Ολιγόλεκτα

Τα ατρόμητα μάτια σου
τζαμάκι από φινιστρίνι
καραβιού που βουλιάζει
κι ο ναύτης δεν το
εγκατέλειψε ακόμα.

*
Τα σαρκώδη χείλη σου
πόρτα δίφυλλη ανοιγμένη
στο νοτιά που σαράκι δεν
την απειλεί και μόνο η
αλμύρα αφήνει πάνω της
το κέντημα να πέφτει.

*
Τα δουλεμένα χέρια σου
μπατανίες του τοίχου που
αντιστέκονται στον σκώρο
και να οδοιπορήσουν
ονειρεύονται στο επέκεινα
με οδηγό τα σκυλιά και
τους κυνηγούς.

*

Τα μολυβένια πόδια σου κοντάκια όπλων που πάνω τους ο ιδιοκτήτης τους χάραξε στίχους έτσι που τα πουλιά να μην φοβούνται και οι αυτόχειρες να μην δειλιάζουν μπρος στο στερνό αντίο.