Πλησιάζεις
Ακούς τον ήχο της πέτρας
Την σκιά της
Διαβάζεις
Ένα λουλούδι από μόνο του
Είναι μια ιστορία
Μια ρωγμή στην πέτρα
Είναι μια πορεία
Κάπου-κάπου
Γυρίζεις πίσω
Τον βράχο διαπερνάς
Στολίζεσαι ίριδες λευκές
Αμφιβάλλεις για το ταξίδι
Στο άγνωστο σώμα
Ένα ιστίο γαλαζωπό
Είναι μια μικρή γεωγραφία
Ένας στήμονας φορές-φορές
Γίνεται ματοτσίνορο πλάνο
Ο ορίζοντας πάλλεται
Μικρός αμπελώνας
Ξυπνά την μέλισσα
Μαζί με το έαρ να εγγράψει
Στο χνούδι της παπαρούνας
Τον μυθικό καλπασμό
Ένα ποίημα φλογερό
Είναι ο φλοίσβος που ανάβει τα χείλη
Ένα μπουκέτο μυρτιές
Είναι μια κρυψώνα εαρινή στην θάλασσα
Της λήθης τα βέλη
Τέμνουν το ακίνητο νερό
Εκεί που κάποτε
Έριξες ένα βότσαλο
Και σου παρουσιάστηκε
Ο κύκλος του λάθους ελλειπτικός
Ένα φουστάνι κόκκινο
Είναι μια ραφή κάθετη στην δύση
Ένα μονοσύλλαβο ρήμα
Είναι τα σπασμένα εξαπτέρυγα
Της ψυχής που αναγεννιέται
Επικρεμάμενη!
Πήρε μέρος στο 7ο Συμπόσιο της φίλης Αριστέας όπου οι συμμετοχές
έλαμψαν από φως εαρινό κι η οικοδέσποινα μας κατέπληξε για άλλη
μια φορά με την μεθοδικότητα της και την αφοσίωση της