Τελική έκβαση

Βρισκόσουν καταμεσής του πελάγου 

ανίσχυρος, μόνος κι απροστάτευτος 

να παλεύεις με τα κύματα. 

Πουθενά ούτε μια ιδέα στεριάς 

για να ακουμπήσει το μάτι μιαν ελπίδα. 

Γύρω μόνο μαύρα νερά, κύματα βουνά  

και σιωπηλές περιπολίες γλάρων

σαν κουστωδίες ηττημένων στρατιωτών. 

Ασφυκτιούσες.

Παράδερνες.

Αρνιόσουν να συνταχθείς με το τέλος.

Πάλευες με όλα τα στοιχεία ένα 

κομμάτι γης για να βρεις που να σου

αρμόζει, ένα φυλαχτό να πάρεις από το 

χέρι της μάνας που να σε φυλάει. 

Επί ώρες εκεί.

Ουρανός και θάλασσα.

Θάλασσα και ουρανός. 

Πουθενά ούτε ένα πλεούμενο που να περνάει. 

Απόκαμες να παλεύεις με τα κύματα. 

Απόκαμες να ζητάς βοήθεια από τον Θεό. 

Απόκαμες να συνομιλείς με τους γλάρους. 

Μια σανίδα σωτηρίας ζητούσες που θα 

σε έσμιγε με τη στεριά που θα σε κάρφωνε 

ξανά στο κάδρο της ζωής. 

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά είχες 

και τους πνιγμένους ναυτικούς να 

αντιμετωπίσεις.

Σε καλούσαν κοντά τους.

Σε δελέαζαν με ωραία λόγια. 

Σε παραμύθιαζαν με ιστορίες δικές τους 

και ξένες. 

Ένας μάλιστα ο πιο μεγάλος με μία ατίθαση 

γενειάδα άρχισε να σου απαριθμεί 

των βυθών την απεριόριστη ομορφιά. 

Είχε στο κεφάλι του πάνω τοποθετημένο 

εν είδει φορτίου ένα χρυσό κασελάκι.

Από εκεί έβγαζε με κινήσεις αργές 

όλους τους θησαυρούς και τα καλούδια 

της θάλασσας. 

Μαργαριτάρια, κοχύλια, κοράλλια κι

χρυσοπράσινα φύκια.

Στα πρόσφερε για να τον ακολουθήσεις. 

Εσύ ταγμένος στη ζωή δεν έπαιρνες από 

λόγια και δέλεαρ.

Αλύγιστος συνέχιζες να παλεύεις και 

τα αυτιά να κλείνεις στις σειρήνες 

που άρχισαν να καταφθάνουν κι αυτές 

εκεί κοντά σου. 

Ώσπου τελικά σχεδόν πάνω στο χαμό σου

είδες έναν άγγελο με ένα ζευγάρι φτερών 

στα χέρια να σε πλησιάζει.

Τον αναγνώρισες.

Ήταν ο άγγελος της παιδικής σου ηλικίας 

που αποκοιμιόταν δίπλα σου.

Πήρες τα φτερά και πέταξες πάνω από 

τα κύματα, μακριά από τους πνιγμένους 

ναυτικούς και τους θησαυρούς τους.

Μακάριος σε ένα καταπράσινο τώρα ζεις 

νησί παρέα με τον σωτήρα άγγελο σου και 

τα καλοκαμωμένα φτερά του που σε 

σεργιανάν σε κόσμους ανείδωτους

σιντεφένιους.