Πρωινά

Στη θάλασσα να πας, 

εκεί στο ακροθαλάσσι, 

στη μεριά που ρίχνει

το κύμα πόντο - πόντο

αέρινες βελονιές για

να φτιάξει την ανυπέρβλητη

ομορφιάς δαντέλα

της ακτής. 

*

Η παραμυθία σε γέννησε

και φοβάμαι να σε πιστέψω. 

Πώς να εμπιστευτώ

ένα παιδί που τρέχει μακριά

από τη μάνα του για να πάει

να ξαπλώσει στον ίσκιο

της ακακίας. 

*

Τρεμόπαιζαν οι βλεφαρίδες σου

κι ήταν σαν να άνοιγες 

μια μεγάλη βεντάλια 

για να σκιάσεις το πρόσωπο

και να το διατηρήσεις ακέραιο

από τα ακατανόητα μάτια. 

*

Οι νόμοι της ζούγκλας

μπήκαν στη ζωή μας

απ' όταν εμπιστευθήκαμε 

τα ματωμένα φεγγάρια

ενός θέρους που σφαγιάστηκε

πάνω στον ποδόγυρο

των γυναικών. 

*

Έμεινες από καύσιμα

στην ανηφόρα κι είχες

πολλά χιλιόμετρα 

να διανύσεις ώσπου

να φτάσεις στο περίπτερο

της ψυχής.