Κυριακή 18 Νοεμβρίου 2012

οι άγιοι ναυαγοί


Στη Γλασκόβη συνάντησα ένα φίλο από τα παλιά
Άνθρωπος σεμνός και ακριβοδίκαιος
Σαν τη χούφτα της μάνας στο κυριακάτικο τραπέζι
Έτσι αχνά τον θυμάμαι στην επιπόλαιη πια μνήμη μου
Ανάγερτο να βαδίζει δίπλα στον ποταμό Κλάιντ
Πιρόγα με φτενή τη πρύμνη-έρωτας ανεκπλήρωτος
Να γκρεμνίζεται στους υδάτινους φράχτες του χτες
Απροσδόκητα μοιραίος στο αλόγιστο βάραθρο της λήθης χαμένος
Τα καράβια που με αυτά κάποτε σαλπάραμε στο φως 
Έχουνε αγκυροβολήσει στις καταποντισμένες πολιτείες του Βορρά! 

Στη Γλασκόβη συνάντησα ένα φίλο από τα παλιά
Σαν ξερή φλούδα λεμονιού τώρα το πρόσωπο του
Μιλούσε με πλατιά χείλη λόγια εγκιβωτισμένα στη πυρκαγιά
Κυματοθραύστης που δονείται από κύμα παλιρροϊκό
Το υπερβόρειο σώμα του ξέχειλο
Κυριαρχούσε στην ελαφριά ζάλη της μέντας
Φορούσε τουρμπάνι στα ψαρά μαλλιά του δίχρωμο βαρύ
Στέφανος κηλιδωμένος με αίμα καρχαρία
Να συντρέχει σαν υπάκουο πνεύμα το πανικόβλητο βλέμμα του
Τα καράβια που με αυτά κάποτε σαλπάραμε στο φως 
Έχουνε αγκυροβολήσει στις καταποντισμένες πολιτείες του Βορρά!

Στη Γλασκόβη συνάντησα ένα φίλο από τα παλιά  
Φώναζε και λοιδορούσε για τα μάτια μιας μελαχρινής τσιγγάνας 
Από τα μέρη της Βοημίας που βαθύ του χάραξε τατουάζ στο στέρνο 
Και άδοξα τον εγκατέλειψε για μια χούφτα βρόμικα ευρώ 
Ξεμπάρκαρε μιαν αυγή δαχτυλίδι να της δώσει δαμασκηνό 
Εύθυμα σφυρίζοντας σκοπούς ανδαλουσιανούς της αγάπης... 
Ξενίστηκε ο νους κι έγειρε τριγύρω στη πλάκα του φεγγαριού
Ξενύχτης ναυαγός στο ρύγχος της λησμονιάς ισορροπούσε 
Βούιζε το πλήθος στα σοκάκια σαν άκακο μελίσσι μουδιασμένο 
Καταγώγια που μύριζαν ψαρόκολλα τον ακολουθούσαν    
Σκερτσόζικα μάτια ποτισμένα στο αψέντι και στο υγρό κριθάρι
Καθρέφτιζαν τα φιλιά της ασετιλίνης που δεν έδωσε  
Τα καράβια που με αυτά κάποτε σαλπάραμε στο φως 
Έχουνε αγκυροβολήσει στις καταποντισμένες πολιτείες του Βορρά!

"Περίμενε μια στιγμή να σφαλίσω την κλειδαρότρυπα του ουρανού  
Άγιοι ναυαγοί διαβαίνουν τις κάτω πύλες των ψυχών"

18 σχόλια:

  1. με συνεπήρες, με ταξίδεψες, με μάγεψες... με συγκλόνισες! υποκλίνομαι Ελένη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γεμάτο χυμούς και μυρωδιές από το ταξίδι της ζωής, το ποίημά σου Ελένη, χαραγμένο στην πορεία του Έρωτα που έγινε ανάμνηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή



  3. Έρχομαι από την γειτονιά σου και νιώθω σαν εκείνο το ‘παιδί με το γρατζουνισμένο γόνατο’ που γυρνά σε γνώριμα σοκάκια.
    Κι ακούω ήχους που ξέρω.
    Νυχτώνει και η γειτονιά μαζεύεται για να διαβάσει την ψυχή της και να κάνει τον απολογισμό της μέρας.
    Φιλί Ελένη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φίλε Νημερτή τα ταξίδια μας
    δεν θα μας τα ανακόψει κανείς!!
    Αληθινά ή νοερά εμείς θα ταξιδεύουμε
    σε λεωφόρους φωτεινούς

    φιλιά αδερφέ μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φαίδων χαράζουμε πορείες κάποιες φορές εναλλακτικές και παρελθούσες γιατί ποθούμε να ζούμε σε κόσμους
    αληθινούς και ταυτόχρονα ποτισμένους με τα μύρα μιας μαγικής συνταγής που καλά κρατά η μνήμη

    φιλιά πολλά μαζί με τις ευχαριστίες μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή


  6. Στρατή μου ποιητικότατο το σχόλιο σου
    Μου αρέσει να νιώθεις σαν παιδί ξένοιαστο όταν διαβάνεις ετούτη εδώ τη πύλη είναι βασικό σε εμάς να ευαισθητοποιούμε τη καθημερινότητα μας και να την ακουμπάμε στα δικά μας μέτρα έτσι που να μας γεμίζει και να μας πληρεί

    φιλιά πολλά αγαπημένε φίλε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Δεν ξέρω αν ξαναβγαίνουν στο φως τα καράβια. Φαντάζομαι οτι το ψάχνουν αλλά επιζητούν και το σκοτάδι, το απαραίτητο για να φαίνονται στον ουρανό τ'αστέρια..
    Όμως τα καράβια δεν μένουν για πολύ αγκυροβολημένα. Πάλι σηκώνουν τις άγκυρες και ξεκινούν τα ταξίδια τους με ήλιο και φεγγάρι.
    Όπως εμείς που ταξιδεύουμε στα κύματα των στίχων σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ωραία υπερεαλιστική ποίηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. AnD για λίγο παροπλίζουμε τα καράβια μας κι ύστερα ξεκινάμε πάλι με το μαιστράλι της ψυχής τα μεγάλα μας ταξίδια και τις υπερπόντιες πορείες της καρδιάς υπερασπιζόμενοι τις εσωτερικές μας αλήθειες και τα διαγράμματα της πίστης μας

    Χάρηκα που συνταξιδέψαμε

    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Αντώνη καλώς ήρθες
    Στις ρίζες του υπερρεαλισμού βρίσκουμε ψήγματα ακριβά χρυσού κι αφού τα εξορύξουμε συνεχίζουμε τη πορεία μας στο χρόνο

    Να είσαι καλά
    Θα έρθω να γνωρίσω τη σελίδα σου
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Και να «σφαλίσεις την κλειδαρότρυπα του ουρανού», ανοίγεις διάπλατες τις πύλες της ψυχής και αφήνεις να διαβούν από μέσα της οδοιπόροι διψασμένοι για το γλυκόπιοτο κρασί των λόγων σου, να κοινωνήσουν με το νάμα της αστείρευτης έμπνευσής σου…

    Ελένη μου σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Velvet χαίρομαι όταν κάτι από αυτά που γράφω σε εκφράζει και το βρίσκεις όμορφο

    Να είσαι καλά φίλε μου

    Πολλά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μελίνα μου μέθυσα με τα λόγια σου!!
    Ανοίγεις διάπλατα την ψυχή σου για να διαβάσω τις πτυχές της αγάπης σου..κι ό,τι αγαστό τον άνθρωπο εξυψώνει

    Σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. τα λόγια μερικές φορές είναι τόσο λίγα...μπράβο σου απλά!
    σαν ένα ταξίδι μέσα στην νύχτα...να ΄σαι καλά!
    καλό σου βράδυ και από εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. onlyandjustme καλώς ήρθες και από μια πρώτη ματιά που έριξα στη σελίδα σου την βρήκα πολύ αξιόλογη
    Να είσαι καλά και να τα λέμε που και που

    Φιλιά πολλά και τη καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. καλημέρα

    ωραιότατο

    μας μετέφερες μεταφορικά.... στην μουντή πραγματικότητα της πόλης αυτής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. aktar οι μουντές πολιτείες παραμένουν για μένα αγαπημένοι προορισμοί του νου, ταιριάζουν κατά κάποιο τρόπο με τον εσωτερικό μου χώρο και τις αγαπώ και τις προσεγγίζω ιδιαίτερα

    Να είσαι καλά

    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή