Haibun
Στο βουνό
Ανεβαίναμε κακοτράχαλα μονοπάτια. Γύρω ο χώρος στρωμένος με λιλά
και κίτρινες ορχιδέες. Μοσχοβολούσαν όπως μοσχοβολάει το σωματάκι
του νεογνού στη θηλή της μάνας .Λεπτή μυρωδιά να σμίγει με τον κέδρο
το φλισκούνι και τη ρίγανη.Μια πανδαισία χρωμάτων κι αρωμάτων.
Φτάσαμε στην πηγή Δροσιστήκαμε μαζί με ένα λαχανιασμένο ελάφι που
άφοβα μας κοίταζε στα μάτια .
Κρυσταλλοπηγή
κι οι άγριες ορχιδέες
ανάσα κόβουν
Σαν κρυστάλλινο διαυγές νερό γεμάτο ζωή στην κάψα του καλοκαιριού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα Ελένη μου.
Μικρά όμορφα κομψοτεχνήματα ποίησης όπως και το χαικού σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΛενιώ μου μοσχοβόλησε ο τόπος..!!!
Καλό σου ξημερωμα... φιλια την αγάπη μου...