Ανάπαιστοι σιωπές και μωβ βιολέτες
Στόλιζαν τον επιθανάτιο θρήνο
Του ασβεστωμένου κάστρου
Μια περιδίνηση ξαφνική
Της μοιραίας αστραπής πάνω στις
Κακώσεις που χάραξαν οι ορδές
Των μακρόθυμων πεύκων
Στα θεμέλια του γκρίζου θανάτου
Απίθωνες το χέρι σου
Πάνω στο ψίθυρο του βιολιού
Μιλούσες με τον κοίλο φακό
Αριστερά στο στέρνο σου
Το αύριο μια λέξη
Φασκιωμένη από το σκοτάδι
Μεμψιμοιρούσες σαν τον μικρό
Θαλασσομάχο μπροστά
στο προσκυνητάρι του κύματος
Πως απασφαλίζεται πες μου
Ο θυμός του χαμινιού
Που σου γυάλισε
Τα παπούτσια με τις τρύπες σόλες;
Οι δροσοσταλίδες δεν γερνούν
Απάντησες
Απλά και μόνο
Ταριχεύουν τα όνειρα τους
Στα μακρόμαυρα μαλλιά
Της νύχτας
Βουβές κι αιώνιες
-Οι φυσιοδίφες εμπιστεύονται
Στις καλοκυράδες του Ρεμπώ
Τον όνυχα της αράχνης-
Ξαναγεννιούνται οι δροσοσταλίδες
Πάνω στα μενεξεδένια
Κρουστά μαντήλια του πετρόχορτου
Εκεί κοντά στο καρπό
Του πέτρινου λήθαργου
Ακουμπισμένος ράθυμα
Ακουμπισμένος ράθυμα
Συνήθιζες να ανασαίνες κάθε πρωί
Τα μύρα της ανθισμένης τρικοκκιάς
Αναρριχώμενος πάντα στις πλευρές
Της ανίκητης Άνοιξης
Να φτάσεις που;
Στην άγονη κοιλάδα την εσπέρα
Περίμενες βουβός το φεγγαρόφωτο
Και με μια χούφτα σκόνη χλόης
Στα ματόκλαδα σου
Να σε περισφίγγει απαλά
Σαν τη θηλιά των τρομαγμένων Δαναών
-Παρείσφρηση οικτρή του πόνου-
Οι λευκοί αμαξηλάτες
Περίμεναν την βροχή των δακρύων
Δάκρυα ζεστά του φλοίσβου
Δάκρυα ηχηρά από αρχαίο σουραύλι
Δάκρυα θύελλας της τρυφερής κληματσίδας
Γύριζε το μαγκανοπήγαδο
Της αυταρέσκειας σου αργά
Το δάσος έθαλλε στις φτερούγες του
Η φωλιά της δασολάλητης πέρδικας
Μοναχική και συλλημένη
Από τους κουρσάρους
Της κατηφορικής λιακάδας
Μαύρους κρίνους έμπαζες
Στα μύχια σπλάχνα
Της θετικής ώρας
Αποσβολωμένος
Από τη γύμνια της ψυχής
Ανοιχτά τα χέρια σου
Θεατρικά στους χωμάτινους δρόμους
Έκλειναν μικρές κουκκίδες γύρης
Στις απολήξεις των δακτύλων τους
Έφυγα κρατώντας την εικόνα σου
Και την απροσπέλαστη ανάκλαση
Των ματιών σου στα χείλη μου
Όταν φιλώ το χέρι Του Θεού
Αφήνω το σημάδι σου
Χνάρι χρυσό στην νιότη της αγάπης
Όρκος βαθύς στο κέλυφος του έρωτα
Ανάπαιστοι σιωπές και μωβ βιολέτες
Στόλιζαν τον επιθανάτιο θρήνο
Του ασβεστωμένου κάστρου
Έφυγες
Εξιλεώνοντας τις όχθες
Της δικής σου δίνης
βιολέτες και εξιλέωση !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήγλυκό Ελένη μου
:)
Υπέροχο Ελένη μου!Εχει την πένθιμη ευωδιά της Ανοιξης που είναι η πιο σκληρή εποχή αλλά ξεγελά τον κόσμο με τα χρώματά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛέω ...
πάντα έλεγα...
οτι δεν είναι και τόσο εύκολο να σπάζουν οι σπόροι και να ξεπροβάλλουν οι φύτρες απαιτητικές για ζωή.
Σε γλυκοφιλώ .Σου εύχομαι Καλό Πάσχα κι Ανάσταση πνεύματος και καρδιάς.
Σε σκέφτομαι πάντα με αγάπη.
Ελένη της δημιουργικής ποιητικής έκφρασης, πόσο μαγευτικοί οι στίχοι σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκακοτράχαλος ο γκρίζος και μουντός ο θρήνος, μόνο όταν υπάρχει η ελπίδα για λύτρωση παίρνει άλλη μορφή κι αχνές ελπίδες του χαρίζουν αποχρώσεις μυρωμένης ευωδιάς ευλάβειας της αγνής βιολέτας και της μυρωμένης κατάνυξης...
πόσο γλυκιά που είναι η άνοιξη, με τις μυρωδιές, τις ευωδιές, την αναγέννηση κι αναζωογόνηση!!
Καλή Ανάσταση με πολλή αγάπη, ευτυχία κι ομόνοια!!! φιλάκια γλυκά
meggie
ΑπάντησηΔιαγραφήπορεία προς στον
δρόμο των παθών
και μετά η εξιλέωση
η ανάσταση
Σε ευχαριστώ πολύ
φιλιά
Είναι σκληρή η Άνοιξη
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαραώνα μου για τις
αστέριωτες κι ανήσυχες
ψυχές μα φέρει και το καρπό
της κάθαρσης και της ανύψωσης
Να είσαι καλά κούκλα μου
Αναστάσιμες ευχές κι από εμένα
γαλήνη υγεία κι αγάπη
Σε γλυκοφιλώ μαζί
με τις ευχαριστίες μου
Όνειρό μου όμορφα τα λες
ΑπάντησηΔιαγραφήη πορεία προς την λύτρωση
είναι το ζητούμενο θέλει
αποθέματα ψυχής και καρδιά
αγνή σαν μικρού παιδιού
Καλή Ανάσταση με ελαφριά καρδιά
και πνεύμα εξιλεωμένο
Σε ευχαριστώ και σε γλυκοφιλώ
"Έφυγα κρατώντας την εικόνα σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι την απροσπέλαστη ανάκλαση
Των ματιών σου στα χείλη μου
Όταν φιλώ το χέρι Του Θεού
Αφήνω το σημάδι σου
Χνάρι χρυσό στην νιότη της αγάπης
Όρκος βαθύς στο κέλυφος του έρωτα"
Αυτό με μέθυσε
περίκλειστος ο πόνος του αποχωρισμού
Δανάη
Σε ευχαριστώ Δανάη
ΑπάντησηΔιαγραφήγια το πέρασμα σου
παντού φυτρώνει
το αγκάθι του
αποχωρισμού και πονά
Πολλά φιλιά
Σκρουτζάκο Αναστάσιμες ευχές χαρούμενες με αγάπη υγεία γαλήνη
ΑπάντησηΔιαγραφήσε σένα και στους οικείους σου
Σε φιλώ
περίτεχνο δίχτυ στήνεις και μέσα του πιάνεται ζωή και θάνατος και πάλη και μωβ και κάστρο και γκρίζο… ζητάς την εξιλέωση της λύτρωσης… τούτη η γραφή - τούτος ο πόνος σε καθαγιάζει…
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλώ σε
Γλυκύ έαρ αναδίδει ο στίχος σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε το πυκνό άρωμα πασχαλινής βιολέτας
Και σε ήχους από ψαλμούς βυζαντινούς
«Αναρριχώμενος πάντα στις πλευρές
Της ανίκητης Άνοιξης
Να φτάσεις που;»
Μα στο ύψος της «ανίκητης» καρδιάς.. Πού αλλού;..
Μια ακόμη υπέροχη διαδρομή στους κήπους σου Ελένη μου..
Φιλιά γιορταστικά και ευχές καρδιάς!!
Λύχνε μου η εξιλέωση της ψυχής
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι το δυνατό σημείο σήμερα
μια πολιορκία και μια αναμέτρηση
με τους δυνάστες μας
Σε ευχαριστώ και σου στέλνω
τις πιο θερμές ευχές μου
για σωτήρια Ανάσταση της καρδιάς
Σε φιλώ γλυκά
Μελίνα στον κήπο της ποίησης
ΑπάντησηΔιαγραφήδρέπουμε τους πιο αγνούς καρπούς
διαφυλάττουμε ορθή την ψυχή μας
αναβαπτιζόμαστε στην αγάπη και
στην εσωτερική γαλήνη
Αυτήν την εποχή διαβάζω με αχόρταγο πάθος την Κική Δημουλά και τους Άθλιους του Ουγκώ έτσι προς τέρψιν της ψυχής και του πνεύματος
Σε ευχαριστώ και σου στέλνω τις θερμότατες ευχές μου για καλή
Ανάσταση
Σε γλυκοφιλώ
-Οι φυσιοδίφες εμπιστεύονται
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις καλοκυράδες του Ρεμπώ
Τον όνυχα της αράχνης-
κι εγώ εμπιστεύομαι τα πλάτη
της ποίησης σου
Αναίτιος
Αναίτιε η ποίηση
ΑπάντησηΔιαγραφήζει στο χαμηλό φως
της αυγής
στο αχνοχάραμα
Εκεί την συναντώ
υπνωτισμένη από
το ελιξήριο της
Σε φιλώ
Από την αφετηρία του ποιήματος ως την λήξη του διαγράφεται ένας πλήρης κύκλος δυνατής εικονοπλασίας που μυρίζει άνοιξη και σφρίγος έμπνευσης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου Ελένη! Για άλλη μια φορά το πλασμένο σου είναι διονυσιακό!
Θέλω να μελετώ την ποίησή σου, ξανά και ξανά, και να τη βλέπω να αναπτύσσεται σε μια εκτίλυξη και μια αναβύθιση, όπως και είναι. Αυτό σου το ποίημα είναι πιο πυκνό απο τα άλλα, έχει την εικόνα ενός μηνύματος, κάνει τον αναγνώστη να νομίζει πως τον αφορά τον ίδιο, την άλλη στιγμή όμως σαν να εμφανίζεται μια "ξένη" μορφή. Αυτό το ενώνει με τα άλλα..ας μην σε κολακεύω συνέχεια, όμως η ενότητα σου με γοητεύει. Σαν να συγχωνεύεσαι με κάθε πτυχή σου-ποίημα, το οποίο είναι ποίημα πτυχή ενός μεγαλύτερου ποιήματος..θα ήθελα να επιστρέψω ξανά αν μου το επιτρέπεις..φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφήστίχο στίχο ίσαμε την κατάβαση
ΑπάντησηΔιαγραφήστίχο στίχο ίσαμε την ανάβαση.......
την καλησπέρα μου
Στρατή σε ευχαριστώ
ΑπάντησηΔιαγραφήτο ειδικό βάρος των λόγων σου
είναι για μένα πολύ μεγάλο
Σε φιλώ
Φίλε Eriugena με γοήτευσαν τα λόγια σου προσεγμένη η ανάγνωσή σου
ΑπάντησηΔιαγραφή..η Άνοιξη μας τραβά από το μανίκι
μια κοφτερή πέτρα στο στήθος μας είναι
και βέβαια σου επιτρέπω μια δεύτερη έγγραφή
φιλιά πολλά
Μεριλού οι στίχοι μας ανεβάζουν μίτους και δίχτυα της καρδιάς μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως να σιωπήσεις;
Σε φιλώ γλυκιά μου και σε ευχαριστώ
Σιωπες και μωβ βιολετες
ΑπάντησηΔιαγραφήμεχρι την Ανασταση του Κυριου
Κι υστερα λουλουδια και φιλια
Καλο Πασχα και Καλη Ανασταση Ελενα
-
Velvet καλή Ανάσταση
ΑπάντησηΔιαγραφήμε αγάπη υγεία
και γαλήνη ψυχής
Σε φιλώ
Εισήλθα για την εμπειρία της γραφής σου για μια ακόμη φορά... Καλή Ανάσταση Ελένη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή Ανάσταση Νημερτή
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε φιλώ
Ελένη μας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τη Σαμοθράκη που βρίσκομαι τις τελευταίες μέρες, πολλές πολλές ευχές για Καλό Πάσχα, Καλή Ανάσταση, να περνάς Τέλεια !
υ.γ. Υπέροχο Αυτό που διάβασα πριν λίγα λεπτά ...
Δεν μπορώ να πω τίποτα άλλο ...
τις ευχές μου για μια όμορφη λαμπρή
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλί
Χρόνια πολλά φίλε φάρε
ΑπάντησηΔιαγραφήνα περνάς καλά
πολλές ευχές για ότι καλύτερο
πολλά φιλιά
meggie χρόνια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήμε λαμπρές σκέψεις
Σε φιλώ
Σε διάβαζα κι είχα την αίσθηση πως είμαι μόνη με τα πλάσματα του δάσους, τους ψιθύρους που άλλοτε σε εξιτάρουν κι άλλοτε σε τρομάζουν, με τις σιλουέτες των δέντρων να γεμίζει το περίγραμμα του σώματός μου και τις ρίζες των δέντρων να μυρίζουν έντονα. Έντονα μύριζε και το ποιημά σου από θυμάρι και κάπου κάπου υπήρχαν σχισμές ανοιχτωσιάς με πεδιάδες πλούσιες από χαμομήλι.. και.. και...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ στ' αλήθεια δεν μπορώ να προσδιορίσω εκείνο το συναίσθημα που μου αφήνουν τα γραπτά σου. Είναι τόσες οι αισθήσεις που μου γεννάς.
Χριστός Ανέστη γλυκιά μου!
Καναρινένια τα λόγια σου
ΑπάντησηΔιαγραφήπεριγράφουν το διάγραμμα
της ψυχής σου και με βοηθούν
να δω το ανέσπερο φως
Σε ευχαριστώ πολύ
Χριστός Ανέστη
και πολλά φιλιά αναστάσιμα
Ελένη, μια αινιγματική περιδίνηση εικόνων, αναφορών, ήχων, αισθήσεων,
ΑπάντησηΔιαγραφήη αύρα αυτή των λέξεων.
Η περιδίνηση ενός όρκου που θρηνεί, εξιλεώνοντας μονάχα της σιωπής τη δίνη.
Καλό απόγευμα!
Άτη Σολέρτη σε ευχαριστώ για τις σκέψεις σου καθώς και για το πέρασμά σου
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβές συνομιλίες που ακουμπούν στη ψυχή μας
Σε φιλώ