Κυριακή 29 Ιουλίου 2018

Αδιέξοδα μονοπάτια

Αποτέλεσμα εικόνας για σημύδες

Έπρεπε να φροντίζω την καρδιά μου, να τη νανουρίζω νωρίς να κοιμάται.
Πετούν χαμηλά τα πουλιά σήμερα,
κάποιοι λένε πως είναι σημάδι μιας επερχόμενης βροχής,
μα εγώ λέω πως είναι προμήνυμα μιας ξαφνικής θλίψης.
Ξυπνάς το πρωί,
αποφεύγεις να κοιτάξεις τον ουρανό, ξέρεις πως κάπου εκεί ψηλά
κυκλοφορούν άνθρωποι με μαύρους μανδύες,
κυκλοφορούν φονικά μαχαίρια που ξέρουν που ακριβώς να χτυπήσουν.
Μη δίνεις σημασία στα λόγια μου,
άνοιξα τη φιάλη και στην αψάδα της παραδόθηκα

Κοίτα τα χέρια μου πως λέπτυναν,
κοίτα τα πόδια μου πόσα μονοπάτια χαιρετούν.
Είμαι εδώ και εχθρεύομαι το φρέσκο αέρα.
Χτες στο παρκάκι ένας τρελός μαστίγωνε τα δέντρα,
τους φράκτες, τα αδέσποτα και τα στεκάμενα νερά.
Φοβήθηκα να πάω κοντά του,
ένιωθα αδύναμη μπροστά στο βλέμμα του,
σαν να με χτύπησε ξαφνικά ένας θερμός στρόβιλος.
Παράμερα στο παγκάκι αφημένα δυο ζευγάρια γάντια,
θέλησα να τα φορέσω ή να τα πάρω μαζί μου,
μα ήταν αδύνατον να τα πιάσω ζεμάταγαν σαν καμένη σάρκα.
Έφυγα κι ήθελα να πάρω αυτόν τον τρελό μαζί μου,
μα πως να αρθρώσω λέξεις, πως να βρω ένα δεύτερο εισιτήριο,
άλλωστε τα σκαλοπάτια μου σε σπασμένες κλίνες οδηγούν.

Κρέμονταν οι εφημερίδες,
σαν μαύρα πολυχρησιμοποιμένα ρούχα,
μπροστά από τις στάσεις των λεωφορείων.
Κάποιοι τις κοιτούσαν, κάποιοι με μένος τις ξέσκιζαν.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να υπάρχεις,
αλλά λίγοι να σε χωρούν, άπειροι να σε συνθλίβουν.
Να, όπως ξεφλουδίζεις ένα ώριμο καλαμπόκι
κι αποκαλύπτεις πολλαπλάσια τα σάπια δόντια να σε απειλούν.

Βιάζεσαι να βρεθείς στο καπνισμένο σκηνικό,
φοράς το σακάκι σου ανάποδα,
γεμάτες οι τσέπες σου με παλιές μου επιστολές,
φοβόσουν μην τις δουν αδιάκριτα βλέμματα.
Μια προφύλαξη μόνο δεν πήρες, να σφραγίσεις καλά το φάκελλο
με τα ποιήματα τα που σου είχα γράψει
κι έφυγαν στα τρίστρατα άλλους να συντροφεύουν,
σε άλλους να δείχνουν το σκαμμένο τους πρόσωπο.
Εκείνες οι σταγόνες στα μαλλιά τους είναι τα δάκρυα μου που γκρεμίστηκαν.
Μην τα ψάξεις, στις ρίζες τους τα κρατούν οι σημύδες
κι 'όσο αν θέλεις να τα περιμαζέψεις μια στρατιά αγγέλων τα διεκδικεί.

6 σχόλια:

  1. Κάθε φορά που ανοίγει η γραφή της καρδιάς σου, να 'σου και ένα διαμάντι να κατακτά τα συναισθήματά μας Ελένη μου.
    Πολλές καλησπέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πόσο Θέ μου ξερεις να αιχμαλωτιζεις τις λεξεις και να ποιεις Λενιώ μου!!
    Και εκεινο το..."Πετούν χαμηλά τα πουλιά σήμερα,
    κάποιοι λένε πως είναι σημάδι μιας επερχόμενης βροχής,
    μα εγώ λέω πως είναι προμήνυμα μιας ξαφνικής θλίψης"
    Ετσι θλιμένη έμεινε η ψυχή διαβαζοντας το!!
    Να προσέχεις μάτια μου..φιλω σε.!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ελένη καλησπέρα.. Καλό μήνα εύχομαι..
    Βλέπω αρκετή ραστώνη στην ομάδα και ομολογώ ότι έχω και εγώ την ευθύνη μου με την περιστασιακή απομάκρυνσή μου.. Ευκαιρία βρίσκω να γράψω το κάτι τις παραπάνω..
    Το βιβλίο σου το διαβάσαμε και ομολογώ ότι το βρήκα καλύτερο από ότι μας το είχες σεμνά παρουσιάσει..! Οι τίτλοι στις σελίδες 14,16, 20, 28, 43, 53, 55, 57, 66, 73, 102 εμφαντικοί, θα μπορούσαν να είναι και ο τίτλος του βιβλίου... Ολόθερμα συγχαρητήρια..!
    Γράφεις ότι γεννήθηκες στη γειτονική μου Σπάρτη , ελπίζω πηγαίνοντας στο πατρικό να σε δούμε και από κοντά..

    Θέμα των ημερών... Οι φονικές πυρκαγιές... Αμέριστη η συμπαράστασή μου και τα συλλυπητήρια μου στις οικογένειες των θυμάτων. Εμείς τα ζήσαμε το 2007 με 8 νεκρούς στο λεκανοπέδιο.. Και 650 κτίρια πυρόπληκτα... Σαν μηχανικός 110 συμπολίτες μου ανέθεσαν τις επανορθώσεις. Τα καμένα τα περπάτησα και τα μελέτησα.. Ξαναχτίστηκαν... Τα σπίτια ξαναχτίζονται οι άνθρωποι δεν γυρνάνε πίσω.. Σαν εκπρόσωπος του δήμου το 2011 έλαβα μέρος στον Πύργο Ηλείας στην Παμπελοποννησιακή σύσκεψη που έγινε για τη πορεία των αποκαταστάσεων... Έχω την εμπειρία , όμως το μόνο που έχω να προσθέσω είναι η σιωπή.. Δεν βρίσκω κάτι ουσιωδέστερο...
    Σημειώνω, μόνο αν είχε σταματήσει στο αρχικό στάδιο η πυρκαγιά θα μπορούσαν να αποφευχθούν τα τόσο δυσάρεστα. Είναι τρομακτικό μόλις γιγαντωθεί... Ανατροφοδοτείται...
    Όσο για τα στρατηγικά σχέδια Πολιτείας, Περιφέρειας, δήμων , καλύτερα να μην μιλάμε... Η φωτιά δεν την σταμάτησαν , σταμάτησε στη θάλασσα..
    Τα λέμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. παντα θα διεκδικει η στρατια αγγελων, αγαπημενη μου

    καλημέρα και καλό μήνα!
    εύχομαι ένα όμορφο υπόλοιπο καλοκαιριού.
    μέσα Αυγουστου, θα απεχω απο το μπλοκινγκ, ισως κανω προγραμματισμενες αναρτησεις, ηθελα να ενημερωσω σε περιπτωση που "χαθω"
    καλη συνεχεια και να περνας ομορφα
    την αγαπη μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Υπάρχουν πολλοί τρόποι να υπάρχεις,
    αλλά λίγοι να σε χωρούν, άπειροι να σε συνθλίβουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλησπέρα Ελένη μου αγαπημένη! Αχ αυτά τα αδιέξοδα μονοπάτια και όλα τούτα τα συναισθήματα που με γεμίζουν οι στίχοι σου κάθε φορά που τους διαβάζω! Καλό υπόλοιπο Αυγούστου και να περνά καλά Ελένη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή