Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία!
Tσαλακωμένη εφημερίδα σε επισφαλή χέρια
Τοίχοι χωρίς συνθήματα και γκράφιτι
Λερναία ύδρα εισχωρεί στο ανοιχτό συρίγγιο
Του ανυπόστατου διαμελίζοντας το περιώνυμο λήμμα
Της αμαρτωλής αλφαβήτα
Εγκιβωτισμένη η στιγμή λάμνει μέσα σε τρέμοντα ρυάκια
Περπατάει στον κάμπο με τους ηλίανθους
Με χιμαιρική διάθεση παρασημοφορεί τους κυνηγούς της Άνοιξης
Θραύσματα ηφαιστειακής λάβας αναπηδούν από το πρίσμα των ακτίνων
Πολιορκώντας συστημικά την ζοφερή επικράτεια των ασπασμών
Βήματα μακάρια διατέμνουν ακριβοδίκαια το διάκενο των λέξεων
Αναγγέλλοντας τον ερχομό των τυραννοκτόνων
Ακροβατείς στις συνάψεις παρελθόντων γεγονότων
Σχεδόν αιμόφυρτος, πάνω στη λαιμητόμο της τρέλας σκορπιέσαι
Σαν τον τσιγγάνο που μειδιά στο σκίτσο του θανάτου και χάνεται
Σκορπιέσαι αφειδώλευτα ανυπεράσπιστος στα αναχώματα της τελικής μάχης
Κι ακομπανιάρεις την ακολουθία της μοναξιάς με σείστρα ξύλινα
Στερνός ήχος της καμπάνας πριν αποστατήσει το φως της μέρας μέσα σου
Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία!
Τσαλακωμένη εφημερίδα σε επισφαλή χέρια
Κυκλώπεια μάτια χωρίς συγκινησιακούς αδένες
Σε εκπορθούν σαν μικρή ακίδα από σάπιο σκαρί
Λαθραία ανάγνωση επιδερμική της ιστορίας
Υπό το άγρυπνο βλέμμα φαλλικών στηλών
Κλαυσίγελος ασυμμετρίας διακατέχει
Τους μικρόκοσμους που αφόρισες δια παντός στη λοιδορία
Γνώρισες την ταχύτητα των ανέμων που σε ταλάνιζαν
Μέσα από τα κρυφά περάσματα των σπασμένων αυλών
Διχοτόμησες με φαλτσέτα κόκκινα ακμαία γαρύφαλλα
Δίνοντας πάλι υπόσταση στα αρρενωπά προφίλ των ηρώων
Κλάσμα δευτερολέπτου σε πήρε να ανέβεις στο βάραθρο
Κι από εκεί να αντικρίσεις βυθούς αρρωστημένης μελάνης
Και εκτάσεις αποσαθρωμένες από τον λίβα της σκέψης
Μετεωρίστηκες στις βουβές σελίδες της παραμυθίας
Χωρίς να τροφοδοτήσεις τη μηχανή των αισθήσεων
Με διάλυμα οξύ παρμένο από τους δρόμους της κίτρινης λήθης
Γοερός κλαυθμός νηπίου πριν καταληφθούν τα μπεζεστένια από άφυλλα στίφη!
Διόρθωσες επιμελώς του λουλουδιού το σχήμα
Μη γνωρίζοντας πως η φύση θα σε εκδικηθεί!
Κι ύστερα στράφηκες να ανασκευάσεις
Τη πρώτη είδηση της μέρας, λάλημα πετεινού πριν τη προδοσία!
Αν γυρίσεις το κέντημα απ' την καλή, θα δεις ότι το κοιτούσες ανάποδα, Ελενίτσα.
ΑπάντησηΔιαγραφήακομπανιάρεις την ακολουθία της μοναξιάς με σείστρα ξύλινα...
ΑπάντησηΔιαγραφήεξυφαίνεις θα έλεγα ύμνους που σε αποσπούν από τις περιπλανήσεις στης μοναξιάς το σκότος
Γιώργος...ένας φίλος
Ακούγεται σαν απολογία και αντίστιξη
ΑπάντησηΔιαγραφήαπέναντι σε ό,τι κακό μας περιβάλλει
Δανάη
Η τέχνη είναι τέχνη, ό,τι κι αν λέει, όπου κι αν απευθύνεται, σε όποιες στιγμές κι αν έχει παραχθεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσύ την υπηρετείς πιστά και με τη σοβαρότητα που της αρμόζει...
Τα φιλιά μου...
Καθε φραση σου μοναδικη
ΑπάντησηΔιαγραφήΕφερα τοσες εικονες στο μυαλο
καθως το διαβαζα
Μου αρεσε...
Ανώνυμε καλώς ήρθες
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν βλέπω τη μία διάσταση των πραγμάτων
Προπονούμαι στο ακαταχώρητο
φιλί
Γιώργο μου σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο φως μαθαίνεται η αλήθεια
φιλί
Δανάη μου σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπολογούμενοι πολλές φορές
Αναβαπτίζουμε το πνεύμα μας
φιλί
Καπετάνιε μου χάρηκα που σου άρεσε
ΑπάντησηΔιαγραφήεσύ που υπηρετείς την ευμένεια των ανέμων
φιλί
Velvet τα λόγια σου πολύτιμα για μένα γιατί εμπιστεύομαι τη ποιητική σου ματιά στα πράγματα
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί
Σε επιβραβεύω γιατί δεν εγχαράσσεις
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ομορφιά της φύσης
Συνταγμένη του ονείρου
Όνειρο μου σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγχαράσσουμε τους στίχους μας
στην μετόπη της στιγμής και την ονοματίζουμε "αιώνια"
φιλί
Ελένη,
ΑπάντησηΔιαγραφήμπορεί και να ακουστεί κάπως
αλλά η αίσθηση που είχα (πριν
ακόμα φτάσω στην πρώτη επανάληψη
αυτού που θα μπορούσαμε να πούμε ρεφρέν)
ήταν μια R&B μελωδία με
αιχμηρό ήχο και σκρατσαρίσματα
κατά του εφησυχασμού...
Στην πρώτη επανάληψη του ρεφρέν
είχα πεισθεί κι από κει και κάτω
(μέχρι το τέλος αλλά και τις φορές
που το ξαναδιάβασα) σχεδόν άκουγα
και τη μουσική στο υπόβαθρο...
υποθέτω ότι καταλαβαίνεις ότι μου άρεσε πολύ !!!
Κώστα γι αυτό εγώ σε λέω
ΑπάντησηΔιαγραφήποιητή παρά τις αντιρρήσεις σου γιατί καταφέρνεις να διεισδύεις
σε βάθος και να αποκαλύπτεις τις μελωδίες του λόγου
φιλί