Καθρεφτίστηκε το φεγγάρι στο παράθυρο
μου κι εγώ ξάγρυπνη το παρατηρούσα και
συνομιλούσα μαζί του.
Έκανα να το πιάσω με αδεξιες κινήσεις
κι έσπασα το τζάμι σε πολλά κομμάτια.
Χαρακώθηκαν τα χέρια μου, αιμορραγούσα.
Βάφτηκε κόκκινο το φεγγάρι
σαν τα φανάρια των συρμών.
Πήρα να συναρμολογήσω το τζάμι
κι αίφνης εμφανίστηκαν δεκαεφτά
κόκκινα φεγγάρια στο παράθυρο μου.
Πού να κοιμηθώ μετά από αυτό;
Εξασθενισμένη από την αιμορραγία
κατά το ξημέρωμα μόνο με πήρε ο ύπνος.
Οταν ξύπνησα και κοίταξα γύρω
ειδα άθραυστο το παράθυρο μου
μόνο στο πάτωμα ένα ρυάκι από αίμα
δήλωνε πως είχα κοιμηθεί
με δεκαεφτά κόκκινα φεγγάρια αγκαλιά.
Υπήρξε δίχως άλλο ο μεγαλύτερος
πολυσχιδής έρωτας μου, αυτός που
με σφάγιασε και που στο τέλος με
γιατρεψε με τα μαγικά του κόλπα.
Μπροστά σε ένα μαρμάρινο θυσιαστήριο
ήμουν η πρώτη του επιλογή και
παραδόξως το άντεχα.
Οργασμός φαντασίας, Ελένη μου. Πολύ όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Παναγιά να σου ευχηθώ, καλή μου.
Πάντα όμορφα
ΑπάντησηΔιαγραφή