Πέμπτη 14 Ιουλίου 2022

Το αλλιώτικο λουλούδι

haibun

Τα γαρύφαλλα άνθισαν. Πλούσιες ταξιανθίες χόρευαν ρυθμικά με τον άνεμο. Ανθισμένες κόκκινες γροθιές να τις πλησιάζουν οι μέλισσες το γλυκό να τους πάρουν μύρο. Γλάστρες πήλινες σε οριζόντιους σχηματισμούς έδιναν τόνους ομορφιάς δίπλα στους κρίνους και τους πρώιμους βασιλικούς. Μοσχοβολιές παντού καθιστούσαν τον πρωινό καφέ ιεροτελεστία.

Σμάρι τα άνθη
εξωτική γαζία-
χάντρες κίτρινες.

Απολάμβανε το πρωινό ρόφημα της πριν η πούλια δύσει καθισμένη μπρος στο ξύλινο τραπέζι που μαστορικά με σανίδες πεύκου είχε η ίδια φτιάξει. Οι καρέκλες ακατέργαστες, λίγα κούτσουρα μόνο που ακόμα έσταζαν ρετσίνι, έφτιαχναν μια ιδιότυπη τραπεζαρία σαν αυτές που συναντάς στις ράχες και στα πλατώματα των απόμακρων δασών.

Ζεστά χρώματα
πεταλούδες πετούν-
λάμνει ο κήπος.

Απρόσμενα, αξημέρωτα ακόμη την πλησίασε μια νεαρή τσιγγάνα απ' τον διπλανό καταυλισμό. Φορούσε μακρύ εμπριμέ φόρεμα με βολάν, είχε ελιά στο μάγουλο κι έμοιαζε με αγρίμι. Της διάβασε το χέρι και της έδωσε ένα μαντζούνι του έρωτα. Δεν γύρεψε τίποτα σαν αμοιβή παρά δυο κόκκινα γαρύφαλλα για να στολίσει το μπούστο της και το χωνάκι του αυτιού της.

Λαλεί ο κούκος
μοναχικός στο πεύκο-
ήχος διαρκής.

Το σκοτάδι υποχωρούσε και η αυγή με το λικνιστό της βήμα έβαφε τα βουνά πορφυρά. Η τσιγγάνα με το φιδίσιο κορμί άρχισε να χορεύει χορούς της κοιλιάς. Κουδούνιζαν τ' ασημικά στα χέρια της κι οι χρυσές λίρες στο λαιμό της. Ζήτησε κι άλλο ένα διπλό γαρύφαλλο που είχε καταληφθεί όμως από μια μελισσούλα. Στο μπράτσο της η πληγή από το κεντρί έμοιαζε σαν κεντητό γαρύφαλλο.

Σιγή τριγύρω
μαργαρίτες στο δάσος-
μιλούν γι' αγάπη.

Καλημέρα απανταχού.