σχοινοτενές πρελούδιο

Ο χιτώνας της αμαρτίας
Είναι πλεγμένος σφιχτά
Με το λινάρι των φλεβών
Και των αστερισμών
Τη μεγαλειώδη σιωπή
Σχοινοτενές πρελούδιο
Κι ακούσια διαφυγή του πάθους
Στον ερειπιώνα της κομητείας
Όταν διπλώνει το θρυμματισμένο
Πετράδι του Ολοφέρνη
Στο φως των θαλασσών
Αποφασιστική προβολή
Της  υβριδικής ζωής
Πάνω στο κάτοπτρο
Της ανακόλουθης φρεγάτας

Ανερμήνευτη η διχτύωση
Της δυνητικής εκκόλαψης
Αναμένει τη καθαρτήρια
Ανάσα της κοιμωμένης λέαινας
Που υποστέλλει ελαφρά
Τις οπλές της
-Λευκές συναρτήσεις του χάους-
Στο οπάλιο γαλάζιο
Της ρευστής λαβωματιάς
Στη σαβάνα πληθαίνουν
Τα μάτια της Αγαύης
Κάθε που σκιρτά το κόκκινο
Φόρεμα των λεπιδόπτερων

Ακροκέραμα λησμοσύνης
Κομβικές κόρες
Θρυαλλίδες της λήθης
Ασπάζονται φιλικά
Το καρπό της σαγήνης
Μετεωρίτης του γκρίζου
Αναπάλλεται
Πριν επέλθει η καταιγίδα
Στον βουρκώδη κλαυθμό
Των εσπερινών περιστερώνων
Προσφέροντας την ανεύρετη
Μυθωδία των εραστών
Στη θεία κλίνη των ανέμων