Λησμονιά
Κίτρινα φύλλα
πλανιόνται μες τον δρόμο
μάγος άνεμος
την υδρία γεμίζω
μαραμένα σ' αγαπώ.
Άπονη καρδιά
βουητό του ποταμού
λιγοστός ύπνος
νερό της λήθης ήπιες
αρμυρισμένο δάκρυ.
*
Ματωμένος έρωτας
Κόβει η λάμα
λαβωματιές αγάπης
κρουνός ανοιχτός
σφαλνώ πώμα υδρίας
της γης νερό σου φέρνω.
Άπατα νερά
κολυμπούν τα δελφίνια
κόκκοι αλατιού
διψασμένη καρτερώ
πηγαδίσιο το νερό.
Πόσοι (περισσότεροι) άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίσουν αυτη την έξοχη ποιητική γωνιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυρυτάνα σε ευχαριστώ πολύ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή