Παρασκευή 19 Νοεμβρίου 2010

οι μνηστήρες της πέτρας


"πόες και πέτρες φύτρωσαν στις σκαλωσιές του σπιτιού"

Τα αφρώδη μάτια της ακτής
Σε κοιτούν κατάματα
Σαν γέρικα ρολόγια που τους
Λείπουν οι λεπτοδείκτες
Και αέναα μαγκώνουν
Τις βλεφαρίδες τους
Πάνω στην
Καρφίτσα της ψυχής
Πιο πέρα από τους
Λειμώνες της φρέσκιας γης
Εκεί στο πουθενά
Που σε αναζητούσα δακρυσμένη

Πεινασμένοι οι μνηστήρες
Της θεάς πέτρας
Σκουπίζουν το ανεμοδρόμιο
Της βροχής
Δεν θέλουν να πεθάνουν
Είναι αργοκίνητοι
Και μυημένοι στους
Καρτεσιανούς κύκλους
Ερωτευμένοι κι αναλφάβητοι
Με τον λίκνο της ομορφιάς

Παθιασμένοι κάθε πρωί
Βάφουν τους τοίχους
Του πύργου τους
Στο χρώμα της ώχρας
Και κίτρινο καναρινί
Τα παντζούρια του νοτιά
Συνδιαλέγονται
Με τους θεούς
Της πανώριας  ώρας
Αντικρούουν τις μνήμες τους
Με εποχικά τσίρκο
Που διανυκτερεύουν

"πόες και πέτρες φύτρωσαν στις σκαλωσιές των δακτύλων σου"

αφιερωμένο 

26 σχόλια:

  1. Τα αφρώδη μάτια της ακτής
    Σε κοιτούν κατάματα
    Σαν γέρικα ρολόγια που τους
    Λείπουν οι λεπτοδείκτες
    Και αέναα μαγκώνουν
    Τις βλεφαρίδες τους
    Πάνω στην
    Καρφίτσα της ψυχής
    Πιο πέρα από τους
    Λειμώνες της φρέσκιας γης
    Εκεί στο πουθενά
    Που σε αναζητούσα δακρυσμένη


    Πολύ δυνατό μου ακούστηκε!
    σαν να έγραφαν μέσα μου κι ας μην υπήρχαν οι λεπτοδείχτες..
    κι η ποίηση να ανάβλυζε από το πουθενά..ως πρέπει..
    Καλονυχτίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Χάρηκα που σου μίλησαν
    οι στίχοι μου Στρατή
    αβίαστα να βγαίνουν
    τα λόγια και να συνομιλούν με την εσώτερη ύπαρξη

    καλησπερίζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αχ Ελένη!
    Ετσι στάθηκα κι εγω προχθές μπροστά σε μια χορταριασμένη πόρτα.
    Απο τότε που πέθανε ο πατέρας μου ρήμαξε ο τόπος εκεί που άλλοτε φύτρωναν τα ρόδα και τα γιασεμιά.
    "Πεινασμένοι οι μνηστήρες
    Της θεάς πέτρας
    Σκουπίζουν το ανεμοδρόμιο
    Της βροχής
    Δεν θέλουν να πεθάνουν"

    Ας μη σου πω καλύτερα τι αισθάνθηκα καλή μου φίλη.

    Μόνο λίγη δάφνη έκοψα.
    ...και να τώρα το ποίημά σου ήρθε και στάθηκε εντός μου και τραγουδά την λύπη μου.
    Ανθρωποι είμαστε κι όλα, κι εμείς μαζί ...φθαρτά.
    Φιλώ σε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Τα αφρώδη μάτια της ακτής
    Σε κοιτούν κατάματα
    Σαν γέρικα ρολόγια που τους
    Λείπουν οι λεπτοδείκτες
    Και αέναα μαγκώνουν
    Τις βλεφαρίδες τους
    Πάνω στην
    Καρφίτσα της ψυχής
    Πιο πέρα από τους
    Λειμώνες της φρέσκιας γης
    Εκεί στο πουθενά
    Που σε αναζητούσα δακρυσμένη"

    ΘΑΥΜΆΣΙΟ!!!!!
    Σε αναζητώ
    με ήμερη δύναμη
    στις χώρες
    του πουθενά
    στα ποιητικά μονοπάτια
    του σύμπαντος
    στης γης τη πλημμύρα

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φαραώνα με συγκίνησες βαθιά
    έχω κι εγώ ανάλογες εμπειρίες
    αποχωρισμών εγκαταλείψεων
    με κόστος ζωής και συναισθήματος
    Δυστυχώς ξεχνάμε το φθαρτό της
    ύπαρξης μας και δεν ζούμε το βάρος της στιγμής τις πτυχές των ονείρων και βυθιζόμαστε στην μικροπρέπεια και την ματαιοδοξία
    Ανυπεράσπιστοι είμαστε καλή μου
    με μόνο οδηγό το απόθεμα της ψυχής μας εκεί είναι η δύναμη μας αυτό πρέπει να διαφυλάξουμε ακέραιο και γόνιμο μακριά από
    συμβιβασμούς
    Σε χαιρετώ με σεβασμό και αγάπη
    φιλιά μνήμης μάτια μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν νομίζω να υπάρχει
    ψυχή δακρυσμένη,ή
    ψυχή χαρούμενη,
    αλλά τουλάχιστον με μνήμη,
    που να μην την άγγιξες !

    Να είσαι καλά !
    Γεια χαρά και Καλό Σαββατοκύριακο !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Νιώθω αμηχανία στο σώμα της μνήμης
    αν όντως σου απάντησα σωστά Φαραώνα μου
    οι μνήμες πονούν και κάποιες φορές μας καθιστούν ευάλωτους

    την συμπάθεια μου και την αγάπη μου
    κοντέσα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ανώνυμε τι άλλο μπορώ να πω παρά μόνο τις ευχαριστίες μου για τα θαυμαστά σου λόγια

    καλό σ\κ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλε φάρε η ζωή περιλαμβάνει τα πάντα ζούμε σε ένα δίπολο συναισθημάτων σε μας έγκειται
    να βρούμε τη θετική πλευρά σαν προπομπό της ζωής και της κάθε μέρας
    Σε ευχαριστώ φίλε μου

    πολλούς χαιρετισμούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Διαβάζοντας τα ποιήματά σου διαπιστώνω πως κεντάς με ιδιαίτερη λεπτότητα και τέχνη τον περίγυρο που κλείει το συναίσθημα
    Έτσι σημειώνω το τρίτο κομμάτι αυτού του ποιήματος
    και το δεύτερο του προηγούμενου ως ενδεικτικά παραδείγματα της τέχνης σου

    Να σαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Σαν ένα δυνατό χέρι να με τράβηξε εμπρός!

    Έτσι το ένιωσα.

    Καλή Κυριακή Ελένη
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πάντα με ενδιαφέρει ο περίγυρος
    meril ενισχύει το συναίσθημα και του δίνει πνοή, ύπαρξη
    Ο Κόσμος των πραγμάτων και των καταστάσεων που δημιουργούν είναι οι ιστοί της ποίησης μου
    Το συναίσθημα σαν ατόφιας λόγος
    δεν με αγγίζει ιδιαίτερα
    Μαγεύομαι γενικά από τα πράγματα
    πως να στο πω είναι η ίδια η έμπνευσή μου

    Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα σου και ομολογώ πως με συγκίνησε η διεισδυτική ματιά σου

    καλή Κυριακή να έχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο
    η ποίηση πρέπει να συναρπάζει να κινητοποιεί Βάσσια μου να ωθεί
    και να σου επιστρέφει έναν δικό της κόσμο αναδεικνύοντας κάποιες πτυχές που αδυνατούσες να δεις την ύπαρξη τους
    Δεν παινεύομαι ότι εγώ καταφέρνω κάτι τέτοιο απλά προσπαθώ
    Σε ευχαριστώ πολύ για το πέρασμά σου

    Καλή σου Κυριακή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. "πόες και πέτρες φύτρωσαν στις σκαλωσιές των δακτύλων σου"
    μιά ανάσα καυτή η ποίηση
    Καλημέρα σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το περιβάλλον της ποίησης αυτό
    χρειάζεται ανώνυμε

    να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καλή εβδομάδα φίλε SΚΡΟΥΤΖΑΚΟ με τις καλύτερες ευχές μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "What seas what shores what grey rocks and what islands
    What water lapping the bow
    And scent of pine and the woodthrush singing through the fog
    What images return
    O my daughter."
    T.S.Eliot "Marina"

    Ελένη, απόψε σκέφτηκα να σου δώσω κάτι όχι δικό μου. Και δεν είχα κάτι πρόχειρο από Enzensberger!
    Καληνύχτα
    Βασίλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. όμορφο το δώρο σου Βασίλη
    καλή νύχτα να έχεις
    και μια όμορφη βδομάδα
    και πάλι ευχαριστώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Σωστά τα λες.
    Και είναι πράγματι στο χέρι μας, να βλέπουμε ή και να παίρνουμε την θετική πλευρά του θέματος.
    Δεν ξέρω πόσο σχετικό είναι, αλλά όταν ήμουν παιδί μου έλεγαν:
    Αν δεν μπορείς να κάνεις το καλό, τουλάχιστον μην κάνεις το κακό !

    Θερμή Καλημέρα και να έχεις μιαν όμορφη νέα Βδομάδα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Φίλε Φάρε από ιδεολογία
    είμαστε αισιόδοξοι
    δεν θα μας αλλοιώσουν
    την πίστη μας
    Τραβάμε μπροστά

    θερμή καλημέρα
    και καλή βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου !

    Θερμή Καλημέρα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Αυτή η μελαγχολική μελωδία που βγαίνει απ’ τους στίχους σου Ελένη, είναι λυτρωτική! Τρυπώνει στους διαύλους της ύπαρξης κι’ από κει διαχέεται σε όλα τα κύτταρα: του νου – της μνήμης – της καρδιάς …
    αφήνοντας τη γλυκειά, καθαρτήρια ηχώ της …
    Σε φιλώ – με αγάπη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Φίλε Φάρε καλημέρα
    από μια επιτέλους
    φθινοπωρινή Αθήνα

    να είσαι καλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Παθιασμένοι κάθε πρωί
    Βάφουν τους τοίχους
    Του πύργου τους
    Στο χρώμα της ώχρας
    Και κίτρινο καναρινί
    Τα παντζούρια του νοτιά
    Συνδιαλέγονται
    Με τους θεούς
    Της πανώριας ώρας
    Αντικρούουν τις μνήμες τους
    Με εποχικά τσίρκο
    Που διανυκτερεύουν

    προνόησες για το ποίημα
    με ένα παρασκήνιο τόσο τέλειο
    Σε χαιρετώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. φίλε ανώνυμε όλα στην υπηρεσία της ποίησης και της εικόνας
    σε ευχαριστώ

    Τους χαιρετισμούς μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. nameliart το άρωμα της ποίησης διαχέεται σε όλη τη φύση μας
    αγγίζει την αναπνοή μας μετουσιώνεται σε αύρα και εισχωρεί
    στα μύχια της ύπαρξης μας
    δίνεται με απλοχεριά στις σελίδες της ζωής μας και μας διαφυλάττει από την ανία της καθημερινότητας

    φιλιά πολλά καλή μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή