Παρασκευή 15 Ιουλίου 2022

Η συνεύρεση

 Nikki


Έκλεισε την βαλίτσα. Κοντά της θα έπαιρνε την Κιάρα την αχώριστη φίλη της. Προορισμός της ένα άγονο νησί. Μετά από πολύωρο ταξίδι και με τον άνεμο να δέρνει το καράβι έφτασε στον προορισμό της.
Το ήξερε το νησί μιας κι εδώ παραθέριζε επί τρία συναπτά έτη.
Παντού η κυριαρχία του ασβέστη, οι αναρριχώμενες βουκαμβίλιες, τα μπουγαρίνια κι οι μυρωδάτοι βασιλικοί. Μαντηλοφορούσες νησιώτισσες στα κατώφλια έπλεκαν με το βελονάκι.
Έφτασε στο σπίτι που ενοικίαζε με την σπιτονοικοκυρά της να την προσμένει ολόχαρη. Έπεσε αμέσως να κοιμηθεί και σαν ξύπνησε προς μεγάλη της έκπληξη είδε πως η Κιάρα το είχε σκάσει. Ανησύχησε και τελικά την βρήκε στο λιμάνι παρέα της έναν κανελί γάτο.
Τρόμαξε να την ξεκολλήσει, έβγαζε νύχια. Με τα πολλά την πήρε αγκαλιά. Στον δρόμο είδε στο μπλουζάκι της λεκέδες. Η Κιάρα το πιο πιθανόν θα γινόταν μαμά. Πιστός ο κανελής και γαλαντόμος της έφερνε μπαρμπούνια. Αυτή χαριεντιζόντανε μαζί του κουνώντας ερωτικά την ουρά της. Ένας μεγάλος έρωτας λάμβανε χώρα με σαφείς προοπτικές συμβίωσης.

Περνούν τα γρι γρι
ολογέμιστα δίχτυα
μελάνια σουπιάς.

3 σχόλια:

  1. Όμορφη εικόνα απλής καθημερινής νησιώτικης ζωής. Βουτηγμένη στα χρώματα, στο καθάριο της ψυχής και των ανέμων. Έτσι, για να παίρνουμε και καμία ανάσα καλή μου. Την καλησπέρα μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χρειαζόμαστε ανάσες όντως φίλε Γιάννη Την καλησπέρα μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή