Πέμπτη 9 Οκτωβρίου 2025

Πλημμυρίδα

Αν μ' αγαπούσες θα άδειαζες 
τη σάρκα του καρπουζιού και
στο κοίλο μέρος του θα έβαζες
κεράκια ρεσώ για να φέγγουν 
τις νύχτες μου μα και νά βλέπω 
καθαρά τα καλοσυνάτα μάτια των 
νεκρών που έπιασαν πρόωρα στασίδι
στα σύννεφα. 

Αν μ' αγαπούσες θα έσπαγες με μια
κίνηση του χεριού στα δυο το πεπόνι 
Εγώ θα σε θαύμαζα και θα αφαιρούσα 
τα κουκούτσια, κρατώ πολύ χώμα 
από τις πεζούλες της πατρίδας
γόνιμο πολύ και θα φυτρώσουν. 
Πεινούν τα παιδιά στους καταυλισμούς
τελευταία. 

Αν μ' αγαπούσες θα έβγαζες από 
τα αθλητικά μου παπούτσια τα 
κορδόνια.
Όχι για να τα πλύνεις ή για να τα
κοντύνεις αλλά για να με προστατέψεις 
από κάποια απονενοημένη κίνηση. 
Βλέπεις οι ράγες μου πέφτουν μακριά
και με παπούτσια χωρίς κορδόνια δεν
τις φτάνω.

Αν μ' αγαπούσες θα καλλιτεχνούσες 
πάνω στην άμμο το όνομα μου κι ας 
το σβιούσε το κύμα γρήγορα. 
Εγώ θα είχα πάρει το σήμα και θα
σε προσκαλούσα να έρθεις στο άλογο 
που έχω δέσει στο κοντινότερο 
αρμυρίκι από χθες το πρωί. 

Αν μ' αγαπούσες θα μου έπλεκες 
ένα καλάθι από καλάμια και λυγαριές. 
Εκεί να βάλω τις πέτρες μου, τα 
αρώματα μου, τα σαπούνια μου, τα τρία 
μου κεντήματα και τα είδη ραπτικής.
Ειδικά τα είδη ραπτικής γιατί κοίταξε 
πώς ξηλώθηκε από το πέτο του κόσμου 
η μπουτονιέρα που έβαζα τη γαρδένια 
Δεν του αρμόζει καθόλου η ασχήμια δεν 
συμφωνείς;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου