Τρίτη 28 Μαΐου 2013

λαθραία ανάγνωση της ιστορίας



Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα 
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις 
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία!

Tσαλακωμένη εφημερίδα σε επισφαλή χέρια
Τοίχοι χωρίς συνθήματα και γκράφιτι
Λερναία ύδρα εισχωρεί στο ανοιχτό συρίγγιο
Του ανυπόστατου διαμελίζοντας το περιώνυμο λήμμα
Της αμαρτωλής αλφαβήτα
Εγκιβωτισμένη η στιγμή λάμνει μέσα σε τρέμοντα ρυάκια
Περπατάει στον κάμπο με τους ηλίανθους
Με χιμαιρική διάθεση παρασημοφορεί τους κυνηγούς της Άνοιξης
Θραύσματα ηφαιστειακής λάβας αναπηδούν από το πρίσμα των ακτίνων
Πολιορκώντας συστημικά την ζοφερή επικράτεια των ασπασμών
Βήματα μακάρια διατέμνουν ακριβοδίκαια το διάκενο των λέξεων
Αναγγέλλοντας τον ερχομό των τυραννοκτόνων
Ακροβατείς στις συνάψεις παρελθόντων γεγονότων
Σχεδόν αιμόφυρτος, πάνω στη λαιμητόμο της τρέλας σκορπιέσαι
Σαν τον τσιγγάνο που μειδιά στο σκίτσο του θανάτου και χάνεται
Σκορπιέσαι αφειδώλευτα ανυπεράσπιστος στα αναχώματα της τελικής μάχης
Κι ακομπανιάρεις την ακολουθία της μοναξιάς με σείστρα ξύλινα
Στερνός ήχος της καμπάνας πριν αποστατήσει το φως της μέρας μέσα σου

Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα 
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις 
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία! 

Τσαλακωμένη εφημερίδα σε επισφαλή χέρια
Κυκλώπεια μάτια χωρίς συγκινησιακούς αδένες
Σε εκπορθούν σαν μικρή ακίδα από σάπιο σκαρί
Λαθραία ανάγνωση επιδερμική της ιστορίας
Υπό το άγρυπνο βλέμμα φαλλικών στηλών
Κλαυσίγελος ασυμμετρίας διακατέχει
Τους μικρόκοσμους που αφόρισες δια παντός στη λοιδορία
Γνώρισες την ταχύτητα των ανέμων που σε ταλάνιζαν
Μέσα από τα κρυφά περάσματα των σπασμένων αυλών
Διχοτόμησες με φαλτσέτα κόκκινα ακμαία γαρύφαλλα
Δίνοντας πάλι υπόσταση στα αρρενωπά προφίλ των ηρώων
Κλάσμα δευτερολέπτου σε πήρε να ανέβεις στο βάραθρο
Κι από εκεί να αντικρίσεις βυθούς αρρωστημένης μελάνης
Και εκτάσεις αποσαθρωμένες από τον λίβα της σκέψης
Μετεωρίστηκες στις βουβές σελίδες της παραμυθίας
Χωρίς να τροφοδοτήσεις τη μηχανή των αισθήσεων
Με διάλυμα οξύ παρμένο από τους δρόμους της κίτρινης λήθης
Γοερός κλαυθμός νηπίου πριν καταληφθούν τα μπεζεστένια από άφυλλα στίφη!

Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα 
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις 
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία! 



14 σχόλια:

  1. Αν γυρίσεις το κέντημα απ' την καλή, θα δεις ότι το κοιτούσες ανάποδα, Ελενίτσα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ακομπανιάρεις την ακολουθία της μοναξιάς με σείστρα ξύλινα...

    εξυφαίνεις θα έλεγα ύμνους που σε αποσπούν από τις περιπλανήσεις στης μοναξιάς το σκότος

    Γιώργος...ένας φίλος


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ακούγεται σαν απολογία και αντίστιξη
    απέναντι σε ό,τι κακό μας περιβάλλει


    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η τέχνη είναι τέχνη, ό,τι κι αν λέει, όπου κι αν απευθύνεται, σε όποιες στιγμές κι αν έχει παραχθεί...

    Κι εσύ την υπηρετείς πιστά και με τη σοβαρότητα που της αρμόζει...

    Τα φιλιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καθε φραση σου μοναδικη
    Εφερα τοσες εικονες στο μυαλο
    καθως το διαβαζα

    Μου αρεσε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμε καλώς ήρθες
    Ποτέ δεν βλέπω τη μία διάσταση των πραγμάτων
    Προπονούμαι στο ακαταχώρητο


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Γιώργο μου σε ευχαριστώ
    Στο φως μαθαίνεται η αλήθεια


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δανάη μου σε ευχαριστώ
    Απολογούμενοι πολλές φορές
    Αναβαπτίζουμε το πνεύμα μας


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καπετάνιε μου χάρηκα που σου άρεσε
    εσύ που υπηρετείς την ευμένεια των ανέμων



    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Velvet τα λόγια σου πολύτιμα για μένα γιατί εμπιστεύομαι τη ποιητική σου ματιά στα πράγματα


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σε επιβραβεύω γιατί δεν εγχαράσσεις
    την ομορφιά της φύσης

    Συνταγμένη του ονείρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όνειρο μου σε ευχαριστώ πολύ
    Εγχαράσσουμε τους στίχους μας
    στην μετόπη της στιγμής και την ονοματίζουμε "αιώνια"


    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ελένη,
    μπορεί και να ακουστεί κάπως
    αλλά η αίσθηση που είχα (πριν
    ακόμα φτάσω στην πρώτη επανάληψη
    αυτού που θα μπορούσαμε να πούμε ρεφρέν)
    ήταν μια R&B μελωδία με
    αιχμηρό ήχο και σκρατσαρίσματα
    κατά του εφησυχασμού...
    Στην πρώτη επανάληψη του ρεφρέν
    είχα πεισθεί κι από κει και κάτω
    (μέχρι το τέλος αλλά και τις φορές
    που το ξαναδιάβασα) σχεδόν άκουγα
    και τη μουσική στο υπόβαθρο...

    υποθέτω ότι καταλαβαίνεις ότι μου άρεσε πολύ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Κώστα γι αυτό εγώ σε λέω
    ποιητή παρά τις αντιρρήσεις σου γιατί καταφέρνεις να διεισδύεις
    σε βάθος και να αποκαλύπτεις τις μελωδίες του λόγου



    φιλί

    ΑπάντησηΔιαγραφή