς πόλης. Ο τοπικός σύλλογος είχε διοργανώσει μια έκθεση προς τιμή των τριάντα χρόνων της στα εικαστικά δρώμενα της χώρας. Χάρηκε πολύ σαν είδε την αίθουσα να σφύζει από κόσμο.

Έξω χιονίζει
τριγμούς κάνει το τζάκι-
λαμπάκια παίζουν.

Την υποδέχτηκαν με χαρά και χειροκροτήματα. Έλαμπε το πρόσωπο της όταν την πλησίασε ένας νεαρός και της ζήτησε να αγοράσει το πίνακα με θέμα το φιλί. Δίπλα του είχε την αγαπημένη του. Σφιχταγκαλιασμένοι προχώρησαν προς το έργο. Τους ακολούθησε. Σαν έφτασε μπροστά έκπληκτη παρατήρησε πόσο πολύ έμοιαζαν οι φιγούρες τους με αυτές του πίνακα. Τον έδωσε σε τιμή κόστους και τους έκλεισε ραντεβού στο ατελιέ της για να ζωγραφίσει δωρεάν το πορτρέτο τους.

Αστραπόβροντα
λάμπει η τζαμαρία-
η νύχτα ψυχρή.