Κυριακή 10 Ιουλίου 2011

ο όρκος των οιωνοσκόπων


Μέσα στην άδεια πλατεία
Σεργιάνησε ο πόνος και ο φόβος των στίχων
Γέμισαν ενδύματα λερωμένα ζητιάνων
Τα εγκαταλελειμμένα παγκάκια
Οι φανοστάτες βυθίστηκαν
Στην οργή της αλκοολικής μάσκας
Γέρικες πικροδάφνες μελετούσαν
Την ανάστροφη παλάμη της σελήνης
Έβγαζαν τα παλιομοδίτικα καπέλα τους
Τα πελάγια έπη των ημερολογίων
Τα σήμαντρα της παρακείμενης εκκλησίας
Παραδίδονταν στη βοή των ωριαίων λόγων
Τα μάτια της Αγίας αγκυροβολούσαν
Πάνω στο άγγιγμα του Μέγα Σκιαθίτη
Δάκρυζαν τα παιδιά αντικρίζοντας
Το ηλιακό πένθος της Κνωσού
Οι μανάδες έπλεναν αποβραδίς τις χλαίνες
Και τα ιμάτια του σκοτωμένου λίθου
Ετοίμαζαν αχνιστή ψαρόσουπα και τη πρόσφεραν
Στο κόκκινο και το μαύρο κιονόκρανο
Οι μέθυσοι και οι νεκρές πόρνες κρατούσαν
Τα παρθενικά χείλη του δειλού ακροβάτη
Έπιαναν χέρι χέρι τα φιλεύσπλαχνα όνειρα
Και καταδύονταν στην θρηνητική λαχτάρα
Του αγοραίου έρωτα σπαταλώντας
Μικρά κουτιά σπίρτων δίπλα
Στην καθηλωμένη ταμπακιέρα
Το τσιγάρο στο χέρι του πρωτόπειρου ποιητή
Μεταλάμβανε την πίσσα της μοναξιάς
Έστριβε με υγρό τσιγαρόχαρτο το πορτρέτο
Της αναθηματικής στήλης τις πρωινές ώρες
Το λεωφορείο αργούσε να περάσει και οι επιβάτες
Έστηναν στις στάσεις δρομείς κρυστάλλινους
Πικρούς καφέδες σερβίριζαν οι άνθρωποι
Των ισημερινών ελλείψει του παλαιού πένθους
Οι νεκροί ψαράδες ξεψάριζαν τα δίχτυα τους
Στήνοντας τα αποκαθηλωμένα αγάλματα της γοργόνας
Οι σχεδίες στους ταρσανάδες παρακολουθούσαν
Τα μαστορικά χέρια του μετέωρου πελάγους
Καρυδότσουφλα και γρι γρι σάλπαραν
Στο παλίμψηστο ερωτικό βίο του παρελθόντος αιώνα
Οι ταξιδιώτες με τα αβαρή φτερά κυνηγούσαν
Αδέσποτες πικρές μνήμες στην απόχρωση της λήθης
Κρατούσαν τα ακυρωμένα εισιτήρια σε αρωματικούς φακέλλους
Και ιχνηλατούσαν τα ακρωτηριασμένα
Εκμαγεία της λευκής γαρδένιας
Το χώμα ανέβαζε τις ρίζες ψηλά
Για να εισακούσουν εκ νέου τη καταδίκη τους
Ο όρκος των οιωνοσκόπων
Καταλύονταν μπροστά σε λάμπα ανίχνευσης
Απαντούσαν σε νέα αινίγματα και σαν νέοι Θεοί
Κατέφευγαν στη λαμπρή αρχαία βιβλιοθήκη των νερών
Λίμναζαν οι πόθοι στους ταμιευτήρες των μύρων
Και αχνόφεγγαν οι νυχτερινές θύρες
Των λυδικών Φυλακών
Οι νυχτοφύλακες έθεταν σε διαθεσιμότητα
Τα πολιορκημένα αστρικά συμπλέγματα
Τα κλειδιά της Ανατολής ξεχασμένα
Πλάι στο βωμό της ανευρυσματικής Πατρίδας
Περίμεναν τις μαινάδες με τα φασματικά περιδέραια
Για να κουρντίσουν τα κλειδοκύμβαλα των Μουσείων
Η νύχτα έστελνε ξανθές πευκοβελόνες
Στη κόρη με τα φαιά πέλματα αποπληρώνοντας το φιλί
Η ξεχασμένη φρουρά της πύλης έπαιζε τραπουλόχαρτα
Με τους γηγενείς ήρωες των παραμυθιών
Χάραζαν μια πινελιά στον ουρανό
Για να ζωντανέψουν τον ραδιοφωνικό θρύλο
Ρεμπέτες έπαιρναν αγκαλιά επιγραμματικές φωτιές
Και με αυτογνωσία πλησίαζαν τα κρυοπαγήματα του  έρωτα
Επαναστάτες αναδιφούσαν από τον συνθηματικό ήλιο
Τις καιόμενες ορντινάντσες με μια γλώσσα σμιλευμένη
Καραδοκούσαν σε πλατείες οι μουσικοί
Μεταφράζοντας την Αλεξανδρινή ανθολογία
Φυγόκεντρες δυνάμεις κατέρχονταν
Τους νόμους της φθοράς πάνω σε ασημένιες γενειάδες
Αναθεωρώντας ξενόφερτα είδωλα λατρείας
Στο μαγνάδι της μυθοπλασίας λαοί
Με ψαλιδισμένα φτερά ενδοσκοπούσαν μικρές ρομφαίες
Έφερναν στο φως την αιχμηρή Παλατινή γραμματεία
Και με αφορισμούς υποδέχονταν το λεύκινο μυστικό
Παραμελώντας τις δραματικές εκκλήσεις
Του Αθάνατου τραγοπόδαρου σύμβολο της ιερής κουφοξυλιάς
Άσματα και ρίμες συνέθεταν οι μύστες της άρπας
Συνεπικουρούμενοι  από την ένδεια των αδερφών
Ο πλακούντας της γης βούλιαζε
Στην αρτηρία της λάσπης
Μόνο ένας μοναχός κρατούσε το ισοκράτημα
Του μελίρρυτου ψαλμού  σαν καρδιά θεατρική
Γέμιζε η πλατεία γυναίκες που χωρίστηκαν το οξυγόνο
Απαριθμώντας το πόνο και το φόβο στις μελωδίες των τζιτζικιών

38 σχόλια:

  1. Είσαι ένα εξακολουθητικό παρόν που βακχεύει!
    Μια πεμπτουσία που κινεί από φωτιά να ξαναγίνει φωτιά!
    Και όταν σε πλησιάζω νιώθω την ένταση και το πάθος
    των εντάσεών σου..
    Τα φιλιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έβγαζαν τα παλιομοδίτικα καπέλα τους
    Τα πελάγια έπη των ημερολογίων
    Τα σήμαντρα της παρακείμενης εκκλησίας
    Παραδίδονταν στη βοή των ωριαίων λόγων
    Τα μάτια της Αγίας αγκυροβολούσαν
    Πάνω στο άγγιγμα του Μέγα Σκιαθίτη
    Δάκρυζαν τα παιδιά αντικρίζοντας
    Το ηλιακό πένθος της Κνωσού
    Οι μανάδες έπλεναν αποβραδίς τις χλαίνες
    Και τα ιμάτια του σκοτωμένου λίθου
    Συνεπαίρνεις
    Απλά τέλειο
    Δανάη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αποκαλυπτικός ο λόγος σου...
    Με τάραξε!

    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Στρατή σε ευχαριστώ πολύ
    Δεν βρίσκω λόγια μια πεμπτουσία ακριβή τα σχόλια σου
    πέμπω την αγάπη μου και τη φιλία μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δανάη πάντα γενναιόδωρη
    μα τόσο προσηνής
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ευαγγελία καλώς ήρθες
    Χαίρομαι που σε άγγιξε ο λόγος μου
    τόσο μα τόσο καθοριστικά
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αστείρευτος ποταμός ο λόγος σου, που κάθε λόγο έχει ποίηση σπουδαία να ονομάζεται!

    σε φιλώ ψυχή μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ελένη πώς να μη μου αρέσει
    ένα τέτοιο θαλασσινό ανάγνωσμα...
    σαν να'ναι φερμένο από άλλη εποχή
    εποχή μάλλον αθωότητας
    που οι ήρωες δεν χρειάζονταν
    καμιά γραφή να τους στεγάσει

    θα σου πω πώς ένιωσα διαβάζοντας
    σαν να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου μια παλιά σκηνή
    με πρωταγωνιστές επαρχιώτες
    βιοποριστές στις όχθες του Νείλου...

    καλημέρα!
    σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Παρακολουθώ το ιστολόγιό σου εδώ και πολύν καιρό. Αλλά αυτός ο καταρράκτης, αυτή η ορμητική ροή της ποίησης παραμένει μέγα και συγκλονιστικό μυστήριο για μένα.
    Και πάντα μου φέρνει στο νου τον στίχο «επί τους ώμους της χυτή κατέρρεεν η κόμη»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Δυνατές σουρεαλιστικές εικόνες συνιστούν την ποίηση σου αγαπητή φίλη μου!
    Είθε να έχεις πάντα αυτην την εμπνευση και την ικανότητα να συνθέτεις και να ανασυνθέτεις από το ειναι σου!
    Καλή σου ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Βίκυ μου έχεις τις θερμές
    ευχαριστίες μου
    Το ποίημα διεκδικεί την αυτονομία του μετά την γέννηση του και το γνωρίζεις
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Φαίδρα αποσπώ από το σχόλιο σου την εικόνα που σου δημιούργησε το ποίημα και την θεωρώ εξαιρετική
    Εξωτικό και τόσο βιωματικό το περιεχόμενο της
    Σε ευχαριστώ για αυτή την νοηματική μεταφορά και σε φιλώ με αγάπη ιδιαίτερη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. pteroen καλώς ήρθες
    Χαίρομαι πολύ που με διαβάζεις
    εδώ και καιρό όπως λες κι αν κρίνω από την σελίδα σου συμπεραίνω την άμεση σχέση σου με το ποιητικό λόγο
    Κλείνω με τις ευχαριστίες μου και την αγάπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Περήφανη μανιάτισσα είμαι οπαδός των σουρεαλιστικών εικόνων και αυτές ευδοκιμούν στα ποιήματα μου όπως κι εσύ θα έχεις παρατηρήσει
    Το δεδομένο για μένα είναι η λατρεία της λέξης και η ευδοκίμηση της στιγμής
    Σε ευχαριστώ και σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Το τσιγάρο στο χέρι του πρωτόπειρου ποιητή
    Μεταλάμβανε την πίσσα της μοναξιάς
    Έστριβε με υγρό τσιγαρόχαρτο το πορτρέτο
    Της αναθηματικής στήλης τις πρωινές ώρες
    Το λεωφορείο αργούσε να περάσει και οι επιβάτες
    Έστηναν στις στάσεις δρομείς κρυστάλλινους
    Πικρούς καφέδες σερβίριζαν οι άνθρωποι
    Των ισημερινών ελλείψει του παλαιού πένθους

    Με το καιρό η ποίηση σου γίνεται πιο μεστή με υψηλές έννοιες
    φιλιά Αναίτιος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αναίτιε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια ένα ποθητό αγαθό η ποίηση
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Οι φανοστάτες βυθίστηκαν
    Στην οργή της αλκοολικής μάσκας
    Γέρικες πικροδάφνες μελετούσαν
    Την ανάστροφη παλάμη της σελήνης
    Έβγαζαν τα παλιομοδίτικα καπέλα τους
    Τα πελάγια έπη των ημερολογίων
    Τα σήμαντρα της παρακείμενης εκκλησίας
    Παραδίδονταν στη βοή των ωριαίων λόγων
    Όλο το ποίημα μια κραυγή στη ζωή
    είναι υπέροχο να δημιουργείς την
    σελίδα της τέχνης κι εσύ το καταφέρνεις θαυμάσια
    φιλιά Θάνος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Θάνο σε χαιρετώ γλυκά
    και σε ευχαριστώ απεριόριστα
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ελένη μου, έχω την αίσθηση ότι βυθίζεσαι στη μεγάλη, στοργική αγκαλιά μιας μάνας – έμπνευσης, που σε γαλουχεί με τους αστείρευτους χυμούς της δημιουργίας…
    Και είναι εξαίσιος ο τρόπος που μετουσιώνεις αυτούς τους χυμούς,
    είτε γλυκούς είτε πικρούς,
    σε αληθινή ποίηση.!..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Μελίνα αγαπώ πολύ τα λόγια σου.. αν έχουν κάτι που τα διακρίνει είναι η ευγένεια και τα υψηλά στάνταρ της ψυχής πως να τολμήσω λοιπόν εγώ να μη τα υιοθετήσω!!
    Σε ευχαριστώ πολύ καρδιά μου
    και στο ανταποδίδω με πολλά θερμά φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. είχα την εντύπωση σε όλη τη διαδρομή ότι βρισκόμουν στο εργαστήρι με τις ακτίνες Χ και εντρυφούσα τα διαδοχικά στρώματα ενός παλίμψηστου που το μοιραίο είχε κάνει ώστε κείμενα που απείχαν δεκαετίες κι αιώνες να έχουν χωνευτεί σε ένα και μοναδικό ποίημα που το τυχαίο και το εκ προθέσεως στήσανε ξόβεργες για αθώα βλέμματα

    ένα φιλί για ευχαριστώ

    υγ. όχι, δεν βαρέθηκα να βάλω στίξη, έτσι μου βγήκε με μια ανάσα έτσι το έγραψα...

    υγ2. ορίστε και μερικά σημεία στίξης να μη λες ότι τα τσιγκουνεύτηκα:
    ... ,,,, ! ! ! ; ;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Πολύ μου άρεσε το σχόλιο σου Οδυσσέα ακαταμάχητο σαν μια αναπνοή
    έτσι το εξέλαβα σαν ανάσα φωτιάς
    που με περιέβαλε και με διακατείχε
    Σε ευχαριστώ πολύ
    Καληνύχτα με φιλί και πολλά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Καλή μου ποιήτρια, μόλις πρόσεξα ότι μας «κρέμασες» στα ιστολόγια που επισκέπτεσαι. Εννοείται ότι χάρηκα πάρα πολύ. Καλά κάνεις και μας επισκέπτεσαι, διότι επτά ημερών είμαστε και τη στοργή την έχουμε μεγάλη ανάγκη. Σ’ ευχαριστούμε από τη «Χώρα της Ζωντανής Καρδιάς»…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. pteroen η σελίδα σου είναι αξιόλογη
    και το κύριον πραγματεύεται ποιητικά δρώμενα με πολύ προσεκτική ματιά εύχομαι κάθε επιτυχία και καλή πορεία στους διαδικτυακούς δρόμους
    φιλιά μιας νέας αρχής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δεν θα με πιστέψετε αν πω.. πως εχω καιρο που σας διαβαζω..

    και επιθυμία μου ήταν να το "επισημοποιήσω" ..

    με προλάβατε..

    και μονο η εγγραφή σας με τιμά..

    ήρθε η ώρα λοιπον... να έρθουμε πιο κοντά..

    καλως βρεθήκαμε..

    καλη συνεχεια με φιλια χαρουμενης αποδοχής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. σ αγαπώ καλώς σε βρίσκω εδώ
    κι εγώ σε διαβάζω το τελευταίο διάστημα και σε εκτιμώ ιδιαίτερα
    όμως ας παραμερίσουμε τους πληθυντικούς κι ας μιλήσουμε ελεύθερα
    Χάρηκα πολύ που ήρθες
    και ελπίζω να τα λέμε από εδώ και στο εξής
    Φιλιά υποδοχής και φιλίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Να είσΑΙ σίγουρη..


    Σε ευχαριστώ.. ντρέπομαι τωρα...:))

    φιλια για ομορφο βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Σ αγαπώ όλα καλά
    ίσως να ήμουν λίγο απαιτητική
    δεν θέλω ντροπές
    φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. πόσος πολύς κόσμος....
    και πόσες πολλές γλώσσες...

    κι ωστόσο
    "Μόνο ένας μοναχός κρατούσε το ισοκράτημα
    Του μελίρρυτου ψαλμού σαν καρδιά θεατρική"

    και
    "Γέμιζε η πλατεία γυναίκες που χωρίστηκαν το οξυγόνο
    Απαριθμώντας το πόνο και το φόβο στις μελωδίες των τζιτζικιών"

    Ανάσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Μέριλ σε ευχαριστώ
    Βυθίστηκα στις ανάσες σου
    και βγήκα αμόλυντη στην επιφάνεια
    φιλιά καλή μου γοργοφτέρουγα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Τα κλειδιά της Ανατολής ξεχασμένα
    Πλάι στο βωμό της ανευρυσματικής Πατρίδας
    Περίμεναν τις μαινάδες με τα φασματικά περιδέραια
    Για να κουρντίσουν τα κλειδοκύμβαλα των Μουσείων...

    δεν ξέρω αν τολμώ να σχολιάσω πλέον ό,τι πραγματώνεται στο χώρο αυτό... αρκεί και μόνη η εμπειρία... [ανευρυσματική Πατρίδα... προς επεξεργασίαν!!!]
    σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Φίλε Νημερτή σε ευχαριστώ πολύ
    καθοριστικός ο λόγος σου πάντα
    η πατρίδα τελευταία μας πονάει πολύ
    εξυφαίνω ελπίδες
    Σε φιλώ γλυκά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Στην εγκατάλειψη των οιωνών εγώ επιμένω να βρίσκω όσα η μοίρα μου χρωστά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Γουΐκα σε ευχαριστώ πολύ
    είσαι καταπληκτική στα αποφθέγματα
    αν και λίγο σιβυλλική
    φιλιά πολλά μαγικά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αγαπητή Ελένη μη νομίσεις πως δεν σε παρακολουθώ εντατικά, όμως ως εμπλεκόμενος σε μάχες εκ του συστάδην δεν θέλω με έναν πρόχειρο σχολιασμό να αδικήσω την πραγματική μελέτη των πονημάτων σου που είναι μόνιμη κα διαρκής εντός του ταπεινου αναγνωστηρίου μου. Η ποίησή σου είναι θα έλεγα δομημένη πάνω στα θεμέλια της μεγάλης αφήγησης, οπότε αδικείται με το σχολιασμό της λόγω της αφηγηματικής της μορφής..εκτός αν κανείς γράψει ένα εκτενές δοκίμιο. Πάντως συνεχίζω να βλέπω μια όλο και πιο συγκεκριμένη στόχευση. Το μόνο που θα μπορούσα να πω ταπεινά ελπίζω είναι να συνεχίσεις αυτήν την συγκεκριμενοποίηση, η οποία υπο το καθεστώς της μορφής που επέλεξες είναι ήδη ένας άθλος..φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Eriugena διάβασα προσεκτικά το σχόλιο σου και το βρήκα επαρκές
    Μου ζητάς να γίνω πιο συγκεκριμένη
    και έχεις δίκιο θα το προσπαθήσω στο μέλλον αν και έχω ακόμα μια μικρή ένσταση η ποίηση πιστεύω υπηρετεί το υποσυνείδητο που είναι αχανές και κατά πολύ ουτοπικό
    γι αυτό και συναντάς έντονα το υπερρεαλιστικό στοιχείο στα γραφτά μου είναι ένας τρόπος γραφής που θα χρειαστεί πολύ κόπος και νέα οπτική γωνία βλέψης
    για να επιτευχθεί είναι το ζητούμενο το ξέρω και θα καταβάλλω προσπάθειες για μια νέα στόχευση πιο απτή
    Σε φιλώ και σε ευχαριστώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Με χαρά βλέπω ότι συνεχίζεις ακούραστη και με τρομερή έμπνευση !

    Μια πολύ θερμή Καλησπέρα από την όμορφη Σαμοθράκη όπου κάνω διακοπές εδώ και πάνω από μια βδομάδα !

    Γεια χαρά σου !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Φίλε φάρε χάρηκα πολύ την επίσκεψη σου να περνάς καλά κοντά στην όμορφη φύση της Σαμοθράκης καλή ξεκούραση με ανάσα δροσιάς
    Σε φιλώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή