Χτύπησες νευρικά το χέρι πάνω στο οβάλ τραπέζι προτάσσοντας την κραυγή σου
Περιπλεγμένος όπως πάντα στο πικρό δίχτυ των λυγμών της μέθεξης
Που τον αισθησιασμό της ματιάς σου ακούσια καταργούσε, χάλκευες με πείσμα τον αυλό
του αράθυμου Φαύνου...
Μαχόμενος πορευόσουν προς τη καταπόρφυρη γη του Έρωτα - τοξοβόλος Θεός!
Mόρφασε ξάφνου η μικρή Σίβυλλα σαρκαστικά στη παρουσία σου
Παλινωδώντας επιμελώς τη μανιέρα της σκέψης της
Πάνω στους πλάγιους συνειρμούς της αδιαίρετης αμαρτίας
Άγρυπνη στο ιερατείο της μελετούσε τις πτυχώσεις του μεταξωτού σου μανδύα
Στην εφτάχορδη σαμβύκη έκρουες ήχους εσπερινούς
Συρρικνώνονταν βιαστικά το απογευματινό σκηνικό του θερινού κήπου
Μπρος στην αχλή- ρυτίδα των χειλιών σου!
Για που χάραξες πορεία με το δοιάκι της παραδρομής αγκαλιά;
Αποσοβούσες αργά το φόβο και το τρόμο των ανήλικων ερωτιδέων
Σαν σκαπανεύς αληθινός των ωρών και των κρυφών επελάσεων της μνήμης που πονεί
Ανέστιος από καρδιά -νηπενθές φαράγγι χαοτικό- αποτραβιόσουν
Στην περιλαίμια καδένα της απόκοσμης μούσας!
Οι ποιητές των δρόμων ερωτεύονταν σιωπηλά και καρτερικά
Τα γραμμωμένα αγάλματα του Ερμή επιπλέοντα πάνω στη λίμνη
Διάσπαρτα με επιγραφές και στο έρεβος της θύελλας παραδωμένα
Κηλιδωμένα από μούσκλια και κρουστώδεις λειχήνες της δικής σου πένας
Αιμορραγώντας σύρθηκες στα βουερά πελάγη της Αμφιτρίτης
Στέλνοντας πυρσούς και πίδακες καπνού και τέφρας σε άγνωστα λιμάνια
Ένα μοιρολόι ακούγονταν από μακρυά- πέρα από το σύνορο του πρώτου κλαυθμού
Οι μικρές φώκιες σιγούσαν τρεμοπαίζοντας το αργυρό πέπλο της αρμύρας
Η ποίηση έλαμνε στα ρείθρα του φωτός και σαν αμίλητη θεραπαινίς ξαγρυπνούσε
Σκορπώντας μυροβόλους νάρδους στις θεοσκεπείς φοινικιές της απουσίας
Είχε ανοιχτούς τους κρατήρες της και τόξευε μικρά ζαρκάδια για να θηλάσει το αίμα τους
Η ποίηση αδιόρατη αδερφή αργά ακολουθούσε το φωτισμένο τετράγωνο του μηρού σου...
Στην εφτάχορδη σαμβύκη έκρουες ήχους εσπερινούς
Συρρικνώνονταν βιαστικά το απογευματινό σκηνικό του θερινού κήπου
Μπρος στην αχλή- ρυτίδα των χειλιών σου!
Για που χάραξες πορεία με το δοιάκι της παραδρομής αγκαλιά;
Μελαγχολώντας πορευόσουν προς τη καταπόρφυρη γη της Ποίησης- τοξοβόλος Θεός!
ατμοσφαιρικό
ΑπάντησηΔιαγραφήταξιδεμένο
«πολλῶν δ᾽ ἀνθρώπων ἴδεν ἄστεα»
φιλί
Β.
...πολλών ανθρώπων είδε χώρες κι έμαθε γνώμες
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τιμά η παρουσία σου Βασίλη
γιατί ξεχωρίζω το ποιητικό σου έργο
φιλί
Η ποίηση έλαμνε στα ρείθρα του φωτός και σαν αμίλητη θεραπαινίς ξαγρυπνούσε
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκορπώντας μυροβόλους νάρδους στις θεοσκεπείς φοινικιές της απουσίας
Είχε ανοιχτούς τους κρατήρες της και τόξευε μικρά ζαρκάδια για να θηλάσει το αίμα τους
Η ποίηση αδιόρατη αδερφή αργά ακολουθούσε το φωτισμένο τετράγωνο του μηρού σου...
Αυτοί οι στίχοι είναι ...θεόπνευστοι!!!!
Γιώργος
Γιώργο σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήγια τη γενναιοδωρία σου
φιλί
Καμιά φορά έχω την αίσθηση ότι βρίσκεσαι μπροστά από μια τεράστια οθόνη και κοιτάζεις κατευθείαν μέσα στην καρδιά τού μύθου να περνούν εικόνες, πρόσωπα, να εξελίσσονται τα γεγονότα κι ύστερα να σκύβεις πάνω από ένα χοντρό τετράδιο και να καταγράφεις με ακρίβεια και με απίστευτο λυρισμό τα όσα είδες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ...
πολλές είκονες.. πολλά ονόματα.. η απορία όμως.. για που πηγαίνει είναι καίρια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ όμορφο!
Ασάλευτε τιμονιέρη σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι δύσκολο να καταγράψεις την ίδια τη ζωή και τα συναισθήματα της όσο διορατικός κι αν είσαι οι προσπάθειες δεν είναι πάντα επιτυχείς
Να είσαι καλά
φιλιά πολλά
Παρασκευή σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤ ο ποίημα ακολουθεί τους δικούς του ιδιαίτερους δρόμους και ξέρω πως εσύ είσαι σε θέση να τους ανιχνεύσεις γιατί διαθέτεις την ευαισθησία και μια υψηλής στάθμης ενάργεια
Να περνάς καλά
φιλιά πολλά
ποιώ-ελένη ... μου αρεσε το κοπλιμάν.. και είπα να ξανάρθω... έχεις δικιο...
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ποιήμα έχει την δική του πορεία..
θα το ξαναδιαβάσω.. να την δω ακόμα καλύτερα...
ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... τα λέμε!
Χαίρομαι Παρασκευή
ΑπάντησηΔιαγραφήπου συντάχθηκες με το κορμό του ποιήματος
φιλιά πολλά
Μελαγχολώντας πορευόσουν προς τη καταπόρφυρη γη της Ποίησης- τοξοβόλος Θεός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλίμψηστος λόγος
Ανώνυμε σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήδιάρκεια στο όνειρο έχουμε όλοι
φιλιά
Γεια και χαρά σου !
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά και δεν σε ξέχασα ...
Σε παρακολουθώ, όποτε μπορώ, το ξέρεις ότι με γαληνεύεις.
ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ !
Φίλε φάρε ούτε κι εγώ σε ξεχνώ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνταποδίδω τις ευχές μου
Χρόνια πολλά και καλά
Φιλιά πολλά στην ακρητική Αλεξανδρούπολη
Να είσαι καλά φίλε μου
oι εραστές των εννοιών και των λέξεων, ερωτεύονταν σιωπηλά την καταπόρφυρη γη της ποίησής σου, Ελένη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήιδιαίτερα ωραίο και αισθητικά στα ύψη...
εύγε και καλές εορτές
Πολυ ομορφο!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιχα καιρο να ερθω απο εδω απο το σπιτικο σου.Περασα για ν'αφησω τις ευχες μου.Tα πιο ομορφα Χριστουγεννα ευχομαι να περασεις κοντα μ αυτους που αγαπας και οτι ποθησεις να'χεις.ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ .Χρονια πολλα γεμάτα υγεια και του Χριστου η γέννηση ας μας φέρει ευτυχια!!!!
Λύχνε μου σε ευχαριστώ πολύ
ΑπάντησηΔιαγραφήευγενικό το σχόλιο σου...
πολλά φιλιά
Akrat σε ευχαριστώ και εύχομαι ο,τι καλύτερο στη ζωή σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές
φιλιά πολλά
Σκρουτζάκο ένιωσα πολύ χαρούμενη καθώς διάβαζα το τόσο ωραίο σχόλιο σου και σε ευχαριστώ θερμά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές με υγεία και αγάπη
σε σένα και τους οικείους σου
πολλά φιλιά
"Η ποίηση έλαμνε στα ρείθρα του φωτός και σαν αμίλητη θεραπαινίς ξαγρυπνούσε"
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαντα!
Μια καλημερα Ελεν
μαζι με τις ευχες μου
για καλα Χριστουγεννα...
Velvet πάντα θα αφουγκραζόμαστε και θα ψαύουμε τους παλμούς μιας ζωής παραδομένης στους ρυθμούς της αγάπης
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλές γιορτές να έχεις και οι πόθοι σου να πραγματοποιηθούν
φιλιά πολλά
Εξαιρετικό! Κατέστησες το "άπιαστο" , στοχεύσιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγαπημένε Φαίδων χαίρομαι
ΑπάντησηΔιαγραφήπου προσέγγισες με αγάπη
και διαύγεια το ποίημα
Να είσαι καλά
φιλιά πολλά