Στην κρύα νύχτα ξεβράστηκε
Σε παγωμένη λίμνη βρέθηκα
γυμνή να παλεύω στην όχθη
να βγω.
Κολύμπι δεν ήξερα, πυξίδα
δεν κρατούσα μόνο την καρδιά
στα χέρια μου είχα, ρόδο
εκατόφυλλο να την ξεφυλλίζω.
Στο τέλος τίποτα δεν περίσσεψε.
Έμεινα πιασμένη από μια καλαμιά
με την γονατισμένη μου καρδιά
να βγάζει οξείς ήχους και να με
παρακαλάει απεγνωσμένα τα φύλλα
της να συγκολλήσω.
Ένα γύρω τα πέταλα απομακρύνονταν.
Ούρλιαξα θυμό μεγάλο.
Ανέβηκαν φυσαλίδες.
Είχα ήδη πεθάνει και δεν το γνώριζα.
"Ούρλιαξα θυμό μεγάλο..."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚοίτα τώρα πόσο μού άρεσε αυτή η έκφραση. Μια εναλλαγή στη σειρά λέξεων, μπορεί να διαμορφώσει έναν ποιητικό λυρισμό. Και αυτό το έχεις, Ελένη μου.
Τα φιλιά μου, κορίτσι μου.
Γιάννη μου σε ευχαριστώ από καρδιάς
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου, κορίτσι μου.
Διαγραφή