Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Στη συχνότητα του κεραυνού



Έπιασα την συχνότητα της ψυχής σου απόψε
Χωρίς να με αντιληφθείς
Λιποτακτούσες σε λιβάδια στρωμένα
Με ασφόδελους και λιλά νυχτολούλουδα
Ένα γεράκι με βλέμμα ευθύβολο
Ακροπατούσε στις αργιλώδεις εκτάσεις
Της πευκόφυτης ρεματιάς
Συντροφιά μόνη
Στης μοίρας το σβηστό καντήλι
Ένας Θεός φτερωτός

Τρεμόπαιζε το ασύμμετρο φως
Της πυγολαμπίδας στο πρόσωπο σου
Σχηματίζοντας στο πεντάγραμμο των ρυτίδων σου
Το νυκτερινό πρελούδιο
Της ανίκητης Άνοιξης
Ηχοκύματα διαπερνούσαν
Τις παρειές του προσώπου σου
Σιγοτραγουδούσες
Μικρές μπαλάντες στα διάκενα της σιωπής
Χανόσουν στα άσπρα σκαλοπάτια χωρίς πυρσούς
Σαν κωπηλάτης που έχασε τη ρότα και τους φάρους έσβησε

Καρτερούσες μονάχα την πειρατική φρεγάτα να 'ρθει
Από ταξίδι στα βάθη της νύχτας
Χρυσάφι κι πετράδια κοσμούσαν την εικόνα σου
Προορισμένος στα θαύματα καθώς ήσουν
Τύλιγες εγκάρσια τις πληγές των αγγέλων
Ανασήκωνες το καπάκι  του κλειστού πηγαδιού
Κι εκθαμβος έλυνες στη στιγμή τα αινίγματα όλα
Απορούσες
Σαν το παιδί που αντικρίζει την ήβη του ήλιου
Κλεισμένη στις χούφτες του
Φοβόσουν... φόβο και πάθος άδηλο
Ένα χειροφίλημα ξάφνου σε συνέφερνε
Από κορίτσια που ασβέστωναν
Τον περίγυρο των μνημάτων παραμονές του κλήδονα
Από αγόρια που έστριβαν μακριά τσιγάρα
Φρουρώντας  τα μαρμάρινα αγάλματα της  πόλης

Έπιασα την συχνότητα των δακτύλων σου απόψε
Χωρίς να με αντιληφθείς
Χτυπούσες αθόρυβα τα πλήκτρα και ξεπηδούσε το ποίημα
Γραφή διττή με πολλές αγκύλες κι αποσιωπητικά
Σ' έχανα έτσι διαιρεμένο κι απροσδιόριστο
Πληθώρα τα ερωτηματικά στις πτυχές της κουρτίνας
Πολλές οι βαθυχάρακτες γραμμές στο παλιό μου κομπολόι

Το ήξερα χωρίς να μου το πεις
Οπλισμένος χαράματα πως θα γυρίσεις
Με την σκληρότητα του κεραυνού στο χέρι
Να χαράξεις βαθιά την ψυχρή επιφάνεια του καθρέφτη της εισόδου
Εκεί να σε βλέπω
Εκεί να σε ψηλαφίζω
Εκεί να σε κρατώ
Την παγωνιά των πορφυρών φιλιών να αποζητώ
Από κάτοπτρα τεμαχισμένα σαν του προσώπου σου τις κυρτές γωνίες

20 σχόλια:

  1. γραφή δονούσα.
    τίποτα λιγότερο, πολλά περισσότερα...

    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ειχα καιρο να ερθω απο εδω λογω καλοκαιριου.Καλο φθινοπωρο να εχεις με υγεια και καλη εβδομαδα απο αυριο!!!Παντα εκπληκτικη!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πάντοτε έλεγα πως η γραφή σου είναι ένα δυνατό χτύπημα αλλά και μια ολοκληρωμένη εμπειρία... αυτό ένιωσα και απόψε που σε ξαναεπισκέφτηκα μετά από καιρό φίλη μου... με ξεχωριστή ιερότητα και φόρτιση πολλών επιπέδων η κάθε σου λέξη... να'σαι καλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Έπιασα την συχνότητα της ψυχής σου απόψε"

    Πόσο δύσκολο, ίσως παραμόνο εφικτό στους ανθρώπους που πολύ αγαπάμε.

    Καλό ξημέρωμα ποιήτρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λύχνε μου τίποτα περισσότερο
    από την αγάπη μου
    πολλά φιλιά φίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σκρουτζάκο ευχές πολλές κι από εμένα μαζί με τις ευχαριστίες μου
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νημερτή χάρηκα πολύ την επίσκεψη σου στο ποτάμι των λογισμών ιερός ο λόγος σου
    πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καναρινένια μου η ψυχή δονείται όταν ακουμπά στην αγάπη.. είναι το σπέρμα ακριβό
    Σε φιλώ φίλη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πάντα κεντάς ακριβά εργόχειρα με τη ποίησή σου,
    με ανεκτίμητα υλικά,
    λέξεις
    χρωματισμένες από το χρωστήρα της ψυχής σου!

    Πάντα ξεχωριστή Ελένη!

    Φιλιά συντονισμένα στη συχνότητά σου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μελίνα πάντα τα σχόλια σου
    εκπέμπουν ευγένεια,
    μια διαυγή καλοσύνη
    και ένα υπέρμετρο
    ύψος καρδιάς
    Σε εκτιμώ πολύ
    φιλιά φθινοπωρινής νότας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτή τη γραφή θα την ξεχώριζα εκατομμύρια χρόνια αργότερα πάνω σε απολιθωμένα πιθάρια κλεισμένα σε αμπάρια ναυαγισμένων πειρατικών ή θα την αποκρυπτογραφούσα ακόμα και σαν σκαλισμένα ιερογλυφικά σε πυραμίδες από γραφίτη που βρέθηκαν εγκαταλειμμένες σε απομακρυσμένους πλανήτες άγνωστων γαλαξιών... Την διαβάζεις και γίνεσαι ένα με τον θεό που κρύβεται ανάμεσα στις αράδες της... Στον ένα στίχο της ταράζεσαι και στον επόμενο γαληνεύεις... Τη μια στιγμή σε ανεβάζει ψηλά και την επόμενη σε παίρνει και σε βυθίζει, έτσι όπως κάνουν τα κύματα στον ναυαγό που έχει γαντζωθεί στη σπασμένη από το ναυάγιο σανίδα και τον παρασύρουν πότε στα ύψη και πότε στα βάθη τους... Κι όπως μια τέτοια εμπειρία δεν ξεχνιέται ποτέ αν καταφέρει να σωθεί ο ναυαγός, έτσι και τούτη η γραφή δεν γίνεται να φύγει από το μυαλό σου αν κι εσύ το μπορέσεις να βγεις σώος από μέσα της... Τα δυνατά κείμενα και ποιήματα ή τα παίρνεις μαζί σου για πάντα ή για πάντα σε κλείνουν εκείνα μέσα τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Από τις λέξεις σου για τις λέξεις σου
    ένας δρόμος βαθύς με ομορφιές που μόνο με συνείδηση εκλεπτυσμένη μπορείς να νιώσεις.
    Τα φιλιά μου Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ασάλευτε τιμονιέρη
    το σχόλιο σου επωδός της τέχνης
    ένας καμβάς με λέξεις που θέλγουν
    πραγματικά το ζήλεψα
    Καλώς ήρθες στην παρέα μου
    Σε φιλώ γλυκά
    Γαληνεύεις τα στοιχεία της φύσης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Στρατή έχουμε δρόμο
    μακρύ έως την ομορφιά
    οι δυνάμεις μας
    δεν θα εξαντληθούν
    θα βαδίσουμε ωσάν ωραίοι έφηβοι
    προς τα εμπρός
    Σε χαιρετώ γλυκά και σε ευχαριστώ για το στίγμα σου
    φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. akrat καλώς ήρθες
    καλό μεσημέρι να έχεις
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. άστραψε και βρόντηξε ο κεραυνός της ψυχής σου ποιήτρια της δημιουργικής έμπνευσης, μέσα στα λαγούμια των σκέψεών μου...κάθε σου ρίμα και στίχος και μια αστραπή που φώτισε τις αποχρώσεις των εντυπώσεων!!!!
    πάντα υπέροχη Ελένη!!!! πάντα δημιουργική, πάντα με έμπνευση κι αντοχές!!!! φιλί γλυκό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Όνειρο μου συνταξιδιώτες όλοι είμαστε στην ομορφιά δροσιζόμαστε από τις πηγές της αντλώντας το αθάνατο νερό της τέχνης
    Σε φιλώ και χάρηκα την επίσκεψη σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Η γραφη σου παντα αποκαλυπτικη
    και ιδιαιτερη
    Κι οπως ειπε ο spartan πιο πανω
    εχει την ικανοτητα να ξεχωριζει...

    Καλο βραδυ...


    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Βελουδένιε ξεχωρίζουμε πάντα
    για το αδιαπραγμάτευτο της ψυχής μας
    φιλί ευχαριστίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή