Ήταν τόση πολλή η πίκρα της
που έπινε σκέτο καφέ
και γλυκαίνονταν.
Άνοιγε το βήμα της
και πήγαινε στα μέρη εκείνα
που στους βυθούς τους
δεν συναντάς κοράλλια
και θαλάσσιες ανεμώνες
παρά μονάχα
σκελετούς νεαρών
βατραχανθρώπων.
Τόση ήταν η πίκρα της μεγάλη
που δεν επέστρεφε και
σιμά με τους νεκρούς
κοιμούνταν παραλυμένη
ολάκερη από τις θωπείες τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου