Αδημονώ το άσπρο της καταιγίδας
Αυτό που το μάτι δεν διαπερνά
Κι ούτε νοιάζεται
Καθαγιάζει την έκρηξη
Αρχιερέας ψαλμών σε λάμπα θυέλλης
Δεν δίνει ένα μερτικό από την τέχνη του
Περιγελά τους ηλίανθους
Εγώ απλά τους περιθάλπω
Σε θαλάμους πρώτων βοηθειών
Αγόρασα μια ομπρέλα -χαλκόχρυση λάβα-
Έργο Ζωής ενός αποθανόντος ποιητή
Στο μνήμα του πάνω δρασκελεύει
Γαλήνια πανσπερμία Ζωής.
Χρειάζομαι επειγόντως μια ομπρελοθήκη
Ένα λιόδεντρο να φυτέψω
Ξέχειλα τα μάτια ξερνούν
Την πράσινη καραβίσια λαδομπογιά
Ζωγράφοι, ραγιάδες
Ακόντια σιωπής εκτοξεύουν
Στη μικρή πεταλούδα Αλισάχνη το όνομά της
Γυμνή χορεύει στη λευκή βροχή των βράχων
Αντάμα μοναχικοί ποιητές
Αναμειγνύουν τα βράδια Μητρικό χρώμα
Στο κεραμίδι του στέγαστρου
Ο πυρήνας της ελαιογραφίας πολύχρωμα
Μεταβάλλεται
Στις βραγιές του υπεδάφους
Ανάτροπα μάτια ροκανίζουν τις σκιές μου
….Και τα δάση με τους ηλίανθους;
"Χρειάζομαι επειγόντως μια ομπρελοθήκη
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα λιόδεντρο να φυτέψω ...
Και τα δάση με τους ηλίανθους;"
Κι εκείνη η πράσινη καραβίσια λαδομπογιά; Μέχρι που με ταξίδεψε και ακόμα πόσο ποιο μακρυά θα με πάει;
Καλημερένια στην ποιήτρια των ιστολογιών!
καναρινένια
ΑπάντησηΔιαγραφήποιήτρια μην με αποκαλείς
έχει ιδιαίτερες απαιτήσεις
ο τίτλος αυτός
και τον σέβομαι
αν αγαπάς να έρχεσαι
δεν σε μαλώνω σ αγαπώ
Ανάτροπα μάτια ροκανίζουν τις σκιές μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήκι η βροχή λαμπυρίζει στα βλέβαρα...
Αχ Ελένη μου!!
Τι σκληρές που είναι οι σκιές μας!!
Φιλιά, χαίρομαι που ξαναφάνηκες μετά από καιρό!
Παίρνω δύναμη να συνεχίσω κι εγώ...
μαριάννα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι καλά...που σου μιλώ
Διάττων ήμουν και διάττων επιλεκτικά θα παραμείνω
Σε φιλώ
Καλημέρα εύχομαι και Καλή Βδομάδα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι δυνατή να μας "χαϊδεύεις" τα μάτια με όμορφες λέξεις και έννοιες.
καλή και μεστή εβδομάδα
ΑπάντησηΔιαγραφήφίλε Φάρε
χαιρετώ
μικρή μου αλισάχνη..
ΑπάντησηΔιαγραφήσε δάση με ηλίανθους να κατοικείς
και τα ακόντια της σιωπής ποτέ να μην σε διαπεράσουν..
σταγόνα μου
ΑπάντησηΔιαγραφήχτυπώντας σε ακόντια
ανακαλύπτεις το νόημα της ζωής
καλόδεκτα
τα φιλιά μου
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ η ζωή δεν είναι ρουσφέτι
ΑπάντησηΔιαγραφήπου μας κάνει ο Θεός.
Η ζωή μας χαρίζεται για
να την κεντήσουμε δροσοσταλίδες.
Μάλιστα.
Και νυχτολούλουδα.
Και βαρέθηκα
τα πατερημά σας,
παντέρμα πλάσματα
ριγμένα τυχαία
σε τοπία που τα σκοτώσατε.
Αϊ, Αϊ κακία...
Κανένας δεν κράτησε
ένα κουβά με άσβηστο
ασβέστη
να λαμπρύνουμε ένα απόγευμα
γεμάτο πυγολαμπίδες.
ΡΗΝΙΩ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑ
Κατάθεση μνήμης, νωπής
νοσταλγίας στους ανθρώπους που πάντα "επιστρέφουν"
Αειθαλής έγνοια
των μυστών
Η ματιά τους και μόνο
Ρηνιώ απλόχερη ταξιδεύτρα στη γλυκόλαλη μέθη
Την Καλημέρα μου , ελένη !
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη, σου εύχομαι Καλό Μήνα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό μήνα φίλε Φάρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλένη διάβασα τα ποίηματα σου μου είπε η Τόνια ότι γράφεις. Η ποίηση είναι μια εσωτρική αναγκη, μια πολύ προσωπική σχέση που έχει ο ποιητής με το έργο του. Τώρα άν εμείς καταφέρουμε να μοιραστούμε μαζί του τις σκέψεις και τα συναισθήατα του άλλη υπόθεση... Λιγοι μπορούν να το κάνουν.. Συνέχισε να ποείς... να ομορφαίνεις με το λόγο σου τις ζωές αυτών που μπορούν να σε ακούσουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή μου ήταν γεμάτη από σκιές εσύ ξέρεις... πάλεψα όμως και τις εξοστρακισα... Δεν ήταν καθόλου εύκολο πίστεψε με! Τώρα πορεύομαι μόνο στο φως... Να σαι καλά Ελένη μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά σε όλους