Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2009

τελετουργία

Μια κάθετη γραμμή τέμνει το ποίημα
Από άκρη σε άκρη
Δυο ημισέληνα πορτοκάλια
Το πολιορκούν
Χυμοί και γεύσεις φυλάττουν
Την σκληρότητα της εαρινής ισημερίας
Οι άρρωστοι ποιητές κρατούν
Ένα άδειο όπλο
Κάτω από το μαξιλάρι τους
Δεν ξέρουν πια που να το εμπιστευτούν
Μαζεύτηκαν σκιές
Και τα λόγια διάβηκαν
Κρότοι χάνονται μέσα στην ηχώ των θαλασσών
Σαν τα λησμονημένα πασπαρτού
Στο συρτάρι της υπέργηρης φύσης
Άνοιξη ήρθε και μια οριζόντια γραμμή
Τέμνει τις σκιές
Στο γυάλινο φορτηγό της σελήνης
Αγάπησες τις συνθέσεις των άγουρων κηπουρών
Τα τελετουργικά σκήπτρα της ένοχης βροχής
Τα ηλιακά ρολόγια που αργά έσβηναν
Στο επαναστατημένο πάρκο
Κανένα φύλλο δεν αναζήτησε
Τον εκλιπόντα καρπό του
Στο κήπο της Εδέμ λυπημένη αργοσβήνει
Η συμπαθητική μελάνη των σύννεφων
Και μια πέτρινη λεοντή χειροκροτεί συνεπαρμένη
Τις ωδές της κόλασης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου