Σιτοβολώνας

Απομεσήμερο και βάδιζε ανάμεσα στα αθεριστα στάχυα. Γύρω οι πλαγιές είχαν προλάβει να θεριστουν. Έφτανε ως εδώ η μυρωδιά από τα αποκεφαλισμενα στάχυα. Έκοβε χρυσές αγκαλιές για να στολίσει το σπίτι της με τα πολλά πήλινα πιθάρια. Άδεια κοιτονταν και παροπλισμένα στις γωνιές του σπιτιού. Κάποτε εκεί αποθήκευαν παστό χοιρινό που έπλεε μες στο λάδι και τα μυρωδικά. Θερινή ώρα ορχηστρικά κομμάτια- κοιλιες τζιτζικιων. Άκουσε ένα περίεργο θόρυβο σαν σύρσιμο φιδιού έμοιαζε. Δεν άργησε να βρεθεί μπροστά σε ένα ζευγάρι φιδιών που είχαν δωθεί σε ερωτικές περιπτύξεις. Δεν φοβήθηκε και συνέχισε να περιεργάζεται το τοπίο Ολα γύρω ησύχαζαν κι η κίτρινη θάλασσα των σταχυων είχε καθησυχάσει μετά το πέσιμο του αέρα που πριν αναταραζε την επιφάνεια τους σκορπίζοντας γήινα αρώματα. Γέρνουν κεφαλή ηλίανθοι στον κήπο- βαριοί οι σπόροι. Ακούστηκαν φωνές αντρικές και γυναικεια τραγούδια. Ένα φορτηγό με μεγάλη καρότσα πλησίασε το χωράφι. Μουγκρισε η εξάτμιση του κι ύστερα η ομαδα των εργατών μπήκε στο χωράφι. Φορούσαν ελαφρά ρούχα κι οι γυναίκες ήταν μαντηλοφορουσες. Τα πολύχρωμα μαντήλια ανάμεσα στα στάχυα έμοιαζαν με περίεργα λουλούδια στην πλήρη άνθηση τους. Απαλό κύμα φιλάει τα βραχάκια- δόξα του θέρους. Είχε έρθει η ώρα της συγκομιδής. Οι εργάτες την είδαν και την χαιρέτησαν με ενα νεύμα φιλικό. Ξεκίνησαν το δύσκολο έργο τους χωρίς χάσιμο χρόνου. Τα δρεπάνια έλαμπαν στον ήλιο κι οι σταγόνες του ιδρώτα στο μέτωπό των εργατών έμοιαζαν με διαμαντικα. Σφουγγιζονταν με την αναστροφή της παλάμης προς στιγμή και συνέχιζαν τον θερισμό με γοργες κινήσεις. Σπίτι χαμηλό ακούραστοι οι γρύλοι- βιολιά της νύχτας. Έμεινε ακίνητη και τους θαύμαζε. Αυτοί με την σειρά τους της χάρισαν δυο γεμάτες αγκαλιές από τα στάχυα. Ο ήλιος έκαιγε και πηρε την απόφαση να φύγει. Αφού χαιρέτησε απομακρύνθηκε βιαστικά. Στο σπίτι ανάμεσα στα στάχυα βρήκε ένα φιδοπουκαμισο. Το φύλαξε στην άκρη κι άρχισε να στολίζει τα πιθάρια. Τα αγανα στην μπλούζα της γαργαλευαν το κορμί της. Όμορφοι νέοι κολυμπούν αμέριμνοι- ψάρια τους τσιμπούν.