Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Με συντροφεύουν οι πύρινες ώρες σου



Δακρύζουν τ' αγάλματα
Λεπίδες πύρινες που σκίζουν την πέτρα
Θυμήσου τον πόθο τον καταιγιστικό κι έλα
Αναχωρούν οι νερομάνες πολυδαίδαλες
Αυλάκια να σκαλίσουν στα στήθη της κρήνης
Διέβλεψε την δίψα των απόντων κι άφησε μακριά την λύπη
Φόρα το σκουφάκι της πιο διαλεχτής μέρας που σου πάει 
Δακρύζουν οι σκληροί βοριάδες
Σαν γροικούν τις συνεχείς εκτινάξεις στις φαβέλες 
Παραδέξου πως ήξερες πόντο τον πόντο
Το υφάδι της χλαμύδας που ντύθηκα μόνο για σένα 

Εμένα άσε με μόνη
Να πλανιέμαι στην αίολη νύχτα
Μοναχική κι απόκοσμη χωρίς πλησμονή καμιά 
Να σφυρίζω τρελά σαν έλικας χαλασμένος
Εμένα άσε με εδώ
Επώδυνα να με συντροφεύουν
Οι πύρινες ώρες σου
Αυτές τις ώρες που χρεία τις είχα μεγάλη
Μενταγιόν στο λαιμό να τις δέσω
Κλειδωνιά να τις κλείσω στα χείλη
Γιατί απλά σ' αγαπώ με τις διαστάσεις των θρύλων
Με τις επάλληλες ικεσίες των επαιτών σε ζητώ
Αν χαθείς οι αστερισμοί μου θα συγκλίνουν στο κενό
Μες στην χώρα των βυθισμένων φωνών θα με πάνε
Απλανής να χνωτίζω τα τζάμια μιας φαιάς τεφροδόχου
Αχνό να αντικρίζω το μονόγραμμα σου στους φλοιούς της φιλύρας 

Τρίζουν τα γερτά παραθυρόφυλλα στο νότο 
Άστεγες μνήμες τα αγγίζουν με κλειστά τα φτερά 
Σκέψου τα μικρά χαλικάκια στης ερημιάς το μπαλκόνι κι έλα
Ανασκιρτούν τα κομπολόγια των μαρτύρων 
Σαν να μέμφονται την επάνοδο των φονιάδων φυλών 
Μην δειλιάσεις κι αλλάξουν φορά τα όνειρα σου 
Φύλαξε την εικόνα του ήλιου στην παλάμη
Φύλαξε στην κνήμη του αγέρα το πουκάμισο 
Κι αφουγκράσου την πρώτη μας μέρα στον έρωτα
Σκεβρώνουν τα οστά των πουλιών στα μεγάλα ταξίδια
Κι η αρμύρα συνθλίβει τις λεπτές τους χορδές
Παράφωνα τραγούδια στίχοι του μηδενός 
Μην τα ακούς γνώριζε ο Οδυσσέας από πάντα το πότε 
Παραδέξου το πως ήξερες πόντο τον πόντο
Το υφάδι της χλαμύδας που ντύθηκα...κι έλα ξετύλιξέ το 



20 σχόλια:

  1. στις πένθιμες ώρες ... χωρίς λύπη όμως.... καλη παρασκευή κάτω απο μια μοναδική σου γραφή σου πάλι... φιλι για σένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Νικόλα σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια
      Όταν πνίγει η λύπη το σώμα αυτό μοιραία πεθαίνει..

      φιλάκι γλυκό

      Διαγραφή
  2. Eλενη μου! Τι να πω... Αχ Ελενη μου! Αυτο μονο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Μη μου πεις ότι δεν έχεις ένα κοινό "στοιχείο" με την χθεσινή μου ανάρτηση σήμερα! Αχαχα! Φιλιά γλυκά Ελενάκι μου :) *Με τόση βροχή, έχω πρόβλημα (και πάλι) με το ίντερνετ :((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ομολογουμένως έχεις δίκιο
      Σύμπνοια πνευμάτων χα χα χα!!!

      φιλάκι γλυκό

      Διαγραφή
  4. Δακρυζουν και τα αγαλματα καμια φορα.. Ελενη μου ξεχώρισα αυτό..
    Εμένα άσε με εδώ
    Επώδυνα μόνο να με συντροφεύουν
    Οι πένθιμες ώρες σου
    Αυτές τις ώρες που χρεία τις είχα μεγάλη
    Μενταγιόν στο λαιμό να τις δέσω
    Κλειδωνιά να τις κλείσω στα χείλη.........μου αρέσει να σε διαβάζω Ελένη μου.. αν και για μένα τα νοήματα πολλες φορες ειναι δυσκολα .. όμως με κάνουν να μαθαίνω...να είσαι καλά και να έχεις μια ομορφη εβδομαδα.. φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σμαράγδι μου σε ευχαριστώ
      Χαίρομαι που ασπάζεσαι την ποίηση
      και την κλείνεις στην ζωή σου!!!

      φιλάκι γλυκό

      Διαγραφή
  5. Έχεις τη δύναμη να μας ταξιδεύεις στο χωροχρόνο σου, να σερφάρουμε στις λέξεις σου και να καταγράφουμε τις προσωπικές μας παραμέτρους.
    Φεύγω με το ίδιο πάντα αίσθημα. Θαυμασμός για το ατίθασο πνεύμα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου σ' ευχαριστώ
      Ίσως ελάττωμα ίσως προτέρημα...δεν ξέρω
      αλλά στην ζωή μου κουμπώνει το ανένδοτο!!!

      φιλάκι που σ' αγαπάει

      Διαγραφή
  6. Eξαιρετικό το ποίημά σου αλλά και η μουσική σου επιλογή..... Κρατώ .αυτόν το στίχο σου... "Διέβλεψε την σκέψη των απόντων κι άφησε μακριά την λύπη..." Καλή σου μέρα Ελένη !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κλαυδία μου σ' ευχαριστώ θερμά
      Απομακρύνω από πεποίθηση ό,τι
      βλάπτει την νηνεμία της ψυχής!!!

      φιλάκι γλυκό

      Διαγραφή
  7. ... ελπίζω να είναι απλώς ένα ποιημα...
    ωραιο!!... και ελπίζω στα καλυτερα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρασκευούλα μην ανησυχείς
      όλες οι παράμετροι χωρούν στην ζωή!!!

      φιλάκι γλυκό

      Διαγραφή
  8. Μαγεύτηκα τόσο με τους στίχους όσο και με την επιλογή της μουσικής σου Ελένη μου!
    Όταν φθάνουν να δακρύσουν και τα αγάλματα είναι μεγάλος ο πόνος....
    Φιλιά καρδιάς♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αριστάκι μου σ' ευχαριστώ
      Κάποτε οι πόνοι σαν καταλαγιάσουν
      δύνανται να μας ωριμάζουν και να μας
      βοηθούν....

      φιλάκι που σε σκέφτεται ♥

      Διαγραφή
  9. Το λαθος "μας"....
    η επαιτεια.
    Ακομα κι απ΄τιν ιδιο μας τον εαυτο.

    φιλιπουκλειδωθηκεσελαθοςχειλη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγριομελιώ όταν πέφτω χαμηλά
      δίνω ώθηση και ξεφεύγω!!!

      φιλικερασακισεδεντροτουχειμωνα

      Διαγραφή